انقلاب اسلامی ما حامی مظلومان جهان است این یعنی هر جا صدای کمک شنیده شود و مظلومی در مواجهه ظلم ظالمی باشد ما به کمک او میشتابیم، چیزی که اخیرا با حضور مستشاری ما در عراق و سوریه برای کمک به آنها در حملات تروریستی بیش از پیش عیان شده است. اما همین کمک مستشاری هم بدون منت و سهمخواهی انجام شده است و هیچوقت جمهوری اسلامی در ازای کمکی که به محرومان کرده از مظلوم خواسته نامعقولی نداشته است و تلاش کرده مشکلات کشورها را با کمک مردمی و حمایت افکار عمومی آن کشور حل کند. حتی جمهوری اسلامی در دفاع مشروع از شهروندان خود راضی به قربانی کردن یک غیرنظامی نشده و دفاع را با هدف قرارداد نظامیان انجام داده است. بر همین پایه و اساس با نگاه به توصیههایی که رهبر معظم انقلاب در دیدار با حیدرالعبادی برای بازگرداندن آرامش به این کشور داشتند نمونههایی از کمک جمهوری اسلامی به مردم جهان و دفاع مشروع از حقوق شهروندان کشور بدون قربانی شدن غیرنظامیان میاندازیم.
کمک به عراق با تکیه به نیروهای مردمی
کمک مستشاری ما به عراق برای مبارزه با گروههای تروریستی - تکفیری نکتهای نیست که مخفیانه صورت گرفته باشد، نیروهای مستشاری ایران در بزنگاههای حساس به کمک عراقیها رفته و در بیرون راندن تروریستها از موصل و کردستان عراق نقش موثری داشتند اما این کمک باعث نشد که ما بخواهیم نیروی نظامی را در خاک کشور دیگر پیاده کرده و به مردم این کشور توهین کنیم.
در همین راستا رهبر انقلاب اسلامی در نقش هدایتکننده سیاستهای جمهوری اسلامی در تایید اقدامات صورت گرفته و نقش مهم حضور نیروهای داخلی عراق در مهار تروریستها با تجلیل از وحدت و انسجام همه جریانهای سیاسی و مذهبی عراق در مبارزه با داعش، «نیروهای مردمی» را پدیدهای مهم و مبارک و عامل اقتدار در عراق خواندند و با تأکید بر لزوم حفظ یکپارچگی سرزمین عراق، گفتند: «اکنون داعش در حال فرار و خروج از عراق است و این موفقیت تحسینبرانگیز، نتیجه وحدت و انسجام درونی در عراق و همچنین سیاست درست دولت عراق در اعتماد به نیروهای جوان و مؤمن عراق و حضور آنها در وسط میدان است.»
رهبر انقلاب اسلامی به مخالفت امریکا و اذناب او با «حشدالشعبی» یا همان نیروهای مردمی، اشاره کردند و افزودند: «مخالفت امریکاییها با نیروهای مردمی به این علت است که آنها میخواهند عراق، عامل مهم اقتدار خود را از دست بدهد. جمهوری اسلامی ایران بهعنوان همسایه، با برخی زمزمهها مبنی بر برگزاری همهپرسی برای جدایی یک بخش از عراق مخالف است و دامنزنندگان به این موضوع را مخالفان استقلال و هویت عراق میداند.»
با مرور این بیانات یکبار دیگر در عمل ثابت میشود که جمهوری اسلامی ایران نه تنها برای کمک به مظلوم منتی نمیگذارد و سهمی نمیخواهد بلکه بعد از فائق آمدن بر ظلم با حفظ حرمت مردم آن کشور و احترام به قانون کمک میکند کشور مورد ظلم واقع شده، توسط نیروهای بومی به اقتدار سابق خود بازگردد.
سیاست حمایتی از مردم و قانون سوریه
کمک مستشاری ما به سوریه هم در همین راستا صورت گرفته است. باز هم با وجود محبوبیتی که نیروهای مستشاری ایران در این کشور پیدا کردند، هیچگاه سعی نکردیم که نقش پررنگ کمک مردمی سوریه را در نابودی تروریستها نادیده گرفته و با بیحرمتی به آنها تنها نقش خودمان را برجسته کنیم. در کشور سوریه هم ایران همواره به صورت شفاف و علنی عنوان کرده که دنبال کمک به اکثریت مردم برای حفظ نظام این کشور و جلوگیری از حضور تروریستها و کشتن غیرنظامیان است. مقامات جمهوری اسلامی بارها اعلام کردهاند که از قانون و نظر مردم سوریه حمایت کرده و این مردم سوریه هستند که باید درباره کشورشان تصمیمی بگیرند نه نیروی خارجی و کشورهای مداخلهگر. حتی در این راستا برای انتقامگیری از نیروهای تروریستی که در کشورمان عملیات کرده بودند اخیرا نیروهای نظامی برای دفاع مشروع از خون شهدای این حادثه طوری با هوشمندی عمل کردند که حتی یک نیروی غیرنظامی و غیرتروریست قربانی نشود و موشکهای ایران درست در منطقه تروریستی فرود آمده و تلفات گستردهای از تروریستها و حامیانشان به جای بگذارد. البته این رفتار تنها به رویه کنونی جمهوری اسلامی برنگشته و از زمان پیروزی انقلاب اسلامی میتوان نمونههای گستردهای از کمک به مردم و احترام به قانون کشورهای همسایه و البته دفاع مشروع از شهروندان ایرانی بدون کشتار غیرنظامیان را یافت که در ادامه به نمونههایی از آنها اشاره خواهیم کرد.
هشدار به ابرقدرتها
نامه بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به گورباچوف و هشداری که امام خمینی(ره) به شوروی برای جلوگیری از فروپاشی این اتحادیه دادند، نکات فراوانی از کمک به همسایه حتی کمک به همسایهای که دلمان نمیخواهد در امور کشورمان دخالت کند را برای جهانیان بازگو خواهد کرد، نکاتی که ما با غفلت به راحتی از آن گذشتیم. آن زمان که مثل اکنون شعار انقلابیون نه شرقی و نه غربی بود، شاید محتمل میآمد که اگر نشانههایی از فروپاشی ابر قدرتی حس کنیم، برای پاشیدن آن و یارگیری منطقهای از بین کشورهای استقلال یافته در مقابل آن ابرقدرت تلاش کنیم اما بنیانگذار جمهوری اسلامی با رعایت اینکه نمیخواهند هیچ کشوری در امور ایران مداخله کند، به شوروی هشدار میدهند که حکومت کومونیستی را اصلاح کند وگرنه مردم این کشور قربانی سیاستهای غلط خواهند شد. آن زمان هم ما با همسایگانمان با احترام رفتار کرده و به مردم آنها حرمت قایل شدیم در حالی که شاید هر کشور دیگری با موقعیت ایران بود چنین کاری را انجام نمیداد.
جنگ با عراق بدون ریختن خون غیرنظامیان
در زمان جنگ تحمیلی هم دقیقا همین اتفاق رخ داد، علیرغم اینکه جمهوری اسلامی دفاع مشروع در مقابل تجاوز علنی حزب بعث و زیرپاگذاشتن قرارداد الجزایر(رعایت حریم همسایگی دو کشور) را در دستور کار خود داشت اما حتی یک مورد حمله به مراکز مردمی و کشتار غیرنظامیان را در دستور قرار نداد و بیشتر موشکها و حملات هوایی ما به محل تجمع نظامیان و فرماندههای رده بالا و البته پایگاههای نظامی فرود میآمد. همه این رفتارها در حالی بود که نیروهای بعثی ناجوانمردانه به بمباران مناطق مسکونی ایران میپرداختند.
در کنار این حرمتی که جمهوری اسلامی برای مردم غیرنظامی قایل بود حتی در نگهداری از اسرای عراقی هم رفتاری مطابق رفتار مبانی شرعی اسلامی داشت و هیچگاه دستور شکنجه یا سخت گرفتن به آنها را به نیروهای ایرانی نداد.
کمک به غیرنظامیان در خاک دشمن!
کمک ایران به غیرنظامیانی که تبعه کشور متجاوز بودند نیز در نوع خود بینظیر است که باز هم ما از بیان آنها برای افکار عمومی جهان غفلت کردهایم. جمهوری اسلامی ایران در زمانی که صدام به شهرهای مرزی چون حلبچه که در خاک عراق بود حمله شیمیایی کرد، به کمک مردم این شهر عراقی پرداخت و به نوعی با ایثار جان رزمندگانش به غیرنظامیان کمک کرد و حتی این کمک به قیمت به جا گذاشتن هزاران جانباز شیمیایی برایمان تمام شد اما این سیاست را اجرا نکرد که آن مردم عراقی بودند و به کمک غیرنظامیانی رفت که بیرحمانه از سوی کشورشان قتل عام میشدند.
رعایت حریم همسایگی با وجود وحشیگری طالبان و القاعده
هفدهم مرداد ماه سال ۱۳۷۷ که دیپلماتهای ایرانی در سفارت کشورمان به همراه خبرنگاران به طرز فجیع و وحشیانهای توسط نیروهای تروریستی طالبان و القاعده شهید شدند فرصتی برای حمله به این کشور فراهم میشود که با احترام به مردم غیر نظامی و برای متشنج نشدن بیش از پیش شرایط افغانستان که دچار جنگ داخلی بود به این کشور حمله نکردیم در حالی که این کشور به قدری با جنگ ضعیف شده بود که حمله ما میتوانست آنها را نابود کند اما با احترام به تمامیت ارضی افغانستان و حمایت از نیروهای غیرنظامی به این کشور حمله نکردیم در حالی که طبق قواعد بینالمللی حق حمله داشتیم اما بر اساس مبانی انقلاب مبنی بر حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشورها این کار را انجام ندادیم.
جان کلام
نگاهی به موارد فوق نشان میدهد که ما در اطلاع رسانی سیاستهای درست و انقلابمان برای جهانیان قصور کرده و اجازه دادهایم که بنگاههای خبرپراکنی معاندان از این قصور سو استفاده کنند. چراکه جار زدن برخی از مسایل خود میتواند رویهای در بیداری افکار عمومی جهان تلقی شود، این نکته مهمی است که گاهی یادمان میرود آن را روشن و صریح برای مردم جهان تبیین کنیم و با این قصور فرصت را در اختیار آنهایی که قصد سیاهنمایی از کمکهای کشورمان به کشورهای مورد ظلم واقع شده را دارند ناخواسته فراهم میآوریم.
چرا نگفتیم که ما هیچگاه در مقابل کمک به کشورها پیاده کردن نیروی نظامی و تحقیر یک ملت را در دستور کار قرار ندادیم در حالی که تهمت زنندگان به ما خود پرونده سیاهی در این زمینه دارند، چرا نگفتیم که ما هیچ غیرنظامی را مورد هدف قرار ندادهایم در حالی که بسیاری از کودکان و زنان قربانی سیاستهای به اصلاح مبارزه با تروریسم توسط ابرقدرتها شدند که فجایعی چون قتلعام افغانستان برای مقابله با بن لادن توسط امریکا تنها گوشهای از آن است ما در این راستا کوتاهی کردیم و باید از این پس تلاش بیشتری در شناسایی سیاستهای انقلابی خود به مردم جهان کنیم.
مائده شیرپور