نشست گروه ۷ در ایتالیا در حالی برگزار شد که یک نکته مهم در آن مشاهده می‌شود و آن محور قرار گرفتن تحولات سوریه بوده است. هر چند که سوریه از مهمترین مسائل جهانی است اما نوع موضع‌گیری‌ها در قبال این کشور نکته‌ای قابل توجه است. حاضران در نشست به جای آنکه به مسئله حمایت از سوریه و متحدانش در مبارزه با تروریسم و نیز ارسال کمک‌های بشردوستانه اقدام نمایند محور مباحث خود را بر لزوم سرنگونی نظام سوریه و قطع کمک‌های ایران و روسیه قرار دادند. حال این سوال مطرح است که چرا غربی‌ها چنین روندی را در پیش گرفتند و در ورای آن چه اهدافی را پیگیری می‌کردند؟
اینکه سرنگونی نظام سوریه و تخریب جایگاه جهانی روسیه و ایران از محورهای اصلی این نشست بوده از یک منظر قابل توجه است و آن اینکه غرب، این کشورها را اصلی‌ترین مانع سلطه‌گری خود در منطقه می‌داند و اقدام علیه آنها را همواره در دستور داشته و دارد. در کنار این مسئله یک نکته مهم و اساسی را باید در نظر داشت و آن اینکه گروه ۷ باید برای حل بحران‌های اقتصادی جهان ایفای نقش اساسی داشته باشد.
آنچه در نشست رم مشاهده شد آن بود که از یک‌سو کشورهای حاضر در اجلاس هیچ اجماعی در باب بحران‌های اقتصادی و حتی آب و هوایی جهان نداشته‌اند و از سوی دیگر کارنامه این کشورها نشان می‌دهد که در اجرای سیاست‌های اقتصادی با ناکامی همراه بوده‌اند. اختلافات چنان شدید است که حتی میان اروپا و آمریکا نیز چند صدایی و چند دستگی مشاهده می‌شود. با توجه به این شرایط می‌توان گفت گروه ۷ با محور قرار دادن مسئله سوریه با محوریت سرنگونی نظام سوریه و مقابله با متحدانش در امر مبارزه با تروریسم بر آن بوده‌اند تا ضمن سرپوش نهادن بر بحران‌ها و اختلافات داخلی و ناتوانی آنان در اجرای تعهداتشان، اجماعی ظاهری را به نمایش گذارند.
با تمام این تفاسیر آنچه در نشست رم گذشته را باید یک رسوایی دیگر برای غربی دانست که از یک سو ادعای حمایت از حقوق بشر سر می‌دهد و از سوی دیگر سعی دارد خود را ناجی اقتصاد و امنیت جهان معرفی نماید. نشست مذکور نشان داد که رفتار گروه ۷ همچنان در چارچوب سیاسی‌کاری است که براساس آن هیچ جایگاهی برای صلح و امنیت جهانی قائل نمی‌باشد.
اگر گروه ۷ واقعا به دنبال حل بحران‌های جهانی و حتی مسئله سوریه بوده باید به جای موضع‌گیری علیه نظام سوریه و متحدانش، بر اصل همراهی با سوریه تاکید می‌کرد چراکه تمام شواهد گواه این حقیقت است که سوریه محور اصلی مبارزه با تروریسم است و اگر اقدامات این کشور و متحدانش نبود اکنون تروریسم سراسر جهان را فراگرفته بود. نشست گروه ۷ را باید یک شکست برای حاضران در نشست دانست که اهداف فردی خود را بر منافع جهانی و امنیت بین‌الملل برتری داده‌اند که نتیجه آن تشدید بحران و ناامنی در جهان خواهد بود.
