ايمان شريعتي:
ماه رجب تمام مي شود و تو دلت مي سوزد و دريغت را در بغضت فرو مي بري كه اي دل غافل ماه بندگان پاك خدا تمام شد و از شيريني نهر رجب هيچ ننوشيديم.
دلت تنگ مي شود براي اين ماه و دلت لك مي زند براي روزهايي كه روزه گرفتي و تمام شد.
اما تازه اول عشق بازي بندگان خداست. امروز ماه نبي خدا فرا رسيده است و سفره شعبانيه را پهن مي كنند. سفره اي به عظمت سراسر خلقت و من و تو را هم دعوت مي كنند تا سر اين سفره بنشينيم و بهره اي در حد و اندازه بضاعت خود ببريم.
شعبان فرا رسيده است و تو دلت را چراغاني كرده‌اي براي عيدهايي كه در اين ماه انتظارش را مي كشي. دلت براي كربلايي هاي شعبان تنگ شده است. براي بوي سيب امام حسين، براي عباس بن علي كه مظهر جانبازي و عاشقي است. براي سيد عبادت كنندگان خدا، براي بيمار كربلا. و اين روزها مي رسند و تو مي رسي به نيمه ماه. به آخرين ماه آسمان پاكي و ولايت. مي رسي به منتقم كربلا و چقدر لذت دارد طعم شيرين نذري هايي كه صدقه سر آقا در كوچه و خيابان پخش مي كنند. چه لذت‌بخش و زيباست چراغاني هاي منتظراني كه سال‌هاست چشمشان به راه است تا آن سفر كرده كه صد غافله دل همره اوست بيايد و دلمان را شاد كند.
شعبان آمده است تا ما را كم كم براي ماه ميهماني خدا آماده كند. سعي كن در اين ماه چمدان رمضانت را پر كني از خوبي ها و پاكي ها.
التماس دعا...
