در خبرها آمده است یک داور در مسابقه رسمی فوتبال یقه بازیکن را گرفته و به او فحش داده و از توی زمین هم اخراجش کرده و الان هم از کمیته انضباطی خواسته باز هم ادبش کنند.
ننجون با این داور دلاور گفتوگویی انجام داده که میخوانید:
ننجون: این حقیقت دارد که شما یک بازیکن را کتک زدید؟
داور: راستش هم حقیقت دارد و هم ندارد. هم هلش دادم و هم هلش ندادم. هم به اعضای سببی و نسبی خانوادهاش توهین کردم و هم نکردم. باور کنید حس دوگانهای دارم. یک جور باور فلسفی که درکش برای شما آدمهای عوام خیلی سخت است.
ننجون: چرا کتکش زدید؟
داور: مثل شما فضول بود. مثل شما حرفهای اضافی میزد. مثل شما چرت و پرت زیاد میگفت. اگر باز هم از این سوالها را بپرسید خودتان را هم کتک میزنم.
ننجون: ولی طبق قانون داور حق ندارد به خشونت متوسل بشود و تنها باید از کارتهای زرد و قرمز استفاده کند. اما شما ...
داور: من چی؟ با کاتیوشا به طرف ایشان شلیک کردم یا با چاقو قلبش را سوراخ کردم؟ چهارتا فحش و هل دادن و پسگردنی که این حرفها را ندارد.
ننجون: از کمیته داوران چه توقعی دارید؟
داور: ما داوران خیلی مظلوم هستیم و توقع داریم برای ما ابزارهای لازم را تهیه کنند. فعلا شوکر و باتوم و اسپری فلفل در اولویت است اما بعدها نانچکو و تفنگ سرپر و کلت کمری هم لازم داریم.
ننجون: در پایان چه حرفی برای خوانندگان روزنامه ما دارید؟
داور: من کوچکتر از آن هستم که پیام داشته باشم اما حرفم این است که فوتبال یک ورزش جوانمردانه است. همه باید در زمین با هم دوست باشند. به یکدیگر و همچنین والدین خود احسان کنند. دست و روی خود را بشورند و مسواک را هم فراموش نکنند.