?>?> رای به وعده‌هایی که محقق نشدند | سیاست روز
چهارشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۹ - ۲۱:۴۴
کد مطلب : 116408

رای به وعده‌هایی که محقق نشدند

مجلس شورای اسلامی وظیفه قانون گذاری را بر اساس قانون اساسی بر عهده دارد...

مجلس شورای اسلامی وظیفه قانون گذاری را بر اساس قانون اساسی بر عهده دارد. قانون گذاری اصلی ترین وظیفه مجلس شورای اسلامی است و پس از آن نیز نظارت بر حسن اجرای قانون از دیگر وظایف خانه ملت است.
مصوبات مجلس شورای اسلامی پس از تأیید شورای نگهبان برای دولت و دولت‌ها لازم الاجرا است و در صورت تخلف و ترک فعل از سوی دولت و دولت‌ها، می‌توان این موارد را از راه‌های قانونی پیگیری کرد و دولت را وادار به تمکین قانون کرد؛ و در نهایت در صورت ادامه رفتار دولت یا دولت‌ها در تمکین نکردن به قوانین راه‌های دیگری در قانون تعبیه شده که مجلس می‌تواند از آنها استفاده کند.
مجلس شورای اسلامی چندی پیش طرحی را به تصویب رساند با نام طرح راهبری مجلس شورای اسلامی برای رفع تحریم‌ها. به زبان ساده این طرح طرف مقابل را وادار می‌کند تا با اقداماتی که ایران در زمینه هسته‌ای انجام می‌دهد، به تعهدات خود باز گردد و برجام را اجرا کند.
بیش از ۷ سال است که ایران معطل برجام مانده تا شاید آمریکا و اروپا هوس کنند تا تعهدات خود را اجرا کنند اما ماجرای برجام مثال این ضرب المثل است که می‌گوید «بزک نمیر بهار میاد کمبزه با خیار میاد» اکنون با گذشت ۷ سال از مذاکرات هسته‌ای و امضای قرارداد برجام میان ایران و ۵+۱ که البته آمریکا دو سال است از آن خارج شده، ایران همچنان به تعهدات خود پایبند است و تنها در چند مرحله برخی از تعهدات خود ذیل برجام را به خاطر بدعهدی آمریکا و اروپا کنار گذاشته است. مصوبه مجلس شورای اسلامی که تأیید شورای نگهبان و شورای عالی امنیت ملی را به همراه دارد با مخالفت شدید دولت و دولتمردان همراه بوده است.
در همین حال از سوی دیگر دولت به خاطر بودجه‌ای که به مجلس تسلیم کرده تا نمایندگان ملت آن را بررسی کنند، به خاطر مواضع مجلس نسبت به بودجه سال ۱۴۰۰ گلایه دارد. اکثر کارشناسان اقتصادی اعتقاد دارند که بودجه تنظیم شده در دولت غیر واقعی، تورم زا و دستنیافتنی است و حتی دولت بعدی را که در سال ۱۴۰۰ بر سر کار خواهد آمد، بدهکارتر می‌کند. مجلس در صدد است تا بودجه را بر اساس تأکیدات و توصیه‌های رهبری برای اصلاح بودجه و اقتصاد مقاومتی تصویب کند در حالی که دولت در بودجه ۱۴۰۰ بر روی فروش نفت به میزان روزانه دو میلیون ۳۰۰ هزار بشکه نفت حساب باز کرده است و دلار را نیز با رقم ۱۱ هزار تومان در بودجه بسته است. آقای روحانی روز گذشته در انتقاد از مجلس شورای اسلامی اظهار داشت؛«از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی خواهش می‌کنم توجه داشته باشند، این بودجه اولین کار مشترک مجلس یازدهم و دولت دوازدهم است. متأسفانه در این چند ماه نتوانسته‌ایم کار مشترک انجام دهیم چون مجلس محترم لوایح ما را به یک اتاق بایگانی برده است و سونامی طرح‌ها را شروع کرده است و هر روز طرحی را ارائه می‌دهد. البته این نیز مشکلی ندارد و خودشان می‌دانند.»
