?>?> دودي كه چشم سينما را كور مي كند | سیاست روز
شنبه ۱۷ دی ۱۳۹۰ - ۲۰:۱۶
کد مطلب : 70840

دودي كه چشم سينما را كور مي كند

اين روزها بحث انحلال خانه سينما، يكي از موضوعات اصلي عرصه فرهنگي كشور به شمار مي‌رود. بحثي كه باعث شده تا خيلي از...

اين روزها بحث انحلال خانه سينما، يكي از موضوعات اصلي عرصه فرهنگي كشور به شمار مي‌رود. بحثي كه باعث شده تا خيلي از مباحث ديگر تحت تاثير اين اتفاق قرار بگيرند و در اين بين دو طرف درگيري يعني خانه سينما و وزارت فرهنگ و ارشاد هر كدام نظر خودشان را درست بدانند.
قطعا بروز اين اتفاق به همين چند روز و چند هفته اخير برنمي گردد و واكنش ارشاد نسبت به خانه سينما را بايد در رفتارهاي اين خانه طي ماه ها و سال هاي اخير جست و جو كرد.
اينكه عرصه اي مانند سينما نياز به يك صنف مشخص و متحد در جهت بهبود وضعيت سينماي ايران و البته سينماگران دارد، قطعا امري طبيعي و غير قابل انكار است. اما اينكه اين خانه طي اين مدت تبديل به يك تشكيلات سياسي شده است را هم نمي‌شود انكار كرد. اتفاقي كه در اساسنامه خانه سينما روي داده و احمدرضا درويش هم در برنامه هفت جمعه شب تلويحا آنرا پذيرفت، يكي از مباحث سياسي اين خانه به حساب مي آيد و شايد نقطه عطف اين اتفاقات را در جشن اخير خانه سينما به شكل مشهودي مي‌توان يافت. اينكه تريبون جشن خانه سينما را به فردي مي‌سپارند كه اگرچه به عنوان يك نويسنده جايگاه نسبتا قابل اعتنايي دارد، اما در گذشته (كنفرانس برلين) و در همان جشن نشان داد كه با آرمان هاي اين كشور و انقلاب زاويه هاي اساسي و غير قابل انكار دارد.
خانه سينما تا همين چند وقت پيش به قول معروف مي تازاند و علي رغم ارتزاق از بودجه دولتي، سعي كرده بود سازي مخالف را كوك كند. اما اينكه حالا و بعد از اعلام انحلال، فضاي گفتمان را پيشنهاد مي كنند، جاي تامل دارد.
قطعا فضاي گفتمان و تعامل بهترين شيوه براي رفع مشكلات و سوء تفاهم هاي به وجود آمده است، اما چرا بايد كار به جاهاي باريك كشيده شود و آن وقت پيشنهاد گفت و گو را روي ميز وزير بگذارند؟
سينماي ما نياز دارد كه در فضاي آرامي تنفس كند. نياز دارد كه خودش را به عنوان يك "سينماي نجيب" حفظ كند، اما رسيدن به چنين آرمان شهري قطعا نياز به تعامل و همفكري در فضايي كاملا آرام دارد.

https://siasatrooz.ir/vdciuvay.t1au52bcct.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی