آرمان توسعه پایدار (۲۰۳۰) قبل و بعد از تصویب، همواره منتقدانی در سراسر جهان داشته که نسبت به خطرات آن بر فرهنگ و حاکمیت ملی کشورها هشدار داده‌اند. منشا این نگرانی‌ها، نفوذ برخی دولت‌ها و گروه‌های خاص بر سازمان ملل و ادارات تابعه آن می‌باشد که با تحمیل نظرات خود، اهداف خود را در سرتاسر جهان به پیش می‌برند.
به گزارش دفتر آیت‌الله ناصر مکارم‌شیرازی، از جمله خطرات این برنامه که با اندکی تامل در مفاد اهداف برنامه، به ضمیمه شاخص‌های پیشنهادی برای ارزیابی روند اجرای این برنامه فهمیده می‌شود، "جهانی‌سازی فرهنگ" است که در نهایت به نابودی فرهنگ بومی کشورها منتهی خواهد شد. در این فرآیند، کشورهای صاحب نفوذ در سازمان ملل با استفاده از ابزار این سازمان، به مرور، فرهنگ خود را به فرهنگ مشترک همه کشورها تبدیل می‌کنند.
فعالیت گروه‌های حامی همجنس‌بازان و نفوذ آنها در سازمان ملل و سازمان‌های تابعه، یکی دیگر از خطرات این سند است.
آنچه که واضح است این است که صرف مراجعه به متن این سند منجر به درک این خطرات نمی‌شود اما واقعیت این است که درک کامل از برنامه ۲۰۳۰ سازمان ملل در گرو فهم کامل متن، اهداف، شاخص‌های پیشنهادی و نیز بررسی دستور کار تمام سازمان‌های تابعه سازمان ملل می‌باشد.
از جمله کسانی که به نقد این برنامه اهتمام داشته خانم شارن اسلیتر می‌باشد. این محقق آمریکایی مدیر «سازمان بین‌المللی دیده‌بان خانواده» که یک سازمان غیرانتفاعیِ مشورتی برای سازمان ملل متحد محسوب می‌شود، می‌باشد. وی همچنین ریاست «انجمن حقوق خانواده سازمان ملل متحد» را برعهده دارد که در امر مشاوره دادن به کشورهای اعضای سازمان ملل متحد درخصوص موضوعاتی از قبیل زندگی، خانواده، و مسائل جنسی ایفای نقش می‌کند. ایشان بنیانگذار و رئیس "انجمن جهانی سیاست خانواده" می‌باشد که هر ساله با حضور دیپلمات‌های سازمان ملل برگزار می‌شود.
خانم اسلیترهمچنین نویسنده کتاب «حمایت از کیان خانواده: وظیفه هر شهروند مسئول» است و به صورت منظم برای مجله «سازمان دیده‌بان خانواده» که به صورت آنلاین در بیش از ۱۷۰ کشور منتشر می‌شود مقاله می‌نویسد و در کنفرانسهای مختلف بین‌المللی به ایراد سخنرانی میپردازد.
ایشان هدایت چهار پروژه تحسین شده را برعهده دارد که عبارتند از:
جنگ علیه کودکان: دستور کار آموزش جامع جنسی
بیماری مسری پورنوگرافی: اثرات مخرب بر کودکان، خانواده، و جامعه
درک جذابیت جنس موافق
امپریالیسم فرهنگی: دستور کار حقوق جنسی
علاو بر این، ایشان مسئولیت پروژه «خانواده برای ایتام» را برعهده دارد و حامی فرزند پذیری در سطح بین المللی و بومی است. وی در سال ۲۰۰۷ توسط مادران آمریکایی به عنوان مادر سال ایالت آریزونا انتخاب شد. او به همراه همسر و هفت فرزندش که سه تن از آنها کودکان یتیمی از کشور موزامبیک هستند که والدین خود را در اثر ایدز از دست داده‌اند، زندگی می‌کند.
وی در این گزارش تحلیلی، با استناد به شواهدی از سازمان ملل و ادارات زیرمجموعه آن، به بیان خطرات و تاثیرات برنامه ۲۰۳۰ بر نهاد خانواده، فرهنگ بومی کشورها و حاکمیت ملی آنها میپردازد.
نظر به ساده‌انگاری، ساده‌لوحی و انفعال برخی در کشور، در مقابل تصمیمات اتخاذ شده توسط سازمان‌های جهانی، انتشار این گزارش خالی از فایده نیست.
