پیشرفت و تعالی هر جامعه‌ای برگرفته از تعاملات و هنجارهای اجتماعی است که در قالب وحدت و انسجام ملی محقق می‌شود. کشوری موفق خواهد بود که هر کدام از اعضاء آن براساس علاقه و توان آن، مسئولیتی را پذیرفته و برای انجام صحیح آن مسئولیت تلاش نماید. هر فردی که در این زنجیره حضور دارد دارای ارزش کارکردی بوده و قابل تکریم و احترام است و هر کس که در حوزه مسئولیتی خود درست عمل نکند تاوانش بازخواست و مجازات است. بر همین اساس است که در تقویم، تقریبا هر روز به نام یکی از حرفه‌ها و مشاغل نامگذاری و بر لزوم تکریم بر حاضران در این مشاغل تاکید می‌شود.
این روزها در تقویم کاری کشور دو مناسبت بزرگ وجود دارد که توجه به آنها می‌تواند مولفه ای مهم در حل چالشهای کشور به ویژه در دوران کرونا و پساکرونا باشد. نخست آنکه امروز ۱۱ اردیبهشت برابر با روز جهانی کارگر است و دوم آنکه فردا ۱۲ اردیبهشت مصادف با روز معلم است. با توجه به این دو مناسبت توجه به نکاتی چند قابل تامل است.
در باب روز کارگر در کنار توجه به معیشت و مسائل اقتصادی این بخش زحمت کش جامعه که بخش قابل توجهی از جمعیت را در بر می‌گیرند، بیان این امر ضروری است که بخش کارگری یعنی سرمایه اصلی اقتصاد کشور. شاید یک مدیر در عرصه مدیریتی و برنامه ریزی توانا باشد و یا کشور از نظر صنعتی از ابزارهای پیشرفته برخوردار باشد اما آنچه که برنامه مدیریتی و نیز کارآمدی ابزارهای کاری را به همراه دارد، کارگران هستند که با تخصص و تلاش خالصانه خود، برای توسعه کشور گام برمی‌دارند.
در همین بحران کرونا همه شاهد بودیم که کارگران با از خودگذشتگی پا به پای کادرهای پزشکی برای نجات جان مردم تلاش کرده و چرخ‌های مراکز و کارخانه‌ها را برای تهیه ماسک و وسایل مورد نیاز پزشکی و بهداشتی به حرکت درآوردند. اگر نبود رشادت‌ها و از جان گذشتگی این افراد، قطعا مقابله با کرونا با این سرعت و کیفیت محقق نمی‌شد. اکنون در دوران پساکرونا و در شرایطی که کشور نیازمند جهش تولید است، این کارگران عزیز و زحمت کش هستند که در صف اول جهش تولید قرار دارند و چشم جامعه به دستان پرتوان و مسئولیت پذیر آنان است؛ پس جا دارد که تلاش مضاعف از سوی دولتمردان برای کاهش دغدغه‌ها و دردهای این قشر مهم و تاثیرگذار جامعه صورت گیرد تا آنها نیز با دلگرمی بیشتری در عرصه جهش تولید گام بردارند.
در باب روز معلم نیز بیان تکرار مکررات است اما لازم است که تکرار شودکه جامعه ای پیشرفت نخواهد کرد مگر آنکه بخش آموزش آن قوی و کارآمد باشد. هر چند که متاسفانه کاستی‌های بسیاری در بخش آموزشی کشور مشاهده می‌شود اما به حق می‌توان گفت که معلمان و اساتید دانشگاه تلاش همه جانبه برای رسالت آموزش خود داشته و دارند و چنانکه با کمترین امکانات در مناطق دور دست و روستا به تدریس و علم آموزی می‌پردازند. باید اذعان کرد که پزشکانی که امروز درخط مقدم مبارزه با کرونا حماسه آفریدند همان دانش آموزان دیروز معلمان و اساتید دانشگاه بودند و با آن کسب علم‌ها به این مرحله غرورآفرین رسیده اند.
در همین دوران کرونا نیز معلمان و اساتید به رغم کاستی‌های فنی و زیربنایی در آموزش مجازی، دست از تلاش نکشید و برای آموزش دانش آموزان و دانشجویان تلاش همه جانبه داشته اند. روز معلم روز قدردانی از آنانی است که شاید سفره‌هایشان کم رونق است و دغدغه معیشت و سختی کار پیکرشان را می‌آزارد، اما با قلبی بزرگ و اندیشه ای ماندگار برای آموزش به نسل‌های آینده از هیچ تلاشی شده است، آن را درک می‌کنند، اگر روحانیت فروگذار نیستند. آنانی که چشم داشتی و مطالبه ای ندارند اما وظیفه همگان است که به برکت درسهایی که از آنان آموخته اند برای آرامش و رفع خواسته‌های آنها از جمله در حوزه معیشتی گام بردارند.
در جمع بندی نهایی از آنچه ذکر شد می‌گوییم که روز کارگر بر کارگران بزرگ و همیشه در صحنه و روز معلم بر آن علم آموزان جان بر کف مبارک باد؛ باشد که روزی قدردان تلاش‌های بی دریغ کارگران و معلمان به عنوان پیشگامان توسعه و تعالی بشریت باشیم چرا که آنان صاحبان دستانی هستند برای تکریم.
نویسنده: قاسم غفوری
