برنامه نود طي بيش از يك دهه گذشته همواره سعي كرده در جامعه ورزشي ما به خصوص فوتبال نقش اصلاح‌گرانه داشته باشد. از اين روست كه همواره طي اين سال‌ها رسانه‌ها و مردم پشت اين برنامه ايستاده اند و راي به ماندگاري آن داده اند.
طي اين سال‌ها عادل فردوسي پور با تيزهوشي خاص خودش و انتخاب سوژه‌هاي روز فوتبال سعي كرده كه اتفاقات مهم فوتبالي مغفول نماند و به قول معروف هيچ اتفاقي در حوزه فوتبال ما از زير ذره بين نود جا نمانده است. اما آنچه در اولين برنامه نود فصل جديد فوتبالمان رخ داد، چندان به روحيات فردوسي پور شباهت نداشت.
بگذاريد كمي به عقب‌تر برگرديم. به زماني كه عادل به خاطر تبليغات طولاني بين برنامه‌اش با صراحت خاصي از گرفتن وقت بيشتر به جبران زمان آگهي هاي بازرگاني با مديران پخش به نوعي سرشاخ مي‌شد. يا آن برنامه هايي كه به طور خودجوش قطع مي‌شد. حالا خواه توسط مديران شبكه و يا خود تهيه‌كننده ـ مجري برنامه كه چندان تمايلي به ادامه دادن برنامه نداشت.
عادل فردوسي‌پور طي اين سال‌ها حتي رودرروي خيلي از شخصيت‌هاي غير فوتبالي هم قرار گرفت و تصميمات آنها را به نقد كشيد و اگر قضاوتي هم نكرد، فضا را براي قضاوت مخاطبان ايجاد كرد.
اما در جديدترين برنامه، فردوسي‌پور به جاي پرداختن به سوژه روز فوتبال ايران يعني حق پخش تلويزيوني و درگيري‌هاي سازمان صدا و سيما و سازمان ليگ فوتبال سعي كرد مديران دو باشگاه پرسپوليس و استقلال كه چند هفته اي مي‌شد كل‌كل چنداني نداشتند را روبروي هم قرار دهد كه اتفاقا موفق هم بود. اما آنچه بينندگان پر و پا قرص نود تا پاسي از شب منتظرش بودند و نديدند، روي ميز قرار دادن بحث اختلاف چند هفته اي رسانه ملي با فدراسيون فوتبال (يا بالعكس) بود كه تنها به يك اشاره كوتاه و كوچك بسنده شد و ابراز اميدواري كه اين مشكل با گفت‌و گو حل شود.
ظاهرا روز گذشته مديران تلويزيون و فوتبال به توافقات ضمني براي پخش بازي‌ها دست يافتند، اما به هرحال بعد از مدت‌ها برنامه نود يك نمره منفي گرفت.
