حكايت عجيبي است. برخي‌ها پايشان را درست جاي پاي قبلي‌ها مي‌گذارند. تا پيش از اين براي تصاحب صندلي‌ها و ساختمان‌ها رفتارهاي يك بنده خدايي را مذموم مي‌دانستند و مدام مي‌گفتند فلاني چنان كرده و اخلاق را زير پا گذاشته و... اما حالا كپي برابر اصل شده‌اند.
عجيب‌تر آنكه گويي يادشان رفته خودشان قبل‌ترها چه كرده‌اند و منتقد چه بوده‌اند.
مي‌گويند يك بنده خدايي آمده و گفته دولت فلاني «آلوده‌ترین دولت تاریخ بعد از انقلاب» بوده و تازه مدعي شده «حالا نوبت ماست که بگم، بگم‌ها را شروع کنیم»
اين بنده خدا كه معلوم نيست براي چه به اين راحتي اتهام وارد مي‌كند و البته دچار ذوق‌زدگي كاذب هم شده است، البته معذوريت‌هايي هم دارد. مثلا اينكه نگران اين است كه اگر فسادها را الان اعلام كنند، از دهان بيفتد! برخي‌ها نگران بيات شدن اتهامات هستند و مي‌خواهند فعلا انبار كنند و تا به وقتش به بازار بفرستند.
طرف مي‌گويد: «سال آینده، سال مهمی خواهد بود، در اسفندماه سال آینده انتخابات خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی برگزار خواهد شد بنابراین اگر آقایان بخواهند این طرف سال افشاگری کنند ممکن است مطالب کهنه شود»
بله. به همين راحتي و خوشمزگي! احتمالا خروجي برخي همايش‌ها و نمايش‌هاي مبارزه با فساد اين بوده كه هرگاه فسادي رويت شد، نبايد خيلي سريع اعلام شود. البته نه براي اينكه براي اثبات اتهام صبر پيشه كنيم. نه. بايد بگذاريم تا از آن استفاده ابزاري كنيم و به وقتش سرِ زبان مردم بيندازيم. همين بنده خدا يك اعتراف ديگر هم دارد: «دولت می‌خواهد دیرتر معرفی کند تا مردم حضور ذهن داشته باشند و بدانند چه کسانی این کارها را انجام داده‌اند.» دست‌شان درد نكند با اين همه دغدغه براي مردم. اسم اين هم كه ورود مستقيم به انتخابات نيست. شوراي نگهبان هم كه...
آقايان واقعا خسته نباشيد. اين تدبير در زمان اعلام مفاسد واقعا جاي تشكر دارد. اينكه هر از گاهي يكي از پاستوري‌ها مي‌آيد و براي سرپوش گذاشتن بر ضعف خود و مجموعه‌اش قبلي‌ها را متهم مي‌كند، اتفاق تازه‌اي نيست. اتفاقا قبلي‌ها هم همين كار را مي‌كردند. اسامي مفسدان در جيبشان بود، قرار بود با آقازاده‌هاي درشت برخورد كنند، قرار بود دست مفسدان را از بيت‌المال كوتاه كنند، اما دست خودشان و اطرافيانشان هم مشكل پيدا كرد. اين اتفاق قبلا هم افتاده است. در خارج از دولت هم بوده آن آقاياني كه محض رضاي خدا از آقا شهرام پول گرفتند و خوردند و هيچ‌كس هم پي‌شان را نگرفت.
آقايان خيلي مواظب باشيد. محمود خان هم فكرش را نمي‌كرد، بعدي‌ها بيايند و اين طور سكه يك پولش كنند و در بگم بگم، گوي سبقت را از او بربايند. او فكرش را نمي‌كرد كه معاونش اين روزها روي يكي از تخت‌هاي يكي از بندهاي اوين دراز بكشد و به سقف خيره شود و به كارهاي كرده و نكرده‌اش فكر كند.
حالا اگر خداي ناكرده ۲سال يا ۶ سال ديگر يكي ديگر آمد و او هم خواست ركورد بگم‌بگم‌ها را بشكند بايد چه كرد؟ به قول معروف «واي اگر از پس امروز بُود فردايي»
متاسفانه اين روند غلط هم در دولت گذشته رخ داد و هم در دولت فعلي با هميتي كم‌نظير در حال اجراست. رهبر انقلاب هم به دولت گذشته تذكر دادند و هم در ديدار تابستان گذشته خود با دولت يازدهم فرمودند: «همواره دولت‌ها نسبت به دوره‌های گذشته‌ی خود منتقد بوده‌اند که ایرادی هم ندارد، اما این انتقاد نباید حالت اغراق‌آمیز و تخریب پیدا کند، زیرا در روحیه‌ی مردم تأثیر بد می‌گذارد و آنان را نسبت به آینده نیز نامطمئن می‌کند. اگر در این اظهار‌نظرها بی‌انصافی شود، قطعاً در آینده نیز نسبت به عملکرد ما هم بی‌انصافی خواهد شد.»
حال سوال اين است آيا آنچه اين روزها رخ مي‌دهد با توصيه رهبر انقلاب هم‌خواني دارد؟ آيا اين رفتارها نشاني از تقوا دارد؟ آقايان مراقب تدبيرتان باشيد.
