همینکه آبراهام لینکلن معروفترین رئیس جمهور آمریکا و به تصور بسیاری از قلم به دستان، منجی سیاهان از برده داری مستقیما می گوید: "مردم حق ندارند برده داری را حذف کنند" و در بریتانیا وینستون چرچیل معروفترین نخست وزیر انگلیس مستقیما می گوید: "من قبول ندارم که عمل نادرستی در قبال رنگین پوستان انجام شده چراکه یک نژاد قوی تر(سفید)جای آنها را گرفته است" وخامت حال فرهنگ سیاسی غرب در نژاد پرستی را به وضوح نشان می دهد اما وقتی دولت بریتانیا با فشار پارلمان هفته گذشته طرحی را به دست گرفت که متعرّضین به تندیس های طرفداران نژادپرستی را به ده سال حبس محکوم می کند، یعنی اصطلاح "غرب وحشی" که فرماندار ایالت ایلینویز آمریکا در مورد رفتار آمریکایها در شیوع کرونا به کار برد، واقعیت خودکرده ایست که غربی ها به دنبال تدبیر آن هستند. این شدت خشونتِ بی رحم پلیس که در سال ۲۰۱۲ و در زمان باراک اوباما رئیس جمهور آفریقایی تبار ایالات متحده ،به قتل تریوان مارتین نوجوان هفده ساله سیاهپوست منجر شد، جنبش "جان سیاهان ارزش دارد" را به راه انداخت و با تکرار خشونت ها، نو به نو می شود و حالا دیگر حتی سفید پوستان هم این شعار را تکرار می کنند که وجه تمایز این جنبش با مبارزات مارتین لوتر کینگ و مالکوم ایکس است .در عین حال فقدان رهبری شاخص و همچنین در پیش بودن سوپاپ اطمینان انتخابات ،نتیجه اعتراضات را به پادشاهی بیگناهی همچون جورج فلوید خواهد رساند که ثمره حکومتش را آیندگانِ دور در فروپاشی فرهنگ سیاسی غرب خواهند دید. از دیدگاه جمهوری اسلامی اگر این جنبش در کنار ارزش هایی همچون متحد شدن مخالفان آمریکا حول محور عدالتخواهی، سردکردن آتش سینه چاکان داخلی و خارجی فرهنگ غربی و دلگرم شدن دلسوزان فرهنگ خودساخته اسلامی-ایرانی ،به تغییر در نتیجه انتخابات ریاست جمهوری به ضرر دونالد ترامپ بیانجامد آنگاه می توان آینده نزدیک روابط ایران و آمریکا را پیش بینی نمود.چون از طرفی نبودن رئیس جمهوری دیوانه مثل ترامپ در آمریکا راه را بر اقدامات نابخردانه ای همچون ترور سردار شهید حاج قاسم سلیمانی می بندد و از طرفی مهره چینی جدید غرب در قطعنامه ضدایرانی جمعه گذشته آژانس بین المللی انرژی اتمی نهایتا به از بین رفتن برجام و جبهه گیری آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان در مقابل جمهوری اسلامی خواهد رسید و این در حالی است که غرب تقریبا تمام حربه های مواجهه نرم با جمهوری اسلامی را پیش از این به کار برده است و نداشتن حربه جدید به معنی موازنه قوا و ایجاد ثبات نسبی در روابط است.
نویسنده: محمدجوادریحانی
