پختگي، تدبير و آينده نگري، اولين واژه‌هايي هستند كه با شنيدن رسيدن كسي به سن ٤٠ سالگي به ذهن انسان مي‌آيد، به ويژه اگر اين چهل سال، با دريايي از فراز و نشيب، سختي‌هاي كمرشكن و تجربه‌هايي شگرف و منحصر به فرد همراه بوده باشد.
چهل ٢٢ بهمن گذشت كه هر سال آن برای خودش خاطره‌ای، داستاني و عظمتي دارد. چهل ٢٢ بهمن پر از فراز و نشيب كه همچون رودي خروشان از تنگه‌هاي سخت و باريک و پر از سنگلاخی كه دشمنان ما هرساله برايمان ايجاد کرده بودند (آنچنان كه با خوشحالي ميگفتند انقلاب اسلامي ايران چهل سالگي خود را قطعا نخواهيد ديد) ، با سربلندي عبور كرد و انقلاب ما، به كوري چشم تمام آنها كه چشم طمع به استقلال و آزادي ما دوخته بودند و منتظر زمين خوردنمان بودند، اكنون چهل و يك ساله شد!
۴۱ سال است که مردم با حضور خود در راهپیمایی ها مخصوصا راهپیمایی ۲۲ بهمن ثابت کرده اند که همیشه پای انقلاب خود هستند اما با این وجود همین مردم قدردان و نجیب همواره با این تردید به سر برده اند که آیا مسئولین هم مانند خودشان پای انقلاب مانده اند؟ مردمی که بار تمام سختی ها را بدوش کشیده اند و در تمام غم ها و سختی ها جوانمردانه پای این کشور و نظام ایستاده اند و مشکلات اقتصادی، گرانی فقر و بیکاری را تحمل کرده اند تا به شرایطی بهتر هم از لحاظ مادی و هم از لحاظ معنوی برسند، امروز از خود می پرسند آیا این اهداف برای آنها محقق شده است؟
انصاف باید داد که مردم حق دارند این سوال ها را بپرسند، به خصوص در سال های اخیر که کشور با شرایط بسیار دشوارتری (چه داخلی و چه خارجی) مواجه است. اما آنچه بیش از این سختی ها برایشان آزاردهنده است مشاهده فساد مالی در حلقه برخی مدیران و سوء مدیریت ها و عدم نظارت شفاف بر عملکرد مسئولان است که سال به سال این دسته از مسوولان را از مردم دورتر و دورتر کرده است.
علیرغم این نارضایتی‌ها همین مردم که صاحبان اصلی انقلاب هستند به اقتضای چهل سال درس آموزی از تاریخ به خوبی آموخته اند که حساب این انقلاب را باید از برخی مدیران و مسوولان عافیت اندیش بعضا پرنفوذ و زیاد خواه سوا کنند و راه اصلاح این کژدیسی ها بازگشت به همان آرمان ها و شعار های جاودانه سال ۵۷ است. انقلابی که با همه این دشمنی‌ها ، کمبودها و کاستی ها، همچنان ایستاده و ریشه در قلب های مردم دارد. دلیل حضور همیشگی مردم در سالگردهای انقلاب نیز چیزی جز این بینش و باور مردم نیست. مردم در تمام این سال ها برای این به راهپیمایی‌های ۲۲ بهمن آمده اند که :
۱) اعلام کنند پای این انقلاب و باورهای پدید آوردنده اش ایستاده اند و اساسا با اتکا به همان باورها، به وقتش، عرصه جمهوری اسلامی برآمده از انقلاب را از آن دست مسوولان بی مسوولیت پاک خواهند کرد. ۲)به دشمنان خود بفهمانند که تهدید آنان را با حضور خود در راهپیمایی ۲۲ بهمن خنثی می کنند چرا که حضور مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن پدیدآورنده وحدت اجتماعی و امنیت است و تهدید و تحریم های دشمنان را خنثی خواهد کرد.
نویسنده: راحله کاویار
