و دوباره درهای آسمان باز شد. دوباره آغوش باز کرد و منتظر است تا ما خودمان را در بغلش بیندازیم و مثل کودکی که ازخجالت خطا به آغوش پدر و مادر پناه می برد و زار می زند و اشک می ریزد، گریه کنیم و آرام شویم.
تا به حال به این فکر کرده اید که خدا چقدر ما را دوست داشته و دارد که امسال هم ما را به میهمانی بزرگ خودش دعوت کرد و اجازه داد یک رمضان دیگر را تجربه کنیم؟ تا به حال فکر کرده ای که چقدر خدایمان بزرگ است که ما را لایق زنده بودن در شبهای برتر از هزار سال قرار داد؟
به نظرت این کم نعمتی است؟ اینکه زنده باشیم و از خدا خواستنی هایمان را بخواهیم.
آری این بزرگ ترین نعمتی است که می شد طعم شیرینش را چشید. این بزرگ ترین مرحمت حضرت بالامرتبه است که در سفره میهمانی امسالش هم برای ما ظرفی به عظمت شب های قدر قرار داد.
وای که چه لذتی دارد شب های قدر. اگر قدرش را بدانیم. اگر جوشن کبیر را سراسر بنوشیم و به این بیندیشیم که هزار نام بی منتهای پروردگار لایتناهی یعنی چه؟
اگر بدانیم و بفهمیم و درک کنیم که قرار گیری قرآن بر سر ما چه قدر قدر و قیمت دارد. اگر با دلمان به در خانه خدا برویم و از عمق دل او را به نام خودش صدا بزنیم: بک یا الله.
تا به امروز دقت کرده ای چه کسانی را شفیع خود قرار می دهی و آنها را واسطه فیض با خدا مي كني؟
بمحمد (ص) یعنی سوگند به کسی كه رحمه‌للعالمین است. یعنی کسی که خاتمه رسالت و پیام آوری خداست.
بعلی (ع) یعنی سوگند به بنده ترین بنده خدا. یعنی کسی که حق و عدالت و عبودیت با او معنا پیدا می کند.
بفاطمه (س) یعنی سوگند به بانوی آب و آینه. یعنی کسی که بهانه خلقت است.
بالحسن (ع) یعنی سوگند به عصاره کرامت عصمت. یعنی کسی که دست کرامتش به وسعت آسمان و زمین است.
بالحسین (ع) یعنی سوگند به خون خدا. یعنی کسی که همه زندگانی اش را قربانی قرب خدا کرد.
بعلی بن الحسین (ع) یعنی سوگند به زینت عبادت کنندگان و سید آنها که در مقابل حضرتش سر بر سجده می گذارند.
بمحمد بن علی (ع) یعنی سوگند به دانایی باقر آل محمد. یعنی دارنده علم الهی.
بجعفر بن محمد (ع) یعنی سوگند به صادق ترین و صدیق ترین بندگان خدا.
بموسی بن جعفر (ع) یعنی سوگند به او که معنی "وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ..." است. یعنی او که گشاینده همه درهای حاجت و خواسته هاست.
بعلی بن موسی (ع) یعنی سوگند به او که راضیه مرضیه است. برای او توضیح و تفسیری بیش از این نمی‌خواهد. او آشناترین آشنایان ماست. سرت را به سوی مشهدش برگردان و بگو: السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی...
بمحمد بن علی (ع) یعنی سوگند به مظهر جود و کرم و لطف.
بعلی بن محمد (ع) یعنی سوگند به هادی هدایت شده حضرت بی حد و حصر.
بالحسن العسکری (ع) یعنی سوگند به او که در زندان دنیا زیست و زندانی دنیا نشد.
و بالحجه القائم المنتظر (عج) یعنی سوگند به او که سال هاست منتظرش هستیم. یعنی سوگند به او که سال‌هاست منتظر ماست. او که به دنبال ۳۱۳ مرد می‌گردد و ما فراموش کرده ایم مرد بودن چقدر سخت شده است. یعنی قسم به نام او که امام حاضر ماست و ظاهر نیست. یعنی قسم به عطر دلربای گل نرگس.
بیا قدر این سه گانه قدر را بدانیم. آغوش آسمان در انتظار باران چشم های ماست. بيا خودمان را احيا كنيم.
