تحلیلگر مالزیایی گفت: ایران بازیگری مهم در فرآیندهای صلح غرب آسیا است و باید ابتکار صلح در منطقه را به دست بگیرد.
آزمان اوجانگ با اشاره به اینکه میزان تعهد شرکت‌کنندگان در یک کنفرانس امنیتی شرط موفقت آن کنفرانس است، تاکید کرد: نشست‌هایی مانند کنفرانس امنیتی تهران، می‌تواند به حذف تهدیدها علیه صلح و امنیت کمک کند؛ مشروط بر آنکه رهبران سیاسی برای رسیدن به تغییرات عمده و غلبه بر تهدیدها، صمیمانه و صادقانه عمل کنند.
وی با اشاره به خریدهای تسلیحاتی سنگین برخی کشورها منطقه غرب آسیا، گفت: مدت‌هاست که زمان آن فرارسیده تا دولت‌های منطقه در علاقه کابوس‌وار خود به معامله‌های تسلیحاتی تجدیدنظر کنند.
از دید این تحلیلگر کشورهای جهان از اواسط قرن بیستم، بتدریج دریافتند که حفظ صلح و افزایش امنیت، از طریق تلاش‌های جمعی امکان‌پذیر است و بر این اساس هم ابرقدرت‌هایی مانند اتحاد جماهیر شوروی سابق و ایالات متحده آمریکا، به عضویت سازمانها و پیمان‌هایی مانند «ورشو» و «ناتو» درآمدند.
به گفته وی در حالیکه در دوران جنگ سرد تولید بیشترِ سلاح‌های پیشرفته، مهمترین معیار برای برتری امنیتی در قیاس با رقیبان شمرده می‌شد پس از فروپاشی نظام دوقطبی، شاخص‌های دیگری در این زمینه مطرح شدند و امروزه «رقابت تسلیحاتی» حتی یک عامل بی‌ثبات‌کننده به حساب می‌آید.
اوجانگ با اشاره به رقابت تسلیحاتی مشهود در غرب آسیا گفت: مطابق آمار موسسه پژوهش‌های بین‌المللی صلح استکهلم، از مجموع ۱۰ کشور جهان که هزینه نظامی آنها نسبت به تولید ناخالص ملی در بیشترین سطح قرار دارد، هفت کشور آن در این منطقه هستند. به گفته وی با این حساب جای شگفتی نیست که غرب آسیا، خاستگاه درگیری‌های بزرگ و تنش‌های دایمی است.
اوجانگ یادآور شد: منطق می‌گوید زمانی که شما عامل درگیری و تنش را از منطقه حذف کنید، ضرورت خریدهای گرانقیمت تسلیحاتی نیز کاهش می‌یابد. وی به نقش توسعه اقتصادی و آموزش در تنش‌زدایی اشاره کرد و گفت: توسعه اقتصادی، کلید افزایش امنیت در منطقه پرتلاطم غرب آسیا است.
از دید این تحلیلگر مالزیایی در زمان حاضر ضعف در توسعه‌یافتگی که زیان آن مستقیما به شهروندان می‌رسد، ویژگی مشترک غرب آسیا شمرده می‌شود. ایسنا
