اخیراً اصلاح طلب در فاز جدیدی ازتحرکات خود برای تغییر مسیر علی لاریجانی را به عنوان کاندید انتخابات ۱۴۰۰ معرفی کرده و در صدد هستند تا ضمن کنار کشیدن از روحانی شرایط خود را برای حضور در قدرت فراهم کنند.
عبدالله ناصری مشاور رئیس دولت اصلاحات در این باره گفته است که اصلاح‌طلبان حتما رضایت می‌دهند که یک اصولگرا مثل آقای لاریجانی به ریاست جمهوری برسد و مجلس آن بدست آقای باهنر بیفتد و اصلاح‌طلبان حتی خانه نشین شوند و کنش سیاسی خود را انجام دهند.
وی در ادامه برنامه جریان اصلاح طلب برای جدایی از روحانی در سخنانی ضمن انتقاد به رئیس جمهور افزود: یکی از گلایه‌های جدی اصلاح‌طلبان و رهبری این جریان از روحانی همین است که بخشی از وعده و وعیدهای او که مطالبه مردم هم بود عملی نشدو متاسفانه روحانی به این موارد بی توجه بود.
وی با فرار از مسئولیت حمایت اصلاح طلبان از روحانی در دو دوره مسئولیت وی ، اضافه کرد:
اگر کشور به این سمت برود که مسائل ملی، اقتصادی، معیشتی، فرهنگی، سیاسی، حقوق بشر، منطقه ای و بین‌المللی ایجاب کند، اصلاح‌طلبان حتما رضایت می‌دهند که یک اصولگرا مثل آقای لاریجانی به ریاست جمهوری برسد و مجلس آن بدست آقای باهنر بیفتد و اصلاح‌طلبان حتی خانه نشین شوند و کنش سیاسی خود را انجام دهند.
امروز بحث فراتر از پیروزی این جریان و آن جریان است. مسائل کشور امروز بحران زده و ابر بحران‌زده است و اصلاح‌طلبان دیگر نمی توانند تعارف کنند.
چرخش به سوی لاریجانی
تغییر نگاه اصلاح طلبان به لاریجانی در فرایندی که شاید یک دهه طول کشیده، اتفاق افتاده است. لاریجانی تا سال ۸۳ عمدتا به دلیل عملکرد خود در صداوسیما، یکی از بزرگترین مخالفان دولت اصلاحات قلمداد می شد؛ به زعم اصلاح طلبان، او نهایت تلاش خود را برای سنگ اندازی در مسیر برنامه های دولت های هفتم و هشتم به کار بسته بود.
لاریجانی در سال ۸۴ و در روزگاری که هنوز خبری طیف احمدی نژاد و جبهه پایداری در سپهر سیاسی کشور نبود یا حداقل کسی آن ها را جدی نمی گرفت و در حد و اندازه کسب کرسی ریاست جمهوری تصور نمی شدند، به عنوان کاندیدای منتخب اصولگرایان برگزیده شد. اما نه قالیباف، نه محسن رضایی و نه احمدی نژاد هیچ یک حاضر نشدند به نفع او کنار بروند.
با انتخاب احمدی نژاد و کناره گیری حسن روحانی از سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی و مسئولیت پرونده هسته ای، لاریجانی، جایگزین او شد تا بلکه بین رویه آشتی جویانه روحانی با طرف غربی و مواضع تند احمدی نژاد صلحی برقرار کند اما خیلی زود معلوم شد که او جایگاهی در افکار احمدی نژاد ندارد. بنابراین جای خود را به جلیلی داد و آماده ورود به مجلس شد. در انتخابات مجلس در سال ۸۶ هم با یک تدبیر دوراندیشانه، برای دوری جستن از «دعوای سرلیست» میان او و حداد عادل ترجیح داد از قم کاندیدا شود و البته پس از ورود به مجلس، جایگاه ریاست را از حداد گرفت.
تفاوت نحوه ریاست او بر مجلس با نوع مدیریت حداد خیلی زود به چشم آمد. از طرفی در سکوت آن سال های اصلاح طلبان، او عملا نقش متعادل کننده سیاست های دفعی دولت احمدی نژاد را بر عهده گرفت. در مجلس نهم، این شیوه مدیریت وی آشکارتر هم شد؛ به ویژه که در این دوره مجلس از حساسیت های بیشتری هم برخوردا بود.
