چهارشنبه کمپ ديويد آمريکا ميزبان نشست اعضا شوراي همکاري خليج‌فارس و باراک اوباما رئيس‌جمهور آمريکاست. محافل رسانه‌اي و سياسي غرب و عربي در باب اين نشست بر اين ادعايند که نشست مذکور تعهد آمريکا به کشورهاي عربي در قبال تحولات منطقه از جمله توافق هسته‌اي ميان جمهوري اسلامي ايران و گروه ۱+۵، تحولات يمن و سوريه و عراق است.
کمپ‌ديويد براي ملت فلسطين و ملت‌هاي مسلمان يادآور دوراني تلخ و رنج‌آور است که زمينه‌ساز آن گرديده تا با ديده نگران به سرنوشت اين نشست بنگرند. در سال ۱۹۷۸ توافقنامه کمپ ديويد ميان مصر و رژيم صهيونيستي امضاء گرديد و مصر که زماني محور مبارزه با صهيونيست‌ها و حمايت از فلسطين بود در جمع‌ساز شکاران قرار گرفت.
بررسي كارنامه مذاكرات سران عرب با آمريكا نشان مي‌دهد كه مجموع ديدارهايي که آنان داشته‌اند در نهايت به محاصره غزه، خارج شدن حقوق فلسطينيان نظير حق بازگشت آوارگان به وطن، مسئله اراضي اشغالي ۱۹۶۷ و قدس از دستور کار کشورهاي عربي و در نهايت حمايت عربي از جنگ ۳۳ روزه لبنان، ۲۲ روزه، ۸ روزه و ۵۰ روزه غزه بوده است.
اکنون نيز نشست کمپ ديويد در حالي برگزار مي‌شود که ملت فلسطين هراسان از خيانت دوباره کشورهاي عربي است. دريافت سلاح‌هاي بيشتر، حمايت آمريکا از مهره‌هاي تروريستي عرب‌ها در منطقه، چشم‌پوشي واشنگتن از وضعيت اسفناک حقوق بشر در کشورهاي عربي و در نهايت همراهي آمريکا با کشتار مردم يمن و مشارکت در مقابله با جبهه مقاومت منطقه در ازاي فروش بخش ديگري از آرمان ملت فلسطين، تهديدي است که ملت فلسطين از آن هراس دارد.
اين ترس درست و صحيح زماني قدرت مي‌گيرد که در نشست سران شوراي همکاري خليج‌فارس (۱۵/۲/۹۴) اين کشورها به يک جمله بسنده کردند و آن اينکه مسئله فلسطين اولويت آنان است و آنها به دنبال راي عادلانه و ميانه براي حل مسئله فلسطين هستند.
در بيانيه پاياني نشست رياض نامي از شکستن محاصره غزه، مبارزه با رژيم صهيونيستي و تقويت مقاومت فلسطين و ارسال بخش کوچکي از سلاح‌هاي خريداري شده از سوي کشورهاي عربي، به فلسطين به ميان نيامد که خود تقويت‌کننده اصل زمينه‌ساز کشورهاي عربي براي خيانتي ديگر به فلسطين است.
روند تحولات نشان مي‌دهد که کمپ ديويد کنوني هر چند به دليل برخي اختلافات ميان كشورهاي عربي و آمريكا داراي تحولات جديدي است اما در نهايت تکرار کمپ ديويدهاي گذشته است که دستاوردهايي جز نابودي بخش ديگري از آرمان‌ها و آرزوهاي ملت فلسطين به همراه نخواهد داشت و تاريخ برخي ديگر از خيانت عربي به ملت فلسطين را در خود ثبت مي‌کند.
