غرب در سال ۲۰۰۱ با نام مبارزه با گروههاي تروريستي از جمله طالبان و القاعده اشغال افغانستان را اجرايي كردند. آنها براين ادعا بودند كه با اين اقدام به دنبال صلح و امنيت بين‌الملل مي‌باشند. اكنون ۱۰ سال از آغاز اين ادعا مي‌گذرد در حالي كه غربي‌ها همچنان ادعاي اين مبارزه را سر مي‌دهند. در كنار ادعاي مبارزه در خاك افغانستان با اين گروهها، رويكردي متناقض در رفتار غرب مشاهده مي‌شود و آن رويكرد مذاكره با طالبان است. هرچند كه غربي‌ها ادعا دارند كه اين رويكرد با طالبان ميانه رو مي‌باشد اما ناظران سياسي تاكيد دارند كه اين اقدام عملا در چارچوب مصالحه ميان طرفين و ايجاد راهي براي ادامه اشغال افغانستان و تحركات غرب در منطقه است. به عبارتي طالبان كه زماني عامل اشغال افغانستان شدند اكنون مهره‌هايي شده‌اند كه غرب به كمك آنها تلاش دارد تا حضور بلند مدت خود را در اين كشور اجرايي سازد. در كنار تمام اين مسائل نكته مهم رويكرد غرب به تاسيس دفتر سياسي براي طالبان در قطر و عربستان است. براساس گزارش‌هاي منتشره قطر و عربستان ميزبان مذاكره طالبان با غرب و نيز محل تاسيس دفتر سياسي طالبان هستند.
البته به اين جمع بايد امارات و تركيه را نيز افزود كه در بازي غرب ايفاي نقش مي‌كنند. هرچند كه كشورهاي مذكور براين ادعا هستند كه اين رويكرد ما براي كمك به برقراري ثبات در افغانستان مي‌باشد اما سوابق تاريخي و نوع نگاه قطر، عربستان، امارات و تركيه به تحولات منطقه و نيز سياستهاي غرب از حقايقي ديگر حكايت دارد.
روند تحولات نشان مي‌دهد كه غرب با بهره‌گيري از كمكهاي سياسي و مالي برخي كشورهاي عربي به دنبال احياي نقش طالبان و القاعده در منطقه هستند. اين اقدام در جهت ايجاد فضاي ناامني و نيز توجيه حضور آمريكا در منطقه صورت مي‌گيرد. آمريكا كه در دهه ۱۹۸۰ طالبان و القاعده را به نام مقابله با شوروي سابق در افغانستان ايجاد كرده بود اكنون از اين گروه براي رسيدن به منافع خود در منطقه و مقابله با
دشمنان جديد بهره‌برداري مي‌كند. در تعريف جديد غرب از امنيت و تهديدات در خاورميانه ديگر نامي از شوروي سابق (روسيه كنوني)، چين و قدرتهاي بزرگ و حتي طالبان و القاعده مشاهده نمي‌شود. براساس راهبرد جديد غرب ، تهديد بزرگ بيداري اسلامي است كه نتيجه آن تقويت جبهه مقاومت، سرنگوني حاكمان عرب دست نشانده تزلزل موقعيت رژيم صهيونيستي، رويكرد ملتها به آمريكا ستيزي مي‌باشد.
براين اساس مي‌توان گفت كه غرب بار ديگر تلاش دارد تا كشورهاي زادگاه طالبان و القاعده را فعال ساخته تا سناريوي به آتش كشيدن منطقه را در قالب آنها اجرايي سازد. نكته اساسي آنكه آمريكا با تقسيم طالبان در تركيه، قطر، امارات و عربستان از اين پراكندگي براي بحران سازي در كل منطقه بهره‌برداري خواهد كرد كه نمود آن را در ناآرامي‌هاي عراق، سوريه و لبنان مي‌توان مشاهده كرد.
