سه شنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۲ - ۰۲:۱۱
کد مطلب : 82839

گروهبان‌ها یا ژنرال‌ها، کدام‌یک موفق‌تر خواهند بود؟!

روحانی می‌خواهد هر چه زودتر کابینه خود را تشکیل دهد به همین خاطر است که او روز يكشنبه هنگام...

روحانی می‌خواهد هر چه زودتر کابینه خود را تشکیل دهد به همین خاطر است که او روز يكشنبه هنگام آیین تحلیف فهرست وزرای پیشنهادی خود را به مجلس داد.هر چند گمانه زنی‌های روز آخر درباره این فهرست بسیار نزدیک به همانی بود که رئیس جمهوری رونمایی کرد.
از همین خاطر بود که علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی این کار روحانی را یک زرنگی ویژه نام گذاشت. چون تاکنون رئیس جمهوری همان روز تحلیف وزرای پیشنهادی خود را معرفی نکرده بود.
از روزهای پیش، گمانه زنی هایی درباره وزرای پیشنهادی مطرح می شد و حتی اظهار نظرات،پیشنهادات و انتقاداتی هم از سوی رسانه ها و سیاسیون و نمایندگان مجلس دیده می شد که به دعوای سهم خواهی نام گرفته بود.اصلاح طلبان،اصولگرایان را متهم به سهم خواهی می‌کردند حال آن که خودشان را پیروز انتخابات ریاست جمهوری می دانستند و اصولگرایان هم متقابلاً اصلاح‌طلبان را متهم می کردند که شما سهم خواهی می کنید در کابینه دولت روحانی.
فهرست وزرای پیشنهادی را یک نگاهی بیندازید مشخص می شود سهم کدامیک از این طیف های سیاسی بیشتر است و چقدر است.
هر چند آقای روحانی از همان ابتدا خود را نه اصلاح طلب می داست و نه اصولگرا، اما چینش وزرای کابینه او سمت و سوی دیدگاه سیاسی رئیس دولت تدبیر و امید را که با نام دولت اعتدال هم شناخته می شود، روشن می سازد و دیگر نیازی به روشنگری تبار سیاسی آن نیست. موضع گیری مجلس و نمایندگان که وظیفه رأی اعتماد یا عدم اعتماد به وزرای پیشنهادی طبق قانون بر عهده آنان است، بیشتر بر سر افرادی است که احتمال می دادند روحانی معرفی کند که به گفته آنها در جریانات فتنه ۸۸ دستی بر آتش داشتند.
در واقع نمایندگان خط قرمزی را برای دولت تازه نفس مشخص کردند که اگر این خط قرمز رعایت شده باشد، باید به زودی شاهد شکل گیری دولت روحانی باشیم تا کار را بر اساس قول و قرارها و وعده های انتخاباتی آغاز کند.
اما اگر چند نفری از وزرای پیشنهادی در چارچوب آن خط قرمز نگنجند، خوب رئیس جمهوری در فهرست خود باید چند نفری را برای چنین اتفاقی در نظر داشته باشد که قطعاً هم دارد.
او به خوبی می داند که مجلس وظیفه خود را انجام می دهد و اگر احتمال رأی اعتماد نیاوردن برخی از وزرای پیشنهادی هم وجود داشته باشد، این اتفاق مخالفت با رئیس جمهوری نیست.مجلس و نمایندگانش هم بر اساس یکسری ویژگی های دریافتی از وزرای پیشنهادی به آنها رأی می دهند و البته سعی آنها هم بیشتر همکاری و همدلی با دولت تازه نفس است.
وزرای یک کابینه نشان دهنده آینده یک دولت است.انتخاب هر یک از وزرای آن سرنوشت ۴ ساله یک کشور را در قالب کابینه روشن می کند و افق آینده را برای مردم نمایان می سازد.
شاید بتوان نقطه قوت وزرای پیشنهادی را تجربه و عقبه اجرایی آنها دانست.بیشتر آنها سوابق اجرایی زیادی دارند.حال در آن زمان و هنگام وزارت و مدیریتی که داشتند موفق بوده اند یا نه،اما اکنون با کوله باری از تجربه قرار است در این مسند قرار بگیرند.هر چه باشد سن و سالی از آنها گذشته است.
آنها هم در سال های گذشته هنگامی که وزیر شدند و مدیر، جوان بودند و کارکشتگی در آنها نبود اما اکنون پیشینه آنها شاید یکی از ویژگی های کابینه باشد.
بر عکس دولت و کابینه محمود احمدی نژاد،که جوان ترین کابینه را به نام خود ثبت کرده است گرچه از پیشینه و عقبه مدیریتی آنچنانی برخوردار نبود اما از توان جوانی سود می برد.احمدی نژاد هم که خود می توان گفت سطوح مدیریتی را طی کرده بود و سپس به ریاست جمهوری رسیده بود.اعتقاد او بر این بود که من در کابینه خود نیازی به ژنرال ندارم اما دولت تازه معتقد است که وزرا باید ژنرال باشند.
این را یکی از وزرای پیشنهادی دولت روحانی هم گفته است.عین جمله او این است؛«باید گروهبان ها جای خود را به ژنرال ها دهند.»
هنگامی که دولت به طور کامل مستقر شود و وزرا هم کار خود را آغاز کنند،قطعاً هیچکس توقع ندارد در همین روزهای نخست معجزه ای رخ دهد و البته همه با صبوری به آینده می نگرند.
مردم صبورانه در انتظار تغییرات و اتفاقات مثبتی هستند که وعده های آن داده شده است.
حال گروهبان ها یا ژنرال ها موفق تر خواهد بود؟!

مولف : محمد صفري
https://siasatrooz.ir/vdcjhoeo.uqe8tzsffu.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی