حال این روزهای دوستان دولتمرد را باید درک کرد. به هرحال سرمایهگذاری روی گاوی که ماده نبوده، باعث میشود که انسان برخی مسائل مهم و از قضا اشتباهات خود را فراموش کند و یا خودش را به فراموشی بزند. اینطوری حال آدم بهتر میشود.
روز شنبه جناب معاون اول رئیسجمهور در نشست مدیران عامل بانکهای دولتی و خصوصی جملهای بر زبان آورد که با عرض شرمندگی بیشتر به مزاح شباهت داشت.
آقای دکتر جهانگیری درخصوص دستبرد اخیر امریکا به اموال ایران گفته بود: «متاسفانه در دولت گذشته بیتدبیری انجام شد و با علم به اینکه آمریکاییها پایبندی به مقررات بینالمللی ندارند، تصمیم گرفته شد بخشی از منابع ارزی بانک مرکزی برای خرید اوراق، مدیریت شود و با بیتدبیری کامل ۲ میلیارد اوراق آمریکایی خریداری شد که امروز از این طریق زمینه دستبرد و مصادره آن فراهم شده است.»
این جمله جناب معاون اول که خوشبختانه یا متاسفانه دارای سابقه مدیریتی فراوانی است، پرسشهایی را در ذهن ایجاد میکند.
به عنوان مثال، آیا دولت یازدهم که شعارش را تدبیر انتخاب کرده بود از عدم پایبندی امریکاییها به مقررات بینالمللی مطلع است؟
پاسخ قطعا مثبت است. این را خودمان هم میدانیم. اما اگر دولت گذشته با «بیتدبیری» زمینه دستبرد و مصادره را برای امریکاییها فراهم کرد، روند سه سال گذشته دولت قبل را باید با چه متری اندازه گرفت؟ اگر دولت یازدهم به عدم پایبندی امریکاییها علم دارد، چه اتفاقی میافتد که در موضوع مذاکرات هستهای علیرغم تاکید رهبر معظم انقلاب در نامه الزامات اجرایی شدن برجام مبنی بر غیرقابل اعتماد بودن طرف مقابل و لزوم تدارک «تضمینهای قوی و کافی برای جلوگیری از تخلّف طرفهای مقابل» باز هم زمینه برای سوءاستفاده دشمن فراهم میشود؟ چه اتفاقی میافتد که دولتمردان علیرغم «علم به اینکه آمریکاییها پایبندی به مقررات بینالمللی ندارند» باز هم نه تنها به همه تعهدات خود (بلکه فراتر از آن) عمل میکنند که نمیتوانند پیگیر کارشکنیها، دستاندازیها و دستبردهای دولت امریکا شوند؟ اگر دولت محترم دستکم در همین یک مورد به شعار پرطمطراق خود مبنی بر «تدبیر» عمل کرده بود، قطعا دیگر نیازی نبود تا برخیها نظیر دکتر ظریف، عراقچی، صالحی، سیف و... از درون دولت درخصوص عهدشکنی طرف مقابل بنالند. دیگر نیازی نبود تا تیتر «تقریبا هیچ» چند روزنامه حضرات را آزار دهد و برخی حرفهایهای زنجیرهای عرصه مطبوعات هم به شکل کاملا خودجوش به سانسور خبر بپردازند.
دولتِ عالِم به بدعهدی امریکا در ادامه کار چه خواهد کرد؟ اگر امریکاییها همین روند سه ماه قبل را ادامه بدهند و به قول معروف با همین فرمان برانند، آنوقت بعدیها درخصوص «بیتدبیری» چه باید بگویند؟ صنعت هستهای سیمانی و دست ما کوتاه و خرما بر نخیل!
راستی گیریم که دولت قبل بیتدبیری کرده بود. دولت تدبیر و امید که شکر خدا نمایندگانش در کنار پرچم امریکا میایستند و آلبوم عکسهایشان پر از عکسهای دونفره با «جان» و دوستان است، چگونه نتوانست با تدبیر خود جلوی این دستبرد را بگیرد؟ راستی این دستبرد اولین سرقت امریکاییها بود یا آخرینش؟ موارد مشابه را هم باید به نام دولت قبلی سند بزنیم؟
به قول قدیمیها خوب است کج بنشینید و راست بگویید. به مردم بگویید که اشتباه کردید و همه گرههایی که به مذاکرات زدید، نه تنها باز نشد که کورتر شد. بگویید که مسیر پیش رفته بر خلاف شعارها بود و حالا که دولت در سال پایانی عمر چهارساله خود است، علیرغم همه وقت، انرژی و سرمایهای که به پای برجام گذاشت، «دنبه»ای نصیبش نشد و نتوانست بازی را برنده از زمین بیرون بیاید. آنچه دوستان در پای میز مذاکره دادند و قرار بود بستانند، عددی است که صفرهایش قطعا از ۲ میلیارد دلار بر باد رفته بیشتر است. این تازه ابتدای نقض برجام است و باید منتظر اتفاقات بعدی هم بود که دیگر نمیشود به دامن دولت قبل کوک زد.
راستی ظریفی (نه وزیر خارجه محترم) میگفت، چند وقت دیگر میگویند برجام هم کار دولت قبل بوده است.