امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه برای دیداری رسمی راهی چین می‌شود. وی قرار است امروز در شانگ‌های مرکز پمپیدو را افتتاح کند. وی برای دیدار دوباره با شی جینپینگ و لی که چیانگ نخست وزیر چین روز چهارشنبه به پکن می‌رود. این سفر در حالی صورت می‌گیرد که ماکرون در نخستین سفر خود به چین در اوایل سال ۲۰۱۸, وعده داد دست کم یک بار در سال به این کشور سفر کند. حال این سوال مطرح می‌شود که اهداف ماکرون از این سفر چیست و تا چه میزان روابط دو کشور به سمت گسترش پیش خواهد رفت؟ آنچه در باب این سفر بیش از هر چیز مطرح است اهداف اقتصادی است. فرانسه در عرصه اقتصادی با چالشهای بسیاری مواجه است که نتیجه آن را نیز در اعتراض‌های گسترده مردمی طی ماه‌های اخیر در قالب جلیقه زردها می‌توان مشاهده کرد. اهداف اقتصادی این سفر زمانی آشکارتر می‌شود که قرار است ۴۰ قرارداد میان دو کشور امضا شود. نکته مهم در حوزه اقتصادی آن است که از یک سو اروپا از جمله فرانسه با چالش تعریفه‌های آمریکا مواجه است و از سوی دیگر مناسبات اقتصادی چین با آمریکا با چالش مواجه شده است. در چنین شرایطی رویکرد اروپا و چین به توسعه مناسبات اقتصادی می‌تواند برای طرفین دارای منافع قابل توجهی باشد. البته نباید از نظر دور داشت که طرفین یکدیگر را رقیبی بزرگ برای منافع اقتصادی خود می‌دانند لذا این مناسبات اقتصادی را نمی‌توان به منزله کاهش تنش‌های سیاسی میان طرفین دانست.
اما این روابط با چالشهایی نیز مواجه است و آن نوع رفتار کشورهای غربی برای باج خواهی از چین است. کشورهایی همچون انگلیس و فرانسه در کنار آمریکا بدون توجه به آنچه درون کشورهایشان می‌گذرد از مدت‌ها پیش اقدام به دخالت‌های بحران ساز در امور داخلی چین در حوزه هنگ کنگ و تایوان کرده‌اند. رویه‌ای که در سفر ماکرون نیز احتمال تکرار آن وجود دارد چنانکه در حالی که کاخ الیزه اطمینان داده است امانوئل مکرون با صراحت مسئله حقوق بشر و همچنین اوضاع هنگ کنگ و منطقه مسلمان نشین سین کیانگ را مطرح خواهد کرد، پکن در این زمینه به رئیس جمهور فرانسه هشدار داد.دیپلمات چینی گفت: هنگ کنگ و سین کیانگ مسائل داخلی چین محسوب می‌شوند و بی ربط است که در دستور کار مسائل دیپلماتیک قرار بگیرد. این دخالت‌ها در امور داخلی چین مولفه‌ای خواهد بود که بر روابط اقتصادی این کشور با فرانسه تاثیرگذار خواهد بود چنانکه سران چین بارها تاکید کرده‌اند که امنیت و یکپارچگی ملی کشورشان را هرگز قربانی منافع اقتصادی نخواهند کرد.
نویسنده:علی تتماج
