علیرغم همه تحلیل‌ها و برداشت‌های اصلاح‌طلبان، رسانه‌های آنها و برخی رسانه‌های خارجی مبنی بر به دست آوردن اکثریت مجلس دهم، اما روز گذشته انتخابات رئیس مجلس و اعضای هیئت رئیسه موقت، وزن کشی سیاسی بود.
انتخاب علی لاریجانی به عنوان رئیس موقت مجلس دهم با رأی ۱۷۳ نفر از منتخبین مردم در مجلس ششم چه پیامی‌را می‌رساند؟
همانطور که اصلاح طلبان و وابستگان به فهرست امید در انتخابات مجلس خبرگان، رای مردم تهران را تعمیم به همه ایران می‌دادند، در مجلس شورای اسلامی‌هم، چنین تصوری داشتند. اشتباه محاسباتی اصلاح‌طلبان و «امید» نشان داد که از تحلیل قوی برخوردار نیستند و در شرایط احساس و توهم پیروزی در انتخابات دو مجلس قرار گرفتند.
رسانه‌های اصلاح طلب و شخصیت‌های سیاسی این طیف سیاسی روزنامه‌های خود را از پیروزی خود در انتخابات دو مجلس اشباع کرده بودند و حتی ریاست مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی‌را هم از آن خود می‌دانستند.
هر چند انتخابات روز گذشته رئیس مجلس و نواب آن موقت است اما همین ترکیب در جلسه انتخاب رئیس به طور رسمی تغییر آنچنانی نخواهد داشت. شاید برخی از اعضای هیئت رئیسه تغییر کنند، اما ریاست مجلس دهم در دست فردی است که سابقه اصولگرا بودن او بر کسی پوشیده نیست.
گرچه اصلاح طلبان سعی کردند که لاریجانی را به سوی خود جلب کنند و در انتخابات اسفند گذشته هم در قم از او حمایت کردند و حتی پیروزی او را از خود می‌دانند، اما آقای لاریجانی در این دوره از انتخابات مجلس علیرغم حمایت اصلاح طلبان از او، مستقل شرکت کرده بود و این موضوع را در نشست خبری خود که در پایان دوره مجلس نهم برگزار کرد، بار دیگر یادآور شد.
اصلاح‌طلبان، که تلاش بسیاری کردند تا بتوانند خود را در عرصه سیاسی کشور بازیابند، اما همچنان در این راه با ضعف شدید روبرو هستند. هم اکنون هم، نامزدهایی که برای انتخابات مجلس دهم وارد خانه ملت شده‌اند، نیروها و مهره‌های اصلی آنها نیستند چون می‌دانستند خود مهره سوزی است و تنها آقای عارف در میان آنها شاخص است.
فراکسیون ولایت که در مجلس دهم شکل گرفته و اکثریت نمایندگان هم از اعضای آن هستند، فراکسیونی با قابلیت‌های بالایی است. همین فراکسیون که اکثریت آن را اصولگرایان تشکیل می‌دهند، سرنوشت ریاست مجلس دهم را تعیین کرد.
در هر صورت اصلاح‌طلبان شکست دیگری را متقبل و متحمل شدند، همانطور که گفته شد، تحلیل‌های آن اشتباه از آب درآمد، با وجودی که در پشت پرده اصلاح‌طلبان تحلیل گرانی هستند که خط مشی رقابت‌های انتخاباتی و میدان سیاست را مشخص می‌کنند.
مشکل اصلی اصلاح‌طلبان توهم محبوبیت مطلق داشتن در میان افکار عمومی‌است. نه این که در ایران هوادار نداشته باشند، اما اکثریت و قاطبه مردم از هواداران آنها نیستند، چرا که آنها همچنان تهران را به ایران تشبیه می‌کنند.
اصلاح طلبان راه درازی در پیش دارند تا بتوانند خود را در افکار عمومی و در فضای سیاسی کشور بازآفرینی کنند، آنها برای این که بتوانند به این نتیجه برسند، ابتدا باید تکلیف خود را با فتنه۸۸ روشن کنند و بپذیرند که دروغ بزرگ تقلب که از سوی اصلاح طلبان مطرح شد، کشور را به آشوب کشاند و هزینه‌های زیادی را به بار آورد که مردم را هم متضرر کرد. تا زمانی که اصلاح طلبان به جبران این هزینه‌های سنگین نپردازند، امیدی به کسب قدرت از سوی آنها نمی‌رود و تا زمانی که آنها تنها سودای قدرت داشته باشند، اقبال عمومی‌به سراغ آنها نخواهد رفت.
مجلس دهم شاید برای اصلاح طلبان فرصتی باشد تا بتوانند گذشته را جبران کنند. آینده این موضوع را نشان خواهد داد.
سیاوش کاویانی