رئیس جمهور در بخش دیگر سخنانش گفت؛«کسی نمی‌تواند برای دولت خط مشی تعیین کند. خط مشی را فقط رئیس‌جمهور تعیین می‌کند، کسی نمی‌تواند برنامه برای دولت تعیین کند، برنامه را فقط رئیس‌جمهور تعیین می‌کند. به همین دلیل مردم پای صندوق‌های آرا می‌آیند و به شخص رئیس جمهور و برنامه او رأی می‌دهند. خوشبختانه در دفعات اخیر صدا و سیما خیلی خوب تبلیغ و ترویج کرد که ای مردم! شما که پای صندوق رأی می‌آیید به فرد رأی ندهید، به
برنامه رأی دهید. مردم هم همین کار را کردند و به برنامه‌ها رأی دادند.»
این بیانات در حالی مطرح می شود که از یک سو هر چند ریاست جمهوری در جایگاه خود اختیاراتی دارد اما این مجلس شورای اسلامی است که باید برای دولت و دولت‌ها ریل گذاری کرده و خط مشی تعیین کند. به هر حال از یک حقوق دان این انتظار وجود دارد که به قوانین و شرح وظایف قوا اشراف داشته باشد و بر اساس نگاه حقوقی به مسائل بنگرد.از سوی دیگر شواهد نشان می دهد که در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ و ۹۶ مردم به وعده‌ها رای دادند، آن هم وعده‌هایی که هرگز محقق نشد و نه تحریم‌ها برداشته شد و نه رونقی در اقتصاد ایجاد گردید.
دولت کنونی مجلسی می‌خواهد که مانند برجام در کمتر از ۲۰ دقیقه آن را به تصویب برساند و کشور را دچار مشکلاتی کند که از توافق هسته‌ای یکطرفه عاید کشور و مردم شده است.
برجام استخوان لای زخم است، استخوانی که اگر از لای زخم بیرون نیاید، همچنان آمریکا و اروپا مطالبات خود را از ایران می‌خواهند.
در شرایطی که ایران تحت تحریم‌های اقتصادی و بانکی است، برنامه ریزی برای فروش نفت آن هم به اندازه دو میلیون ۳۰۰ هزار بشکه در روز چه مفهومی دارد؟
هم اکنون نیز ایران از بسیاری کشورها همچون کره جنوبی، ژاپن، هند و حتی چین از فروش نفت، طلبکار است.
فروش نفت ایران، مفت فروشی به کشورهایی است که طالب نفت هستند اما پول آن را قادر نیستند بپردازند.سرمایه ملی کشور اینگونه به باد می‌رود و دولت تدبیر و امید هم تا چند ماه دیگر بر سر کار نیست که بخواهد مطالبات را پیگیری کند که اگر پیگیری کرده بود باید میلیاردها دلاری که در دوران دولت کنونی از کره و ژاپن طلب داریم، به کشور باز می‌گشت.
سیاستی که دولت در پیش گرفته، لجبازی با دیگر قوا به ویژه مجلس است، مجلسی که سعی دارد با تدابیر خود دولت را برای احقاق حقوق مردم یاری کند اما دولت تدبیر و امید، مجلس انقلابی را نمی‌پذیرد چرا که آن را مانع سیاست‌های خود می‌داند، سیاست‌هایی که در طول این ۷ سال با همراهی مجالس پبشین به کرسی نشسته و اجازه داده دولت هر کاری که مایل است انجام دهد. در همین حال چنانکه آقای رئیس جمهور گفتند خوشبختانه مردم به برنامه رای می دهند نه به افراد لذا طبق همین گفته آقای رئیس جمهور، آنچه در مجلس صورت می گیرد نظیر طرح لغو تحریم‌ها و انتقاد از بودجه ۱۴۰۰ برگرفته از خواست ملت است چرا که نمایندگان انتخاب مردم هستند که در دوران انتخابات مجلس، برنامه های خود را اعلام کرده بودند و مردم هم به این برنامه رای دادند که مقابله با زیاده خواهی‌های طرف‌های غربی و اصلاح نحوه بودجه ریزی کشور، از آن جمله برنامه‌ها بوده است. 

نویسنده: محمد صفری

https://siasatrooz.ir/vdchv-nz623nzkd.tft2.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی