لایحه بودجه در حالی از سوی رئیس جمهور به مجلس شورای اسلامی تقدیم شد که حتی حامیان دولت را نیز به انتقاد وادار کرد.
رسانه‌های طیف اصلاح طلب در تیترها و گزارش‌های خود گوی انتقاد را از طیف رقیب ربودند.
اما درون لایحه بودجه ۱۳۹۷ همه چیز افزایش یافته است، از حقوق‌ها گرفته تا عوارض و قیمت کالاها و اجناسی که مستقیم با مردم سر و کار دارد. حتی قیمت بنزین هم قرار است افزایش یابد، علیرغم این که مسئولین بارها آن را تکذیب کردند، اما هر چه تکذیب شد، درست از آب در آمد!
بودجه با ارقامی نجومی برای برخی از نهادها اختصاص یافته است که اگر فقط اندکی از هزینه‌های خود بکاهند با یک سوم آن بودجه هم آن نهاد و سازمان فرهنگی یا مذهبی می تواند خود را به راحتی اداره کند.
حتی بودجه جاری ۲۷۶ هزار میلیارد تومانی که دولت به خود اختصاص داده است، اگر همت باشد، می تواند با نصف این بودجه خود را اداره کند. در هر حال کشوری که با مشکلات اقتصادی عمیقی روبرو است باید از جایی برای بهبود شرایط شروع کند و بهترین راه هم درست هزینه کردن و صرفه جویی است.
اما آن چیزی که در بودجه ۹۷ یا شاید حتی در لوایح بودجه در سال‌های گذشته دیده نشده و به آن توجه نشده است، بستانکاری دولت از بدهکاران است.
تاکنون بدهکاران زیادی از سوی دولت و قوه قضاییه شناسایی شده‌اند که ارقام قابل توجهی هم بدهکار هستند. اکثر این بدهکاران، وام گیرندگانی هستند که از بانک‌های دولتی وام‌های کلان دریافت کرده و اقساط خود را نپرداخته‌اند. معوقات بانکی رقم بالایی را نشان می دهد که اگر این معوقات جمع آوری شود، رقم قابل توجهی را تشکیل می دهد.
سیف رئیس کل بانک مرکزی رقم معوقات بانکی را ۱۰۰ هزار میلیارد تومان اعلام کرد. رقم وحشتناک ۱۰۰ هزار میلیارد تومان متعلق به آنهایی نیست که رقم وام آنها ۵ یا ۱۰ میلیون تومان است، بلکه متعلق به آنهایی است که از رانت‌های گوناگون بهره برده و به ارقام میلیاردی دست یافته اند.
شاید برخی از این وام‌ها بدون سود یا حتی بلا عوض هم باشد!
در سیستم بانکی کشور ۱۴۳۲ بدهکار میلیاردی وجود دارد که ۹۰۰ نفر آنها بدهی بالای ۱۰ میلیارد تومان داشته و ۵۳۲ نفر دیگر آنها بدهی بالای ۵۰، ۱۰۰، ۵۰۰ و هزار میلیاردی دارند.
اصلاح نظام بانکی کشور که با انتقاد اقتصاددان و علما به خاطر بانکداری غیر اسلامی آنها شکل گرفته است، در هیچ دولتی کلید نخورده و علیرغم وجود طرح اصلاح ساختار بانکی که یکی از بندهای طرح تحول اقتصادی است، دولت‌ها تن به اصلاح ساختار بانک نمی‌دهند.
اگر مبلغ ۱۰۰ هزار میلیارد تومان معوقات بانکی جمع آوری شود و به جای آن که در اختیار برخی افراد قرار گیرد که باید کار اقتصادی و تولیدی کنند اما به خرید ملک و املاک می‌پردازند، سرمایه‌گذاری این مبلغ در پروژه‌های اقتصادی و بخش تولید آیا باعث ایجاد تحول در اقتصاد بیمار کشور نمی‌شود؟
مبارزه با فساد در کجای بودجه ۹۷ دیده شده است؟ جلوگیری از اختلاس و بهره بردن از رانت و ویژه خواری‌هایی که باعث ناخرسندی افکار عمومی است، آیا در بودجه نمی‌تواند گنجانده شود؟
چیزی که آحاد مردم را آزار می دهد فاصله طبقاتی است، این فاصله طبقاتی در یک اقتصاد بسامان شکل نمی‌گیرد، زمانی که قشری خود را آنقدر بالا بکشد که کادوی تولد فرزندش یک پورشه یا لامبورگینی باشد، به حال آن اقتصاد باید گریست.
بودجه کشور باید به گونه‌ای تنظیم شود که بتواند فرو دست را بالا بکشد و نگذارد چرخ فاصله طبقاتی شدیدی که ایجاد شده او را خورد کند.
آیا بودجه سال ۹۷ یا هر بودجه‌ای که تاکنون نوشته شده چنین بوده است؟ شاید برخی بگویند جای بودجه این مسائل نیست، بلکه بودجه به دخل و خرج مربوط می شود، اما آیا آن مسائلی که بازگو شد، دخل و خرج کشور و مردم نیست؟(اتاق خبر ۲۴)
