محققان و مفسران در تشریح خصوصیات و ویژگی‌های ایرانی‌ها بر این اعتقادند که ایرانی‌ها استعداد خوبی دارند به طوریکه در هرجایی حضور داشته باشند پیشرفت می‌كنند اما عیب آنها این است كه حافظه تاریخی ندارند.
قدر مسلم در تشریح و واکاوی چنین فرضیه‌ای نمی‌توان یک طرفه قضاوت کرد و باید مقصود گوینده آن را از وجود چنین تحلیلی بدانیم که زایده چه نوع نگاهی است اما قدر مسلم دنبال کردن اخباری از این دست که ایران بعد از ۲۳ سال بدعهدی فرانسوی‌ها باز هم دست دوستی آنها را می‌فشارد اندکی آدمی را به فکر وا می‌دارد.
دست دوستی که منجر به انعقاد قراردادی بزرگ و بازگشت دوباره پژو بدون پرداخت هیچ‌گونه غرامت شد. طی روزهای اخیر قرارداد پژو و ایران‌خودرو در شرایطی منعقد شد که این شرکت فرانسوی پس از ۲۳ سال مونتاژکاری در ایران حدود چهار سال پیش یک شبه از ایران خارج شد و به این ترتیب خسارت ۸۰۰ میلیون یورویی (۳.۲ تریلیون تومانی) را برای صنعت خودروسازی کشور به جا گذاشت. خسارتی که می‌توانست داغ آن تا ابد بر دستان صنعت خودروسازی بماند تا رفقای نیمه‌راه خود را زودتر از هرگونه آسیبی بشناسد اما حافظه‌های متولیان اجازه چنین اتفاقی را نداد و منجر به آن شد که دست‌اندرکاران مربوطه با ندیده گرفتن این بدعهدی راه را برای باز کردن دروازه‌های صنعت خودرو ایران به روی پژو باز کنند.
پژو در حالی به بازار خودرو ایران باز می‌گردد که با وجود تأکید کارشناسان بر لزوم جبران خسارت وارد شده به ایران در اثر ترک یک شبه فرانسوی‌ها، هیچ خبری از جبران این خسارت نیست و پژو بدون توجه به زیان ۸۰۰ میلیون یورویی که برای صنعت خودرو ایران ایجاد کرد، بازار ایران را در اختیار می‌گیرد.
نکته جالب‌تر در این میان شرط و شروطی است که این بدعهدان برای حضور خود گذاشته‌اند و قابل توجه‌ترآنکه دست‌اندرکاران ایرانی نیز این مهم را پذیرفته‌اند.
مدیران شرکت پژو هنوز نیامده برای ایرانی‌ها شرط گذاشته و گفته‌اند که فروش محصولاتشان در ایران باید به سطح فروش سال ۲۰۱۱ برسد یعنی میزان فروش را طی دو سال به سالانه ۱.۶ میلیون دستگاه خودرو و تا سال ۲۰۲۰ به ۲ میلیون دستگاه خودرو در سال برسانند.
براساس اخبار منتشر شده طبق این قرارداد، خودروهای تولیدی با مشارکت ایران خودرو و پژو شامل پژو ۲۰۸، پژو ۲۰۰۸ و پژو ۳۰۱ خواهد بود و تولید این محصولات از نیمه دوم سال ۲۰۱۷ آغاز می‌شد و تا آن زمان نیز این شرکت؛ تولید پژو ۲۰۷ که محصول قدیمی پژو در ایران است، دوباره از سرخواهد گرفت. متخصصان اعلام کرده‌اند که قرار است این خودرو در تیر یا مرداد سال آینده یعنی حدود ۶ ماه بعد از امضای قرارداد جدید به تولید برسد و قیمت نوع دستی آن ۴۰ میلیون تومان و نوع اتوماتیک آن حدود ۴۶ میلیون تومان پیش‌بینی شده است.
این اتفاق در حالی رخ خواهد داد که براساس مستندات موجود از سال ۹۰ به بعد اکثر خودروهای تولیدی با این لوگو نقص فنی بالایی داشته و عمدتا در همان زمان تحویل نیز با مشکل روبه‌رو بوده‌اند و متولیان مربوطه نیز این مهم را ناشی از مساله تحریم و عدم ارائه خدمات از سوی شرکت پژو اعلام می‌کردند.
از سوی دیگر گفته می‌شود که براساس این قرارداد دو شرکت ایران‌خودرو و پژو با تاسیس شرکتی با نام جدید و با سهم ۵۰ درصدی (سهم سرمایه‌گذاری هر شرکت در این قرارداد ۴۰۰ میلیون یورو مشخص شده است) برای هر طرف به گونه‌ای عمل خواهند کرد که منجر به تولید ۳۰ درصد محصولات مشترک آنها و فروش ۷۰ درصد دیگر آن در داخل ایران خواهد شد. کارشناسان و تحلیلگران این صنعت در ارزیابی مفاد مندرج در این قرارداد این نکته را مطرح می‌کنند که براساس این قرارداد مقرر شده که سالانه ۲۰۰ هزار دستگاه خودرو از طریق شرکت مشترک تولید و روانه بازار شود اما هنوز هیچ موردی مبنی براینکه تولیدات ایران‌خودرو چقدر از این صادرات سهم دارند اعلام نشده است و کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که تولیدات ایران‌خودرو از این صادرات سهمی ندارند.
هرچند تا پیش از این اعلام می‌شد که در دوران پساتحریم دیگر دروازه‌های کالاهای وارداتی باز نخواهد بود و اگر شرکتی تمایل داشته باشد که اقدام به فعالیت در ایران کند باید بیش از هر چیز بر انتقال دانش فنی تاکید داشته باشد اما آن طور که از مفاد این قرارداد به نظر می‌آید متولیان چهارطاق دروازه‌های ایران را برای تولیدات این شرکت باز کرده‌اند و حال سوالی که در این میان مطرح می‌شود آن است که آیا غبار رکود موجود در این صنعت با بستن این قراردادهای بدون چارچوب و یک طرفه حل خواهد شد؟
ایران قراردادی بزرگ با شرکت پژو را به امضا رسانده در حالی که این شرکت دیگر در بین شرکت‌های بزرگ جایگاهی ندارد و هنوز هم معلوم نیست این شرکت بنا دارد که باز هم در مقابل قطعات‌سازی داخل کشور سنگ‌اندازی کند و یا نه برای دریافت مزیتی دیگر این مسیر را تا حدودی هموار می‌کنند.
خودروهای آلمانی انتخاب اول
چندی پیش نظرسنجی درخصوص نظر مردم در مورد اولویت همکاری خودروسازان ایرانی با خودروسازان خارجی مطرح شد که در نتایج آن اکثر شرکت‌کنندگان خودروهای آلمانی را انتحاب کردند.
در این نظرسنجی ۶۴ درصد از شرکت‌کنندگان، خودروسازان آلمانی را به عنوان اولویت خودروسازان ایرانی برای عقد قرارداد انتخاب کردند. ۱۶.۸۵ درصد ژاپن، ۶.۳۱ درصد کره جنوبی و ۷.۱۴ درصد از شرکت‌کنندگان فرانسه را انتخاب کردند. پایین‌ترین درصد رای شرکت کنندگان ایرانی در این نظرسنجی هم به خودروهای چین رسید و ۵.۶۹ درصد از شرکت‌کنندگان به چین رای دادند.
