از زمان پیروزی انقلاب اسلامی فتنه‌های زیادی برخاست تا نیروهای خدوم ارتش را از کار برکنار کرده و این نیروی عظیم قدرتمند را خانه‌نشین کند، حتی هم‌اکنون هستند افرادی که پیشنهاد انحلال ارتش را به امام دادند و حالا دارند در زمین دیگری برای انشقاق نیروهای نظامی تلاش می‌کنند، اما ارتش با پشتوانه و نامه رسمی بنیانگذار انقلاب و توصیه‌های رهبر معظم انقلاب ماند تا هم محبوب انقلاب باشد و هم مردم، هم پشتیبان ملت باشد و هم در کنار حکومت و به حراست از تمامیت ارزی جمهوری اسلامی بپردازد. ارتش‌مان با نگاه ایدئولوژیک در مقابل نیروهای مزدور دیگر کشورها با دستاوردهای خودساخته ایستادگی کرده و توانسته با همان بودجه‌ای که حدود معادل یک صدم میانگین ارتش‌های برتر جهان است در رتبه بیستم جهان قرار بگیرد.
تلاش عناصری از ارتش برای نابودی آن در اوایل انقلاب
درباره فتنه‌های اوایل انقلاب برای نابود کردن ارتش رهبر معظم انقلاب در دیدار با جمعی از کارکنان و فرماندهان ارتش که ۳۰ فروردین ۱۳۹۴ انجام شد اینطور بیان کردند: «بدون شک یکی از برجسته‌ترین و مفیدترین اقدامات و ابتکارات امام بزرگوار، اعلام «روز ارتش» بود. اگر یک نگاهی بکنیم به انگیزه‌هایی که آن روز در سطح کشور و نسبت به همه زوایای کشور در ذهن دشمنان ایران و انقلاب وجود داشت، می‌فهمیم که اعلان یک روز به عنوان روز ارتش کار بزرگی بود، کار مفیدی بود، کار ضروری و لازمی بود. بعضی از شما جوانها یادتان نیست آن روزها را، بعضی هم اصلاً در آن ایّام در دنیا نبودید؛ انگیزه بسیار قوی و خطرناکی وجود داشت حتّی از درون خود ارتش برای نابود کردن ارتش ایران؛ تلاش می‌کردند؛ برای این کار، منطق و فلسفه ارائه می‌کردند. در داخل خود ارتش عناصری وجود داشتند که به‌عنوان ارتش مکتبی و ارتش توحیدی، می‌خواستند ارتش را از بین ببرند و نابود کنند؛ چنین انگیزه‌هایی وجود داشت، امام در مقابل این انگیزه‌ها ایستاد؛ امام تشخیص دادند که ارتش باید با قوّت و قدرت بماند و نقش ایفا کند و عوارضی را که توانسته بود در دوران طاغوت، ارتش را از مردم جدا بکند، بایستی زائل کرد؛ و زائل کردند. ارتش به‌عنوان یک مجموعه‌ی انقلابی و نه فقط انقلابیِ به زبان و ادّعا، بلکه انقلابیِ در عمل، در عرصه‌ها باقی ماند، در وسط میدان باقی ماند و نقش ایفا کرد.» همین خود نشان مهمی درباره تلاشهای ضد انقلاب برای از بین بدن نیروهای خدوم بود که با درایت امام خمینی و انقلابیون نا کام ماند تا همچنان ارتش حراست کننده امنیت و اقتدار کشور باشد.
جایگاه ایران در جهان
ارتش ایران در لیست ارتش‌های جهان که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد جایگاه بیستم را به خود اختصاص داده است؛ ایران دارای بیش از ۸۰ میلیون نفر جمعیت است و ۵۴۵ هزار نفر در ارتش آن خدمت می‌کنند که در صورت نیاز می‌تواند از ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار نیروی ذخیره نیز استفاده نماید. ایران دارای ۱۳۱۵ دستگاه خودروی زرهی و تانک، ۳۲۰ فروند SPG، ۲۰۷۸ عدد تریلر توپخانه‌ای و ۱۴۷۴ لانچر پرتابگر موشک ترکیبی است. همچنین نیروی هوایی ارتش ایران نیز از ۴۷۷ هواپیما بهره می‌برد که ۱۳۷ فروند آن از نوع رهگیر بوده و ۱۳۷ بمب‌افکن و دیگر نمونه‌ها نیز در اختیار این نیرو است.
۲۰۳ فروند هواپیمای حمل‌و‌نقل هوایی، ۷۹ جت آموزشی و ۱۲۶ هلیکوپتر نیز از جمله دیگر دارایی‌های نیروی هوایی ارتش ایران است که البته در این لیست تنها به وجود ۱۲ هلیکوتر تهاجمی اشاره شده است که قطعا بیش از این مقدار را در اختیار داریم. نیروی دریایی ارتش ایران از ۳۹۸ کشتی و قایق جنگی بهره می‌برد که از این تعداد ۵ ناوچه، ۳ رزم ناو، ۳۳ زیردریایی، ۲۳۰ کشتی دفاع از ساحل و ۱۰ ضد مین است.
