چگونه یک سازمان جاسوسی فرهنگی تبدیل به یکی از بزرگترین اندیشکدههای آمریکا شد؟ برنامههای اغتشاشآفرینی در ایران به بهانه ترویج دموکراسی چگونه در این مرکز پیگیری میشوند؟ چگونه این اندیشکده در راستای حفظ هژمونی آمریکا فعالیت مینماید؟ برای رازگشایی از این سؤالات با گزارش ویژه مشرق همراه شوید....
بنابر اين گزارش مؤسسه هوور (Hoover Institution) یک اندیشکده آمریکایی در حوزه سیاستگذاری عمومی است که در دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا واقع است. این مؤسسه به عنوان بخشی از "مؤسسه جنگ، انقلاب و صلح هوور" (Hoover Institution on War, Revolution, and Peace) است.
این مؤسسه تأثیرگذاری زیادی در جنبشهای محافظهکاری و لیبرالی آمریکا دارد و یکی از جمله اماکن تجمع محافظهکارانی است که درسطوح مختلف دولتی حضور داشتهاند. از جمله این افراد میتوان به ادوین مسی (Edwin Meese), کاندولیزا رایس (Condoleezza Rice)، جرج شولتز (George Shultz)، توماس سول (Thomas Sowell)، شلبی استیل (Shelby Steele)، و امی زگارت (Amy Zegart) و دونالد رامسفلد اشاره نمود.
این مؤسسه یکی از ۶۰ مؤسسهاي است که از سوی دستگاه اطلاعاتی کشورمان به عنوان طراحان اغتشاشات پس از انتخابات ریاست حمهوری معرفی گشت. در گزارش حاضر سعی میشود تا پیشینه تاریخی، فعالیتها و همچنین عملکرد این مؤسسه مورد بررسی قرار گیرد.
ظهور سازمانی جاسوسی تحت لوای فعالیتهای تاریخی
مؤسسه هوور در سال ۱۹۱۹ توسط هربرت هوور (Herbert Hoover) تأسیس گردید. وی یکی از اولین فارغالتحصیلان دانشگاه استنفورد بود که بعدهای سی و یکمین رئیسجمهور آمریکا گشت. هدف اعلام شده این مؤسسه جمعآوری و ثبت وقایع تاریخی آنگونه که اتفاق میافتند، بود. افراد وابسته به این مؤسسه با به خطر انداختن جان خود سعی میکردند اسناد بسیار نادر و کمیاب را در کشورهای تحت حکمرانی کمونیستها و نازیهای جمعآوری نموده و به این مؤسسه ارسال دارند. در حقیقت اسناد جمعهآوری شده شامل طیف متنوعی از مدارک و نوشتههایی بود که برای شناسایی زوایای پنهان جوامع و حکومتهای کمونیستی و ناسیونال سوسیالیستی که دو ایدئولوژی معارض با سرمایهداری غربی بودند به کار میرفتند. از جمله اسنادی که توسط جاسوسان این مؤسسه ربوده و به آمریکا منتقل شد میتوان به نوشتههای شخصی رزا لوکزامبورگ، خاطرات گوبلز و اسناد پلیس مخفی روسیه در پاریس اشاره نمود.
در سال ۱۹۱۹، هوور با اهداي ۵۰۰۰۰ دلار به دانشگاه استانفورد "مجموعه جنگی هوور" را که شامل اسناد جنگ جهانی اول بود بنیان نهاد. این مجموعه بعدها به "متابخانه جنگ هوور" تغییر نام داد.برنامه کتابخانه جنگ تا سال ۱۹۴۶ توسعه یافته و شامل فعالیتهای تحقیقاتی نیز شد، بدین ترتیب سازمان مذکور به "مؤسسه و کتابخانه جنگ، انقلاب و صلح هوور" تغییر نام داد. در سال ۱۹۵۶، هوور، رئیسجمهور سابق، یک برنامه جمعآوری کمکهای مالی را آغاز نمود که باعث شد مؤسسه به شکل کنونی آن به عنوان یک اندیشکده درآید. در سال ۱۹۵۷، سازمان به " مؤسسه جنگ، انقلاب و صلح هوور" تغییر نام داد.با روی کار آمدن دبیلیو گلن کمپل (W. Glenn Campbell) در سال ۱۹۶۰، بودجه مؤسسه افزایش زیادی یافت و در نتیجه تعداد پروژههای تحقیقاتی نیز رشد چشمگیری یافت. مؤسسه به صورت فزایندهای و بالاخص پس از دهه ۱۹۸۰ جهتگیری محافظهکارانه به خود گرفت.