با وجود گذشت ۳۷ سال از پیروزی انقلاب اسلامی نسل کنونی که قد و قامتی هم کشیده است، شاید از خود بپرسد چرا پدران و مادران ما انقلاب کردند؟
این نسل باید با منطق و استدلال قانع شود که انقلاب اسلامی ایران در آن مقطع چرا به وجود آمد و دلایل بروز انقلاب و پیروزی آن چه بود و ادامه آن برای چیست؟
در این سال‌های گذشته علیه انقلاب اسلامی آنقدر تخریب و سیاه‌نمایی انجام شده است که اگر اندکی از آن در یک کشور دیگر اتفاق می‌افتاد شاید دیگر نشانه‌ای از آن باقی نمی‌ماند، اما ماندگاری جمهوری اسلامی ایران با این همه دشمنی‌های آشکار خود سرّی است که باید برای نسل کنونی بازگو شود.
هنگامی که حضرت امام(ره) بازداشت و به تبعید فرستاده شد، گفت یاران من در قنداق‌ها یا رحم مادرانشان هستند، کسی باور نمی‌کرد که این سخن با واقعیت پیوند بخورد و حقیقت یابد.
همان‌هایی که در آن سال‌ها به دنیا آمدند شدند یاران خمینی و با رهبری ایشان بود که در مکتب انقلاب پرورش یافتند و در کنار حضرت امام(ره) باقی ماندند تا زمانی که انقلاب پیروز شد.
سرسپردگی، وابستگی، به تاراج بردن سرمایه‌های کشور از سوی خاندان پهلوی، بهره کشی از ایران به دست آمریکا و انگلیس، فقر و فساد و تبعیض در کشور تنها بخش‌هایی از فضاحت‌هایی است که شاه بر سر ایران و ایرانی آورد.
بازگو کردن فسادی که به واسطه برگزاری جشن هنر شیراز مقابل دیدگان مردم قرار گرفت، هزینه‌های سرسام آور برگزاری این جشن و میلیون‌ها دلار خرج جشن‌های ۲۵۰۰ ساله در حالی که فقر در کشور بیداد می‌کرد، شاخص فساد عمیقی است که در بدنه سلطنت پهلوی وجود داشت.
و چقدر دیرهنگام پیام انقلاب مردم ایران را شنید! شاید هم درپی فریب بود تا بار دیگر بتواند در مسند قدرت باقی بماند، اما این دروغ بزرگ شاه از سوی حضرت امام(ره) و مردم با پاسخ منفی روبه‌رو شد.
ایران در آن زمان تنها یک کشور واردکننده بود، نفت خود را می‌فروخت و اجناس و کالا وارد می‌کرد تا چرخ اقتصاد کشورهای غربی بهتر بچرخد.
تولید در کشور هیچ معنایی نداشت، حتی محصولات کشاورزی از خارج وارد می‌شد. کشاورزان در شرایط فقر شدید به سر می‌بردند.
همه امکانات خوب کشور در اختیار خاندان پهلوی و وابستگان آنها بود. در چنین شرایطی انقلاب پیروز شد تا بساط همه فساد دوران شاه را برچیند و برچید. پس از آن که انقلاب پیروز شد و حکومت می‌رفت تا مستقر شود و آرامش سیاسی در کشور حاکم گردد، تلاش برای ساماندهی امور کشور هم آغاز شد.
ویرانه‌ها و خرابی‌های دوران شاه آنقدر زیاد بود که هنوز پس از گذشت ۳۷ سال از پیروزی انقلاب، نظام اسلامی درگیر آنها است. دشمنی‌ها که از همان زمان پیروزی انقلاب سر گرفت و تاکنون هم ادامه داشته است.
از خیانت‌های بنی‌صدر گرفته تا تحمیل ۸ سال جنگ به ایران و تحریم‌های گسترده و سخت اقتصادی از سوی آمریکا همه برای آن بود تا شاید بتوانند انقلاب اسلامی را ساقط کنند. فتنه ۷۸ و فتنه ۸۸ را هم نباید از یاد برد.