تفاوت ارتش جمهوری اسلامی و کشورهای مزدور
همین بس که بنیانگذار جمهوری اسلامی در سخنرانی در جمع روحانیون و فرماندهان که ۲۴ تیر ۱۳۵۸ انجام شد درباره تفاوت‌های ارتش جمهوری اسلامی با ارتش کشورهای مزدور اینطور بیان داشتند: «در رژیمهای فاسد، از باب اینکه خیانتکارند به ملت، از ملت می‌ترسند، و برای اینکه نبادا یک وقت ملت که ناراضی از آنهاست قیامی بکند، یک ارتشی درست می‌کند که این ارتش ملت را بترساند. در رژیمهای فاسد، ارتش برای ارعاب ملت ایجاد می‌شود؛ و ملت هم ارتش را دشمن خودش می‌داند و ارتش هم ملت را. از این جهت، اینها همیشه از هم جدا هستند و بدخواه همه هستند. شاید آنهایی که مسجد می‌روند عوض اینکه دعا بکنند، نفرین می‌کنند. آنها هم که در ارتش هستند - ارتش رژیم فاسد - به جای اینکه حفاظت کنند از ملت، ملت را با تفنگ می‌کشند. این مال رژیم فاسدی که ایجاد ارتش برای این است که خودش می‌ترسد، و مردم را می‌ترساند که نبادا مردم بر ضدش قیام کنند.»
همین نشان می‌دهد که نیروی ایدئولوژیک و کسی که با جان و دل مشغول حراست از خاک کشورش است با کسانی که نیروی مزدور و اجاره‌ای هستند تفاوت فاحش دارند. در این میان میتوان به کشورهای منطقه اشاره کرد که با وجود داشتن دستاوردهای نظامی و ادوات جنگی بسیار و داشتن بودجه‌های نظامی کلان در ایجاد امنیت برای کشورشان از توان کافی برخوردار نبوده‌اند مثلا کشوری مانند پاکستان که با وجود داشتن ارتشی در رده بالاتر از ما در لیست ادوات نظامی اما هنوز از برقراری امنیت برای مردم خود عاجز است و کارناوال تروریستی در این کشور هر کاری بخواهند انجام داده و امنیت مرزی آن هم که قابل مقایسه با جمهوری اسلامی نیست.
میتوان در این میان نگاهی به ارتش کشورهایی چون عربستان، امارات و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس انداخت که با وجود صرف هزینه‌ةای گزاف و خرید تسلیحات به‌روز اما بابت ایدئولوژیک نبودن نیروها، نتوانستند نیروهای فداکار و جانفشان تربیت کنند و ارتش آنها تنها به مزدورانی می‌مانند که با نخستین حمله و یورش به خاک کشورشان فرار را برای زنده ماند ترجیح می‌دهند تا درگیر نشوند و این کشورها همواره دنبال ارت اجاره‌ای بودند به شکلی که گفته می‌شود آنها هواپیماهای پیشرفته دارند اما خلبان شجاع نه!
این تفاوت در افغانستان همسایه مرزی ما قابل لمس است آنطور که این کشور با وجود حضور نظامیان ناتو با ادوات و تجهیزات به روز دنیا نتوانست در مقابل تروریست‌ها موفق شده و هنوز این کشور روی آرامش ببیند و همچنان مجموعه‌ای از ناآرامی و کشتارهای روزانه مواجه است.
این رفتار را بارها در جنگ تحمیلی رویت کرده‌ایم آنجا که ارتش چند هزار نفری حزب بعث با وجود داشتن تجهیزات به‌روز نظامی در مقابل جوانهای ارتشی و بسیجی جمهوری اسلامی وقتی با حمله روبه‌رو می‌شودند فرار را به ماندن و دفاع کردن ترجیح می‌دادند. نیروهای ارتش جمهوری اسلامی ایران اما با چنان نیروی عظیمی به حراست از مرزها و امنیت کشور مشغول هستند که بارها شاهد بودیم حتی در زمان مواجه با حوادث تروریستی، با معاندان و تروریست‌ها تا آخرین نفس جنگیده و آنها را شکست داده‌اند و اجازه ورود به حریم جمهوری اسلامی را نداده‌اند.
همین تفاوت‌هاست که باعث می‌شود ارتش جمهوری اسلامی ایران با بودجه‌ای کم، به دستاوردهای عظیم رسیده و برای آنهایی که چشمداشتی به خاک کشور دارند خطرناک‌ترین دشمن باشد.
اما همین ارتش در مواجه با اتفاقات ناگواری چون زلزله کرمانشاه، چهره آرام و فداکار خود را در مواجه با هموطنان آسیب‌دیده به نمایش گذاشته و به کمک آنها می‌شتابند و حماسه‌ای از کمک و یاری‌رسانی را به راه می‌اندازند.
نویسنده: مائده شیرپور
