حلول دهه مبارک فجر و آغاز سی و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران گرامی وسلام و صلوات بر روح پرفتوح شهدای گرانسنگ سالهای انقلاب و جنگ تحمیلی و امام شهدا خمینی کبیر(ره) باد.
شمارش دستاوردهای مجاهدت ملت ایران در این سی و چند سال از عهده این قلم ناچیز وجیزه کوتاه به دور است اما گر آب دریا را نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید. به یقین یکی از هزاران دستاورد انقلاب اسلامی برگزاری نمازهای عبادی و سیاسی جمعه در اقصی نقاط کشور است که بنابه گفته رئیس شورای سیاست گذاری ائمه جمعه،هم اکنون در بیش از هفتصد نقطه ایران اسلامی نماز جمعه برگزار می گردد (۱). آیا به راستی تا کنون توانسته ایم قدر این نعمت بزرگ را که میتینگ هفتگی امت اسلامی در برابر چشم جهانیان است بدانیم و حق مطلب را ادا کرده باشیم. گفته اند که اگر انقلاب اسلامی هیچ کار دیگری به غیر از برگزاری نماز جمعه در ایران انجام نداده بود به اهداف خود رسیده بود.رئیس شورای سیاست گذاری در همایش مسئولین ستادهای برگزاری نماز جمعه در مجتمع آدینه خطاب به حاضرین می گوید ستادهای نماز جمعه باید از اقشار مختلف مردم در برگزاری نمازهای جمعه استفاده کنند(۲).
آیا به واقع می توان مدعی شد که ستادهای نماز جمعه در سراسر کشور به دور از دسته بندی‌های سیاسی اداره می شود.آیا همه اقشار مردم با نگاه های مختلف و تعلق خاطر به یک یا چند گروه سیاسی که البته به برکت انقلاب این آزادی ها نصیبشان شده است در مراسم عبادی - سیاسی نمازهای جمعه شرکت می کنند. آیا ائمه محترم جمعه از آنچنان جامعیتی برخوردارند که مرجع و ملجاء آحاد مردم از سلیقه های مختلف باشند تا عوام و خواص بعد از يک هفته کار و تلاش روز جمعه گوش و دل به خطیب نمازجمعه بسپارند ضمن آگاهی از وضعیت و مسائل دنیا بویژه مسلمانان و بلاد اسلامی از ثوابی که در برگزاری نماز جمعه به اندازه ثواب حج یاد شده و به حج فقرا شهرت یافته است حظ و بهره‌ای ببرند؟آیا تا کنون از مردم سوال و یا نظرسنجی درباره انتظارات آنان از نماز جمعه به عمل آمده است.؟ رئیس محترم شورا در دیدار با استاندار قم، نهاد نماز جمعه را از تشکیلات وابسته به مقام معظم رهبری و از تأثیر گذارترین نهادهای فرهنگی، مذهبی کشور عنوان کرده و می گوید این نهاد همواره در عرصه های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی فعال و نقش آفرین است(۳).
اولین شاخصی که از وابستگی این تشکیلات به نهاد رهبری به ذهن انسان خطور می کند استقلال این مجموعه و یا عدم وابستگی به گروه های سیاسی است تا جایگاه آن در بین آحاد مردم، محترم شمرده شود. مگر نه اینکه قدر و منزلت امامزاده را باید متولی آن بداند تا بقیه نیز ایمان بیاورند. آیا روا است که رئیس محترم شورای سیاست گذاری که منصوب رهبری است خود عضو اکتیو یکی از تشکل های سیاسی بنام جامعه روحانیت مبارز تهران باشد؟ که در اکثر مسائل سیاسی از جمله انتخابات به حق فعال مایشاء است و به جای تعیین ملاک های انتخابات عموما به نفع یک فرد و یا جریان سیاسی موضع‌گیری می کند .البته ورود جامعه روحانیت در مسائل سیاسی امری ممدوح و در موارد زیادی موضع‌گیری آنان مورد حمایت صاحب این قلم است. اما اشکال کار در آنجاست که رئیس شورای سیاست گذاری که مسئولیت و هدایت سکان تشکیلات هفتصد نماز جمعه را در سراسر کشور بر عهده دارد وقتی که وارد یک جریان سیاسی می شود که فقط بخشی از سلایق جامعه را در برمی گیرد تکلیف سایر افراد وسلیقه های دیگری که مواضع جامعه روحانیت مبارزرابه‌هردلیلی که برای خودشان محترم است برنمی‌تابند چه خواهد شد؟ آیا افکارعمومی خواهد پذیرفت که نمازهای جمعه سراسر کشور بدور از جناح بندی های سياسی و با حضور همه سلیقه ها و آحاد جامعه برگزار می گردد.؟ ممکن است اینطور توجیه شود که این نوع موضع گیری ها به شخصیت حقیقی رئیس برمی‌گردد نه به شخصیت حقوقی او.خدا وکیلی شخصیت حقیقی و حقوقی مسئولین برای توده مردم چقدر قابل تمیز است وانگهی اگر مسئولیت های حقوقی اشخاص و قدرتی که بواسطه آن و تشکیلات مربوطه ای که در اختیار دارند از آنان گرفته شود قدرت نفوذ بیان و عمل آنان چه بردی خواهد داشت؟آیا این نوع توجیه کردنها کلاه شرعی نه بر سر ملت بلکه بر سر خود گذاشتن نیست؟
آیا وقت آن نرسیده که عزیزان به جایگاه و مسئولیتی که در اختیار دارند نگاهی عمیق تر داشته باشند و از بین شخصیت های حقیقی و حقوقی خود که توأمان قدرتی در دست آنان است یکی را برگزینند که مردی و کاری! یا منتظرند که مجلس شورای اسلامی همانطور که با گذشت
سی و چهار سال از عمر انقلاب اسلامی تازه دو شغله و چند شغله بودن دولتمردان را ممنوع کرد؟! نقش‌آفرینی همزمان مسئولان را در دو شخصیت حقیقی و حقوقی که خواسته و یا نا خواسته باعث انباشت قدرت در آنان شده و گزکی در دست افراد مریض برای تخریب چهره های خادم مردم شده و یا باعث سوءظن درافکار عمومی می شود را نیز غیر قانونی اعلام کند؟ به عنوان شاگرد کوچکی در محضر جامعه بزرگ روحانیت از اطاله کلام پرهیز و این وجیزه را با بخشی دیگر از سخن رئیس محترم شورای سیاست گذاری به پایان می برم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
« باید قدرت تحت نظارت عمومی باشد و هر فردی كه در نظام اسلامی زندگی می کند مسئولیت دارد که بر قدرت نظارت کند و هر گاه نشانی از نارسایی دید حق دارد تذکر دهد. اگر یک مدیریتی در جامعه اسلامی مورد انتقاد قرار بگیرد نباید ناراحت شود چراکه ممکن است آنها نیز اشتباه کنند و ما نیز باید به این توجه کنیم که اشتباه آن مدیر به عنوان اشتباه نظام نیست لذا نظام و اشخاص را باید از هم جدا کنیم (۴).»
پی نوشت ها:
۱- خبرگزاری ایسنا دوشنبه مورخ ۲۷/۰۶/۹۱
۲- همان
۳- وب سایت امام جمعه رضوانشهر ۲۹ بهمن ۹۰
۴- آفتاب نیوز جمعه ۲۱ بهمن
