حکایت دست پیش گرفتن برای پس نیفتادن، حکایت این روزهای اروپایی‌ها است که بعد از خروج آمریکا از توافق نامه برجام، به بهانه‌های مختلف از ارائه ضمانت‌های لازم سر باز زدند و حالا مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در گفت‌وگویی با طرف ایرانی طلبکارانه از حفظ توافق هسته‌ای توسط سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان دفاع می‌کند وگویا ملت ایران بابت ماندن آنها در برجام باید تشکر کند!
نکته قابل تامل اینکه اروپا بعد از ۹ماه کانال مالی معروف به اینستکس را به میدان برجام آورده که نه تنها محتوای مشخصی و قابل قبولی برای آنچه که باید در قبال تعهدات برجام انجام دهند، ندارد بلکه شرط اجرای آن را با پیوستن ایران به اف.ای.تی.اف مطرح کردند!
به تازگی و به نقل از شبکه خبری بی. بی. سی یکی از اعضای هیئت ایرانی در نشست امنیتی مونیخ از فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا می‌پرسد به نظر می‌رسد، در ارتباط با آمریکا بر سر ایران ضعیف عمل می‌کند و آمریکا در حال تحقیر اروپا است، موگرینی پاسخ داده است؛ اکنون فکر می‌کنید چه کسانی توانسته‌اند توافق هسته‌ای را حفظ کنند، اگر ما نبودیم، اگر کشورهای بزرگ اتحادیه اروپا (انگلیس فرانسه و آلمان) نبودند برجام همان یک سال پیش لغو می‌شد!
اظهارات قابل تامل فدریکا موگرینی در حالی است که این سوال مطرح می‌شود، آیا این اروپا بوده است که توافق هسته‌ای را حفظ کرده است؟ و آیا اگر آنها این توافق را حفظ کرده‌اند به نفع اروپا بوده است یا ایران؟
آنچه از لحن طلبکارانه موگرینی تعبیر می‌شود اینکه گویا اروپا برای خارج شدن از برجام و حفظ توافق هسته‌ای منت بر سر ملت ایران گذاشته است؛ در واقع به دلیل عدم اجرای تعهدات برجام، این جمهوری اسلامی ایران است که باید طلبکار باشد، اما اروپایی‌ها مصداق مثال دست پیش گرفتن برای پس نیفتادن شده است!
عقب گرد اروپا در برجام
دکتر سید رضا صدرالحسینی گفت: با بررسی دقیق روند پرونده توافق برجام به این نتیجه می‌رسیم که آمریکایی‌ها از ابتدا بدعهدی نموده و برای انجام ندادن تعهدات خود گام به گام بهانه‌هایی را تراشیدند تا در نهایت برجام را پاره کرده و بی‌تعهدی خود را نسبت به توافقات موجود در توافق نامه برجام به اثبات رساندند.
وی افزود: اما اروپا با شیوه‌ای نرم و تاثیر گذار بر روی جمهوری اسلامی ایران مسئله برجام را به صورت دو فاکتو قبول نموده و علی رغم عدم اجرای آن با اعلام پایبندی به این توافق جمهوری اسلامی ایران را از اتخاذ تصمیم نهایی منصرف نمودند.
این استاد دانشگاه بیان داشت: با توجه به این حرکت اروپایی‌ها جمهوری اسلامی ایران حدود ۹ماه صبورانه به وعده‌های اروپا اعتماد نمود و تلاش کرد با گفت‌وگو به نقطه‌ای نائل آید تا منافع هسته‌ای آن مورد توجه قرار گیرد؛ تا بالاخره چند روز پیش اینستکس از جانب اروپایی مطرح و قرار شد کانال ارتباطی فی مابین دو طرف برقرار شود، با احتساب ایام اخیر ایران ۹ماه از پیش صبوری نشان داد تا شاید بخشی از منافع خویش دست یابد.
صدرالحسینی اظهارداشت: حتی در حاشیه کنفرانس مونیخ که در روزهای گذشته برگزار شد اروپایی‌ها قول قطعی برای خرید نفت و واگذاری پول آن به ایران را ندادند و هنوز قطره‌ای از نفت ایران توسط اروپا به طور رسمی خریداری نشده و کانال مالی مورد توافق در ماه‌های گذشته اجرایی نشده است.
وی افزود: در این ارتباط گله مندی‌هایی از جانب مقامات مسئول دستگاه وزارت خارجه مستقیم و غیر مستقیم به اروپایی‌ها رسیده است اما، از جانب آنان به جز وعده هنوز چیزی عاید جمهوری اسلامی ایران نشده است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: شایان گفتن است، حتی در مورد اینستکس ابهام جدی وجود دارد که آیا اینستکس فروش نفت در مقابل غذا می‌باشد یا خیر! که در این مورد تعبیر کارشناسان ایرانی و اروپایی کاملا با یکدیگر متناقض است و همه این‌ها توقف در اجرای برجام اروپایی است.
