نشست به اصطلاح مبارزان با تروريسم پنجشنبه در عربستان برگزار گرديد. نشستي كه بيشتر از آنكه محلي براي مبارزه با تروريسم باشد اقدامي هماهنگ از سوي آمريكا براي سوق دادن كشورهاي منطقه به پذيرش سلطه آمريكا بر اين كشورها و حركت در مسير روياهاي ديرينه اين كشور يعني سلطه بر سوريه و عراق بوده است. در ميان اين نشست يك اصل قابل‌توجه است و آن مخالفت تركيه با پيوستن به اين ائتلاف است چنانكه تركيه از امضا بيانيه پاياني خودداري كرده است.
حال اين سوال مطرح است با توجه به همگرايي تركيه با غرب چرا اين كشور از پذيرش اين طرح خودداري كرده و چه سناريوهايي در اين زمينه مطرح مي‌باشد.
برخي از ناظران سياسي بر اين عقيده‌اند كه تركيه همچنان از كشورهاي عربي نظير عربستان به دليل سرنگون‌سازي اخوان در مصر دلگير مي‌باشد و با اين رويكرد سعي در انتقام‌گيري از اعراب را دارد بويژه اينكه تركيه مي‌داند آمريكا و عربستان براي رسيدن به اهدافشان در سوريه و عراق به همكاري تركيه نياز دارند. تركيه با اين عقب‌نشيني سعي دارد تا قيمت خود را بالا برده و در ازاي دريافت منافع بيشتري اين همكاري را انجام دهد.
نكته مهم ديگر در ملاحظات تركيه آن است كه دولت جديد تركيه به رياست جمهوري اردوغان و نخست‌وزيري اوغلو تازه كار خود را آغاز كرده است. سياست آنها آن است كه از يك‌سو خود را همسو با مردم نشان دهند و از سوي ديگر رويكرد منطقه‌اي مثبتي از خود به نمايش گذارند. عضويت مستقيم در ائتلاف آمريكايي اين سياست‌ها خدشه دارد خواهد كرد لذا سران تركيه از امضاي آن بيانيه خودداري كرده تا در آينده بر‌اساس شرايط جاري در درون و بيرون تركيه تصميم‌گيري نمايند.
در كنار اين مسائل يك سناريو نيز مطرح است و آن اينكه تركيه نقش پليس بد را در بازي آمريكاي ايفا مي‌كند بگونه‌اي كه تركيه با عدم پذيرش اين ائتلاف، طرح آمريكا براي تسليح گروه‌هاي تروريستي در منطقه را انجام مي‌دهد در حالي كه در ظاهر آمريكا ادعاي مبارزه با تروريسم را سر مي‌دهد. آمريكا با اين دوگانگي و استفاده از تركيه بحران را در منطقه حذف كرده تا تحقق بخش اهداف بلند‌مدت آن باشد.
به هر تقدير عدم امضاي نكردن بيانيه پاياني نشست جده با هر عنواني كه صورت گرفته باشد تركيه بايد بداند كه ورود به اين ائتلاف و همراهي با آمريكا عليه سوريه تكرار تمام شكست‌هاي گذشته خواهد بود كه نه تنها دستاوردي براي تركيه ندارد بلكه استمرار نارضايتي مردمي از دولتمردان و انزواي منطقه‌اي آن است.
