دولت آقای روحانی ضعف‌هایی دارد، این موضوع، هم از سوی شخص رئیس‌جمهور مطرح شد و هم از سوی محمد باقر نوبخت سخنگوی دولت، اما تاکنون نامی از وزیر و وزارتخانه‌ای که فربه شده و نیازمند عصا یا ویلچر است برده نشده است.
آقای روحانی از همان زمان که وارد عرصه انتخابات ریاست جمهوری شد، از حمایت اصلاح طلبان و کارگزاران برخودار بود، آنها نیز پس از پیروزی او در انتخابات، سهم می‌خواستند که البته ترکیب کابینه دولت تدبیر و امید از سال ۹۲ براساس نفراتی با گرایش سیاسی اصلاح طلب چیده شد.
دولت اول تدبیر و امید علیرغم اظهاراتی که از سوی آقای روحانی درباره جناحی نبودن او و دخیل نکردن این موضوع در انتخابات وزرای خود مطرح شد، اما شاهد حضور وزرایی از طیف سیاسی اصلاح طلب بود، هیچ یک از وزرای کابینه دولت اول تدبیر و امید را نمی‌توان اصولگرا یا فراجناحی دانست، البته می‌توان حق داد که آقای روحانی از افرادی که در اردوگاه رقیب حضور دارند برای کابینه خود انتخاب نکند، اما این سیاست و روش برخلاف مشی شایسته سالاری است که چنین اتفاقی را می‌توان در دولت‌های گذشته نیز مشاهده کرد. به نظر نگارنده بهره نبردن از افرادی که هم دارای تعهد و هم تخصص هستند، ظلمی است که به انقلاب، کشور و مردم می‌شود و همچنان می‌بینیم که چنین افراد شایسته‌ای در حاشیه قرار دارند و از آنها بهره ای برده نمی‌شود.
اکنون اصلاح طلبان و کارگزاران پس از ناکامی‌های دولت تدبیر و امید که بدنه آن از جناح سیاسی هوادار دولت است، گوی انتقاد از شخص آقای روحانی و دولت او را از رقیب ربوده و تندترین و شدیدترین انتقادات را مطرح می‌کند، جناحی که خود را حامی دولت می‌دانست و عامل پیروزی روحانی در دو انتخابات ریاست جمهوری و اکنون در مقام منتقد برآمده و سعی دارد تا خود را از او دور کند و فاصله بگیرد.
روشن است که دلیل فاصله گرفتن اصلاح طلبان از دولت آقای روحانی، به خاطر ناکامی او در وعده‌هایی است که از سال ۹۲ تاکنون برآورده شده و به همین خاطر مشکلات اقتصادی افزایش یافته است.
اصلاح طلبان با انتقاد از دولت تدبیر و امید دست پیش را گرفته‌اند تا پس نیفتند، در حالی که در ناکامی دولت سهیم هستند و درصد این سهم هم بالا است چرا که وزرای آنها در کابینه حضور دارند و عملکرد وزرای دولت تدبیر و امید با گرایش سیاسی اصلاح طلب و کارگزاران است که ضعف مدیریتی را به بار آورده است و انتقاد آقای روحانی از عده‌ای از وزرا در دولت خود، انتقاد از وزرایی است که با آن گرایش سیاسی مشغول به کار هستند و اکنون که پنج سال از دوران عمر دولت تدبیر و امید می‌گذرد، ضعف‌ها و کاستی‌های آنها نمایان تر شده است. اکنون که زمزمه تغییراتی در کابینه دولت به گوش رسیده و راوی آن نیز شخص رئیس جمهور بوده است، اصلاح طلبان نسبت به تصمیم آقای روحانی خوشبین نیستند چرا که آنها نیز تغییرات احتمالی را از وزرای وابسته به خود می‌دانند که در این چند سال با ضعف مدیریتی خود نتوانستند عملکرد مثبتی داشته باشند.
اما آیا باز هم قرار است که رئیس جمهور با تغییرات احتمالی در بدنه کابینه دولت از افرادی با گرایش سیاسی اصلاح طلب و کارگزاران بهره ببرد یا برنامه دیگری در دستور کار خود دارد؟
با کنار گذاشتن چند وزیر و معرفی وزرای دیگری از جناح اصلاح طلب برای تصدی وزارتخانه‌هایی که ضعف دارند نمی‌توان انتظار و توقع داشت که در سه سال باقی مانده گشایشی در شیوه مدیریتی و اجرایی کشور بیفتد، چرا که مشکل در شیوه و نگاه جریان سیاسی اصلاح طلب و کارگزاران در اداره کشور که در دولت دیده می‌شود.
پیشینه اجرایی اصلاح طلبان ثابت کرده که این تفکر هیچگاه نتوانسته است یک روش مدیریتی در خور انقلاب اسلامی، مردم و ایران را داشته باشد و اکنون که پنج سال از حضور این جریان سیاسی با روی کار آمدن آقای روحانی می‌گذرد بار دیگر اثبات کرد که باز هم نمی‌توان روی شیوه مدیریتی آن حساب کرد.
اگر شخص رئیس‌جمهور اعتقادی به بهره گیری از افراد و شخصیت‌هایی از جناح رقیب در بدنه دولت ندارد و یا حتی افرادی که فراجناحی هستند در دولت جایگاهی ندارند، آیا از آنها نمی‌توان مشورت و راهکار گرفت؟
آیا در میان آنها چند نفر یافت نمی‌شود که بتوان از تعهد و تخصص آنها در امور جاری کشور استفاده کرد و کشور را از شرایط موجود رها ساخت؟
امور اجرایی کشور و ساختار مدیریت آن نیازمند افراد و مدیرانی انقلابی و جهادی است که علیرغم وجود ضعف‌هایی که در جناح رقیب دولت وجود دارد، اما تعداد چنین مدیرانی در جناح سیاسی اصولگرا بسیار بیشتر از جناح اصلاح طلب و کارگزاران است.
آنها قطعاً در صورت درخواست رئیس‌جمهور، به کمک دولت خواهند رفت و می‌توانند گره‌گشای مشکلاتی باشند که با وجود اصلاح طلبان و کارگزاران باز نشد بلکه این گره‌ها کورتر هم گشت.
در انتظار تغییراتی هستیم که احتمالا آقای رئیس‌جمهور برای کابینه دولت تدبیر و امید در نظر گرفته است، شاید اتفاق خوبی بیفتد.
نویسنده: محمد صفری