از طرف دیگر، مجلس نهم، اولین پارلمان تشکیل شده پس از حوادث سال ۸۸ بود و در غیاب اصلاح طلبان، نقش لاریجانی بیش از پیش به چشم آمد.
ایستادگی لاریجانی در مقابل تصمیمات احمدی نژاد نیز ، هزینه های زیادی برای شخص او به دنبال داشت. اما سبب تنگاه بهتر اصلاح طلبان به او شد.
از ماجرای پرتاب کفش به لاریجانی که بگذریم در یکشنبه سیاه مجلس، احمدی نژاد تلاش کرد تا شخص لاریجانی را در مظان اتهام قرار دهد؛ در واکنش، لاریجانی اولا اجازه داد تا احمدی نژاد تمام صحبت هایش را تمام کرده و فیلم موردنظرش را هم پخش کند؛ سپس در پاسخ هایی بی سابقه به او، حتی به موضوع «بگم بگم»هایش در مناظرات انتخابات ۸۸ هم کنایه زد.
در ادامه می توان به نقش او در به ثمر نشستن تلاش های وزارت خارجه دولت روحانی در موضوع برجام نیز اشاره کرد. او بارها با موضع گیری های خود راه را برای مذاکره کنندگان تسهیل کرد و در نهایت نیز ه بسیاری از نمایندگان ار راضی می کرد و موانع را از پیش پا برمی داشت.
لاریجانی در آستانه انتخابات مجلس دهم، زمانی که بحث ردصلاحیت ها مطرح شد، شخصا برای مذاکره با شورای نگهبان به همراه حسن روحانی پا پیش گذاشت؛ کاری که شاید از عهده اصلاح طلبان در شرایط سیاسی سال ۹۴ هم برنمی آمد.
آیا لاریجانی کاندیدای انتخابی می شود؟
در این میان اصلاح طلبان تلاش می کنند تا لاریجانی از سوی آنها اعلام اعلام کاندیداتوری کند، احتمالا مهمترین مسئله آن است که اصلاح طلبان و حتی حامیان روحانی از او حمایت خواهند کرد یا خیر.
اول اینکه لاریجانی با عملکرد خود در دهه اخیر به ویژه در ۴ سال گذشته، عملا خود را در کنار حسن روحانی و پشت سر مرحوم آیت الله هاشمی به عنوان یکی از تصمیم سازان جریان اصلاح طلب و نزدیک به دولت مطرح کرده است.
نگاهی به سخنان اخیر عارف در خصوص احتمال عدم ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدالگرایان در سال ۹۸، یک زنگ خطر ناامیدکننده برای طرفداران دولت محسوب می شود. از این رو اگر بنابه گفته خود با حامیان دولت وارد میدان نشوند شاید چند گزینه وارد رقابت های انتخاباتی شده و به همین دلیل به نتیجه مطلوب دست پیدا نکنند، از این رو تعیین کاندیدای مطلوب و دارای وجه کار را برای آنان اسان می کند
اصلاح طلبان با انتخاب لاریجانی می توانند برای بهبود روابط با ارکان تصمیم گیر نظام تلاش کنند و مانع حساسیت ها به خود شده و از فیلترهای تایید صلاحیت نیز عبور کنند.
علی لاریجانی چون سمت ها و مسئولیت های مختلفی را در نظام داشته در حال حاضر به عنوان یک مدیر تاثیرگذار در حاکمیت مطرح است و مدیریت قابل قبولی را در مجلس ارائه داده است. از نظر اصلاح طلبان لاریجانی را سیاستمداری پخته و باتجربه است که نه‌تنها نسبتی با دلواپسان ندارد، بلکه گاهی نیز به انتقادات صریح از آنها می‌پردازد.
در این میان تجربه حمایت بی‌قید و شرط از حسن روحانی در دو انتخابات گذشته به اصلاح‌طلبان نشان داده است که حمایت در هر شرایطی صحیح نیست از این رو آنها به دنبال داد و ستد هستند و باید صبر کرد که آیا لاریجانی به این داد ستد آنها پاسخ می دهد؟
