لبنیات در چند نوبت با وجودی که یارانه می‌گیرد گران می شود، کرایه تاکسی و مایحتاج اولیه مردمی هم همچنین، به دلیل گرانی بی‌حد و حصر گوشت خانواده‌هایی وجود دارند که مدت مدیدی است که پروتئین لازم را دریافت نکرده‌اند، دلار افسارگسیخته، طلا چند برابر شده، قیمت خانه هم بدون اینکه بازارش رونق داشته باشد چندبرابر شده است، هنوز در شهرستان‌هایی در شرق و غرب کشور روستاهایی وجود دارد که از آب آشامیدنی کافی برخوردار نیستند، کم نیستند مدارس نا ایمن و کارگرهای که چند ماه است حقوق نگرفته‌‌اند اما در این اولویت‌هایی که هر یک برای حل شدن نیاز به نگاه نمایندگان مردم دارد یک روز مجلس صرف این می‌شود که یک نماینده از وزیر بپرسد چرا در برخی روستاها موبایل را باید در جای بلند گذاشت تا آنتن دهد؟!
آنتن‌دهی تلفن همراه نکته مهمی است که قطعا می‌تواند بسیار کارآمد باشد اما از میان موارد نام برده شده در ابتدای یادداشت نمی‌تواند مهمتر باشد ضمن آنکه برایمان جالب است که نماینده‌ای از کمیسیون آموزش و تحقیقات به این امر ورود کرده، وقتی هنوز این کمیسیون می‌تواند اولویت‌های دیگری چون نداشتن گاردریل دانشگاه علوم و تحقیقات که منجر به حادثه فوت دانشجوها شد را پیگیری کند تا چنین حادثه‌ای تکرار نشود، بررسی صندوق ذخیره فرهنگیان و مشکلات معمان را در اولویت داشته باشد ضمن آنکه موضوع طرح شده از سوی این نماینده، درباره توسعه نیافتن زیرساخت‌های ارتباطی از هیچ‌یک از وزرای ارتباطات قبلی مورد نقد قرار نگرفته بود!
نکته بعدی هم رفتار نمایندگان در رأی‌گیری برای کارت زرد به وزیر است که با ۸۳ رأی موافق، ۸۳ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۱۹۶ نماینده حاضر!! در صحن پاسخ‌های وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات را قانع‌کننده ندانستند و کارت زرد دادند، این نکته جالب است که حتی ۱۳ نماینده که در این جلسه حاضر بودند یکی از دکمه‌های موافق و مخالف و ممتنع را نفشرده‌اند! القصه که آنتن‌دهی تلفن همراه نکته مهمی است اما از آن مهمتر پرداختن به چرایی فعالیت برخی نمایندگان در ماه‌های آخر نمایندگی و نادیده گرفتن اولویت‌هایی که شاید برای مردم مهمتر از آنچه که در تصور آنها می‌گنجد باشد. در نهایت قصد دفاع و تخریب وزیر و نماینده‌ای را نداریم فقط به ذهنمان رسید شاید اولویت‌های فراگیرتری برای طرح در صحن علنی وجود داشته باشد.
با توجه به وقت و هزینه‌ای که هر دقیقه صحن علنی روی دست بیت‌المال می‌گذارد دور از انتظار نیست که از نحوه هزینه‌کرد در طرح مسایلی در صحن علنی که اولویت مهمتری هستند و جمعیت بیشتری را در کشور شامل می‌شوند، حساس‌تر باشیم.
این حساسیت ما حساسیت روی هزینه‌کرد از بیت‌المال است نه حساسیت روی شخص خاص و یا رفتار خاصی، این روزها که مدام درگیر مسایل اقتصادی هستیم و دشمن صراحتا ما را تهدید به جنگ در میدان اقتصاد کرده است، انتظار می‌رود طرح مسایل کلی و انتظارهای نمایندگان در دفاتر وزرا و یا در قابل تذکر در صحن و یا دعوت وزیر مورد نظر در کمیسیون تخصصی و جواب گرفتن از او در کمیسیون، اگر هدف خدمت به مردم است باید مسائل مردمی‌تر که دغدغه‌ای بزرگتر رای مردم ایجاد کرده را به صحن علنی آورد.
باز هم تکرار می‌کنیم آنتن‌دهی تلفن همراه و توسعه ارتباطات نکته مهمی است که باید پیگیری شود اما شاید مردم برایشان مهمتر باشد که بدانند طرح کاداستر که از دهه ۷۰ هنوز کامل نشده و با اجرایی شدنش جلوی همه زمین‌خواری‌ها گرفته می‌شود، چرا تمام نمی‌شود، یا طرح «از کجا آورده‌ای مسئولان».
نویسنده: مائده شیرپور
