همانگونه که در ایران برخی تلاش می‌کنند برای کاهش فشارهای اقتصادی و سیاسی آمریکا، سناریوی مذاکره با این کشور را پیش ببرند، در آمریکا نیز چنین سیاستی دیده می‌شود.
البته باید به این موضوع اشاره کرد که تحریم‌های اقتصادی آمریکا درصد ناچیزی از مشکلاتی است که اکنون کشور با آنها درگیر است، بیشترین عامل بروز مشکلات، ناکارآمدی و ضعف در دولت و دیگر دستگاه‌های متولی کشور است.
آمریکای دوران ترامپ با خروج از توافق هسته‌ای تلاش کرد تا ایران را وادار به خروج از برجام کند، هر چند توافق هسته‌ای ایران و ۱+۵ باعث نشد تحریم‌های اقتصادی لغو شود، اما همین توافق ابزاری شد برای فشار به ایران برای گرفتن امتیازهای بیشتر.
اکنون که بیش از ۲ سال از اجرای برجام می‌گذرد، آمریکا یکجانبه تحریم‌های اقتصادی علیه ایران را تدارک دیده است و برخی از کشورها نیز با او همکاری کرده‌اند، هدف، کشاندن ایران پای میز مذاکره است، همانگونه که بارها ترامپ اعلام کرده ایران باید امتیازهای بیشتری بدهد، تا شرایط ایران نیز بهبود یابد، باید به این نکته توجه داشت که آمریکا با روی کارآمدن دموکرات‌ها و یا جمهوری‌خواهان تفاوتی در سیاست‌های خصمانه با ایران نخواهد داشت، روش‌ها تفاوت دارد اما هدف، آن است تا ایران تن به خواسته‌های ایالات متحده بدهد و هر آنچه که در این ۴۰ سال عمر انقلاب اسلامی به دست آورده به وعده‌های نسیه آمریکا واگذار کند.
پیشرفت‌های موشکی، هسته‌ای، هوافضا، نقش‌آفرینی مثبت در بحران غرب آسیا که ساخته آمریکا و برخی کشورهای عربی و غربی است، طمع آمریکا را برانگیخته چراکه با وجود اقتدار جمهوری اسلامی ایران نمی‌تواند اهداف خود را در منطقه پیاده کند. جمهوری اسلامی ایران قرار بود اگر همچون ونزوئلا یا هر کشور دیگری که تحت تحریم‌های اقتصادی و فشارهای سیاسی به وضعیتی که همگان می‌دانند می‌افتاد، بسیار زودتر باید اوضاع ونزوئلایی می‌شد، اما هیچ‌گاه چنین اتفاقی نیفتاد، چراکه ظرفیت‌های بسیار بالای ایران از تبدیل شدن به کشوری که تحت تأثیر تحریم‌های اقتصادی قرار گرفته است، جلوگیری کرد، اگر در این شرایط از همه ظرفیت‌های معغول مانده کشور استفاده بهتری می‌شد حتی کوچکترین تأثیر را هم نمی‌پذیرفت.
تنها راه برای آمریکا مذاکره با ایران است، ایالات متحده می‌داند که در صورت انجام مذاکره می‌تواند امتیازات دلخواه خود را از ایران بگیرد، به همین خاطر است که اصرارهای مقامات آمریکا برای مذاکره ادامه دارد. مذاکرات هسته‌ای این ادعا را ثابت کرد. اکنون آمریکا به ویژه دموکرات‌هایی که مخالف دولت جمهوری‌خواه ترامپ هستند با بهره گیری از اندیشکده‌های خود در قالب تحلیل، پیشنهادهایی را مطرح می‌کنند بر این اساس که دولت ایران می‌تواند با مخالفان ترامپ، که همان دموکرات‌های آمریکا هستند، مذاکره کند.
هدف، از یک‌سو بهره گرفتن از ایران برای پیروزی در انتخابات سال ۲۰۲۰ میلادی است، از سوی رسانه‌های وابسته به حزب دموکرات حتی پیشنهاد شد که ایران تا آن زمان مقاومت کند تا شاید انتخابات سال ۲۰۲۰ به شکست ترامپ بینجامد.
مذاکره با مخالفان ترامپ بر چه اساس و مبنایی پیگیری می‌شود؟ موضوع مذاکراتی که از سوی مخالفان ترامپ پیشنهاد می‌شود چیست؟
چه موضوعاتی می‌تواند در این مذاکرات مطرح شود که بتواند مسیر را به نفع ایران برای دستیابی به حقوق خود تغییر دهد؟
آیا دموکرات‌ها در این مذاکرات درپی منافع ایران هستند؟ این پرسش‌ها موضوعات مهمی است که باید واکاوی و به آنها پاسخ داده شود.
سایت خبری پترزبورگ درباره چگونگی رفتار آمریکا با جمهوری اسلامی ایران چنین نوشته و پیشنهاد داده «آمریکا باید تلاش کند، دولت‌هایی مانند ایران را از داخل تغییر دهد، نه این که علیه آنها جنگ راه بیندازد. توافق هسته‌ای نشان داد که برای عقب راندن ایران بهتریه راه گفت‌وگو است.»
حال این مذاکرات و گفت‌وگوها با هر یک از احزاب آمریکایی باشد، نتیجه آن چیزی جز دادن امتیازات بیشتر به ایالات متحده نخواهد بود، آمریکا در مذاکرات امتیاز را می‌گیرد و در مقابل امتیازی را نمی‌دهد، مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا نیز به تازگی گفته است؛ «سیاست آمریکا نسبت به ایران همان سیاست آمریکا نسبت به اتحاد جماهیر شوروی است، حملات بی‌امان، مذاکره و سقوط کمونیسم و شوروی.»
شوروی به آمریکا اعتماد کرد و نتیجه آن فروپاشی شد، حال که مقامات آمریکایی اعتراف می‌کنند هدف نهایی سقوط جمهوری اسلامی ایران است، تأکیدی بر این موضوع است که نباید هیچ مذاکره ای با آمریکایی‌ها برگزار کرد، حتی اگر طرف مذاکرات مخالفان ترامپ باشند
نویسنده: محمد صفری
