غرب آسیا طی روزهای اخیر شاهد بحران‌های امنیتی و ناآرامی‌های گسترده ای بوده که در هفته‌های اخیر مشابه آن را شاهده نبوده است. در عراق حملات و درگیری‌های مشکوک در نخب دهها قربانی برجای گذاشته است، در سوریه از یک سو رژیم صهیونیستی با پنهان شدن پشت هواپیماهای مسافری به تجاوز علیه این کشور ادامه می‌دهد و از سوی دیگر ترکیه نیز در رویای اشغال ادلب سوریه است و همچنان حامی تروریست‌هاست، در یمن نیز گزارش‌ها نشان می‌دهد ائتلاف آمریکایی- سعودی به کشتار غیر نظامیان ادامه می‌دهد و همزمان نیز برخی جریان‌های داخلی یمن همچون اخوانی‌ها در حال خیانت به مردم و دولت ملی هستند، در لبنان نیز جیانی مشکوک به دنبال تبدیل کردن مطالبات و اعتراض‌های اقتصادی مردم به فضایی از آشوب و حتی سرنگون سازی دولت جدید این کشور هستند، در فلسطین ارتش صهیونیستی از یک سو بمباران غزه و یورش به نمازگزاران مشجدالاقصی در قدس را اجرا می‌کند و از سوی دیگر به بهانه اجرای معامله غرب صهیونیست‌ها بازداشت و اشغال اراضی فلسطینی‌ها را صورت می‌دهند.
مجموع این تحرکات در حالی روی می‌دهد که همزمان گزارش‌ها از تلاش‌های آمریکا و انگلیس برای تقویت موقعیت نظامی در منطقه خبر می‌دهند که محور آن را نیز سوریه و عراق تشکیل می‌دهد. این روند بحران سازی با هدف تحمیل خواسته‌های آمریکا و صهیونیست‌ها به منطقه در حالی صورت می‌گیرد که نوع واکنش‌ها به این وضعیت نکاتی دیگر را آشکار می‌سازد. در عراق جریان‌های سیاسی و مردم بر اصل وحدت و مقابله با توطئه تفرقه تاکید دارند، در سوریه نیز ارتش بدون توجه به تهدیدات ترکیه و صهیونست‌ها به نبرد با تروریسم و آزادسازی تحت سیطره آنها ادامه می‌دهد و حفظ تمامیت کشورش را اصل اساسی عنوان کرده است، در لبنان دولت بیانیه وزارتی را صادر و مردم نیز از آشوب‌گران اعلام برائت کرده‌اند در فلسطین نیز واکنش‌ها به تهدیدات صهیونیست‌ها نه سکوت که عملیات استشهادی در کرانه باختری بوده است که بعد جدیدی از مقاومت مردمی را به نمایش گذاشته است، در یمن نیز گروه‌های مقاومت مردمی در کنار ارتش با پاسخ‌های موشکی و پهپادی ابعاد جدیدی از شکست متجاوزان را محقق کرده‌اند.
مجموع این اقدامات نشان می‌دهد که منطقه راه خود را برای رهایی از بحران و بحران‌سازان یافته و آن مقاومت و مبارزه است. مقاومتی که محور آن را اخراج آمریکا از منطقه و نابودی عقبه آن یعنی رژیم صهیونیستی تشکیل می‌دهد. روند تحولات نشان می‌دهد که این بیداری در میان منطقه ایجاد شده که تنها راه رسیدن به ثبات اخراج بیگانگان از منطقه است که آمریکا در راس این اخراج شوندگان است.
نویسنده: علی تتماج
