يوكيو آمانو مدير كل آژانس بين المللي انرژي اتمي در جديدترين گزارش خود به آژانس، بارديگر ادعاهايي را درباره ايران مطرح كرده است. در كنار ادعاهاي مطرح شده پاسخگويي ايران به سوالات آژانس، برخي ادعاها درباره پارچين نيز مطرح شده است.
اين ادعاها در حالي مطرح شده كه چند نكته در باب پارچين و عملكردهاي آژانس مطرح مي‌باشد.
نخست آنكه حتي حقوقدانان متخصص در امور آژانس تأکيد دارند که به لحاظ تخصصي، مسائل نظامي در حوزه صلاحيت آژانس نيست. آژانس حق ندارد كه در اين امور دخالت داشته باشد و اگر آژانس ادعاي توان اين اقدام را دارد اين سوال مطرح است كه چرا آژانس نظارتي بر فعاليت نظامي غرب ندارد و حتي براي نابودي سلاح هاي هسته‌اي دارندگان اين سلاح‌ها اقدامي صورت نمي‌دهد.
دوم آنكه سال هاي ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ دو بار از اين سايت بازديد و نمونه برداري شده است و پس از عدم يافت هيچ موردي که مويد ادعاهاي سازمان هاي جاسوسي باشد، آژانس اعلام کرد پارچين به تاريخ پيوست. بر اين اساس آژانس حق بازگشايي دوباره اين پرونده را ندارد.
سوم آنكه آژانس در چندين نوبت پس از بازرسي ها بر نادرست و جعلي بودن اطلاعات دريافتي از سوي مخالفان برنامه هسته اي ايران تصريح داشته است. آژانس بارديگر به استفاده از اطلاعات نادرست دستگاه‌هاي اطلاعاتي غربي و منافقين روي آورده كه هرگز نمي‌تواند مورد استناد باشد چه رسد به آنكه آژانس با اين اطلاعات ادعايي مطالبه‌اي از ايران داشته باشد.
چهارم آنكه اشاره به جزئيات و تحولات روزمره و عادي در منطقه نظامي بزرگ پارچين جزو وظايف مدير کل نيست و ورود در اين سطح ماهيت سياسي داشتن پيگيري اين موضوع را نشان مي دهد.
آژانس حق اجراي چنين اقداماتي را ندارد و در جمع اختيارات آن نمي‌باشد اگر آژانس به دنبال چنين اقدامي است بايد براي تمام اعضا اين اقدام را صورت دهد حال آنكه جز در مورد ايران، آژانس فعاليتي در اين عرصه نداشته است. نمود عيني دوگانگي رفتاري آژانس در نشست مواد هسته‌اي و نيز ذخاير پولوتونيوم ژاپن مي‌باشد كه بدون توجه به خطراط آن بي‌تفاوت از آنها گذشته است. به هر حال رفتارهاي آژانس درباره پارچين نشانگر اصرار‌هاي آژانس به عدم رويكرد مستقل در انجام وظايفش است كه وابستگي آن به غرب را بر همگان آشكارتر مي سازد. روندي كه سرنوشتي نامعلوم و سياه را پيش روي آژانس قرار مي‌دهد و حتي مي تواند به خروج بسياري از اعضا از آژانس منجر شود.
رفتارهاي دوگانه و غير اصولي آژانس نگاه بدبينانه‌اي را ميان اعضا ايجاد كرده بگونه‌اي كه بسياري بر لزوم خروج از آن تاكيد و بازنگري در ساختار آن را خواستار شده‌اند. آژانس به جاي اخلال در حقوق هسته‌اي ايران بايد به تكاليف خود يعني خلع سلاح دارندگان سلاح‌هاي هسته‌اي بپردازد تا زمينه ساز صلح و ثبات در جهان باشد نه آنكه بازيچه دست قدرت‌هاي بزرگ گردد و به مقابله با حقوق هسته‌اي ملتي همچون ملت ايران بپردازد كه جهانيان بر صلح آميز بودن فعاليت‌هاي هسته‌اي آن اذعان دارند.
محمد رضا آذين