اما علی‌رغم همه آن سنگ‌اندازی‌ها و مشکلاتی که برای انقلاب اسلامی ایران ایجاد کردند، باز هم انقلاب در راه اصلاح، آبادانی، پیشرفت، دستیابی به دانش و رفع فساد و فقر کوشید و دستاوردهای بزرگی را هم به ارمغان آورد.
۸ سال جنگ برای هر کشور دیگری کافی است که یا تن به شکست دهد یا از نفس بیفتد، اما جمهوری اسلامی ایران توانست از آن دوران سخت، یک فرصت بسازد، فرصتی که توانست آینده انقلاب و کشور را روشن تر کند.
برای ماندن انقلاب، خون‌های زیادی ریخته شده تا ریشه‌های نظام اسلامی قدرتمندتر شود.
راز ماندگاری انقلاب اسلامی با همه دشمنی‌ها، دسیسه‌ها و توطئه‌هایی که همچنان ادامه دارد، خدایی بودن آن است، پس آنگاه ولایت فقیه که مردم ایران با تبعیت از او پیچ‌های خطرناکی را پشت سر گذاشته است و سومین عاملی که استوار و پابرجا ماندن انقلاب را تضمین کرده وجود مردم انقلابی، آگاه و بصیر است.
انقلاب اسلامی یک تفکر و اندیشه ناب است که وجود آن باعث تحولات بزرگی نه تنها در ایران بلکه در دنیا شده است. کافی است گوشه‌هایی از تأثیر تفکر انقلاب اسلامی را در میان افکار عمومی مردم منطقه و حتی جهان رصد کنیم آنگاه حاصل آن به دست خواهد آمد.
انقلاب اسلامی با همه کاستی‌های خود که درصد زیادی از آنها به خاطر دخالت‌ها، توطئه‌ها و دسیسه‌هایی است که از سوی دشمنان به ویژه آمریکا تدارک می‌شود، توانسته است تا امروز که سی و هشتمین سالروز پیروزی خود را جشن می‌گیرد، به راه خود ادامه دهد، کافی است آنهایی که با نظام زاویه دارند کمی منصفانه به این ۳۸ سال نگاه کنند آنگاه حق را به انقلاب خواهند داد.
در عظمت این انقلاب همین بس که ابرقدرتی مانند آمریکا را به چالش کشیده است و تحمل این وضعیت برای آمریکایی‌ها بسیار دشوار و طاقت‌فرسا گشته است.
هم اکنون این قدرت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران است که توانسته نبض تحولات منطقه غرب آسیا را در دست داشته باشد. تحولاتی که برای سرنگونی جمهوری اسلامی ایران تدارک دیده شده بود، اما اکنون شرایط تغییر کرده آن هم به خاطر تفکر انقلابی جمهوری اسلامی ایران است.
بازنده صحنه نبرد اکنون آمریکا، رژیم سعودی و رژیم اسرائیل و همه آنهایی هستند که برای نابودی انقلاب اسلامی خیز برداشته بودند.
دستاوردهای کمی نیست. همه دستاوردها بدون اتکاء به دیگران به دست آمده است، در حالی که کشورهای جهان، هم‌اکنون بدون وابستگی به یک کشور قدرتمند توان حیات ندارند.
پیشرفت‌های هسته‌ای همگی بومی و داخلی است، در این راه هر آنچه که در توان دشمن بود، به کار برد تا ایران به این فناوری انحصاری دست نیابد، اما ایران به غنی‌سازی دست یافت و به پیشرفت‌های خود در این راه ادامه داد.
پیشرفت‌های نظامی به ویژه در حوزه موشکی نیز یک دستاورد بسیار بزرگ است که دشمنان را به تکاپو انداخته تا این ویژگی بازدارنده را مهار کنند.
دشمنی‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران ادامه دارد، تا زمانی که فرهنگ ایستادگی در قاموس این انقلاب وجود دارد، مقاومت و پیشرفت در کنار هم راه انقلاب را هموار می‌سازد. باید اندیشه تفکر انقلابی را در کشور و میان جوانان رشد داد، آنگاه این تفکر راحت‌تر به آن سوی مرزها خواهد رفت.