صدرالحسینی با بیان اینکه برخی از مقامات اروپایی در گفته‌های خویش بگونه‌ای از برجام اروپایی سخن می‌گویند که گویا سه کشور اروپایی بر سر ملت ایران منت داشته و ایرانیان باید از این اقدام آنان تقدیر و تشکر ویژه نمایند، اظهارداشت: بر این اساس به نظر می‌رسد مهلت اعلام شده از جانب مقامات ایرانی به طرف اروپایی که خانم فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا رسالت آنان را بر عهده دارد مدتی است تمام شده است وخانم موگرینی در وقت اضافه به سر می‌برد.
وی در پایان گفت: ابهام در برجام اروپایی به شدت وجود دارد و نمی‌توان بر روی تعهداتی که اروپا به نمایندگان ملت ایران داده‌اند حساب باز کرد، براین اساس شماره معکوس برای اتخاذ تصمیمات عاجل و فوری فرا رسیده است و ملت ایران منتظر اقدام شایسته به همراه تامین منافع ملی خویش از جانب نمایندگان دستگاه دیپلماسی خود هستند.
اروپا با اینستکس ایران را در برزخ برجام نگه می‌دارد
یک کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: سازوکار مالی اعلامی از سوی اروپا را می‌توان به عنوان یک صداخفه کن تعبیر کرد تا همچنان ایران را در برزخ برجام نگه دارد.
محمد حسن آصفری در گفت‌وگو با مهر، در خصوص اعلام سازوکار مالی اینستکس از سوی اروپا و اینکه آیا این سازوکار ضعیف شده می‌تواند پاسخگوی منافع ملی ایران باشد یا خیر، اظهار داشت: سازوکار جدید اعلامی از سوی اروپا را می‌توان به عنوان یک صداخفه‌کن تعبیر کرد تا همچنان ایران را در حالت برزخ پس از برجام نگه دارد و فرصت اقدام و عمل مناسب را در شرایط پسابرجام از مسئولین ما سلب کند.
وی گفت: علیرغم انجام تعهدات خود در قبال برجام چه پیش و چه پس از خروج آمریکا، امروز شاهد این مسئله هستیم که اروپا و آمریکا نقش پلیس خوب و بد را در قبال ما بازی می‌کنند.
آصفری افزود: به نظر من اجرای کامل سیاست های ابلاغی اقتصاد مقاومتی از سوی رهبری در دستگاه‌های مختلف حکومتی و دولتی می‌تواند منافع ما را حداکثری تامین کرده و ما می‌توانیم بدون وابستگی به بیگانگان و با تکیه بر توان و تخصص داخلی منافع اقتصادی کشور را تامین کنیم.
این کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: دولت همچنان به بهانه ساکت کردن منتقدین، حامی برجامی است که خروجی آن برای ملت ایران هیچ بوده و ما تحولی را در معیشت مردم شاهد نیستیم. وی با بیان اینکه به اعتقاد من اینکه ما بخواهیم به بهانه ساکت کردن منتقدین و مخالفین خود، همچنان مدافع برجام باشیم نمی‌تواند متناسب با منافع ملی ایران باشد، ادامه داد: دولت برای انجام کارهای تبلیغاتی خود مصلحت کشور را رعایت نمی‌کند. آصفری بیان کرد: ما باید با عزمی جدی و بسیار محکم در مواضع خود از غربی‌ها بخواهیم که به تعهداتشان در قالب برجام متعهد باشند و با انجام اقدامات لازم منافع ایران را در قالب آن تأمین کنند.
عضو سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی گفت: ما مطمئن هستیم که انسجام و اتحادی میان اروپا و آمریکا برای افزایش فشارها بر ایران وجود دارد و به دنبال این هستند که مجدد ملت ایران را پای میز مذاکره کشانده تا موضوعات دیگری از جمله موشکی، حقوق بشر و مسائل منطقه را با ایران مطرح کنند.
وی افزود: تا تکلیف برجام به طور کامل روشن نشده و آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها به تعهداتشان در قالب آن عمل نکردند، پذیرفتن هر شرط و تعهد دیگری از سوی ما به مصلحت منافع ملی نیست.
آصفری در پایان خاطرنشان کرد: قطعا جمهوری اسلامی ایران با تجربه ای که به دست آورده به اروپا و آمریکا اعتماد نخواهد داشت و بدون توجه به تصمیمات و اقدامات آنها در مسیر پیشرفت و توسعه هرچه بیشتر و تامین حداکثری منافع ملی خود گام بر می‌دارد.
