ترامپ با تغییرات در کابینه خود رویکرد تهاجمی‌تری را در پیش گرفته، سیاستی که برای دست و پنجه نرم کردن با جمهوری اسلامی ایران اتخاذ شده است.
آمریکای دوران ترامپ، دورانی است که کشورهایی همچون ایران باید خود را آماده هرگونه رفتاری از سوی ایالات متحده کنند تا بتوانند در برابر راهبردی که این کشور برای آنها در نظر گرفته است، راهکار داشته باشند.
جمهوری اسلامی ایران در نوع رفتار و برخورد خود با آمریکا تاکنون توانسته است معادلات کاخ سفید را به هم بزند و از دستیابی ایالات متحده به اهداف‌اش بازدارد، به همین خاطر است که تلاش کاخ سفید بر این است تا با ایجاد تغییراتی در ترکیب کابینه، به گونه‌ای مهره چینی کند تا بتواند راهی برای ضربه زدن به ایران بیابد.
تغییر وزیر خارجه دولت ترامپ را باید در همین راستا دانست، تیلرسون وزیر خارجه آمریکا به گونه‌ای نامتعارف و تنها با یک توئیت ترامپ برکنار شد و جای او را یک فرد امنیتی و نظامی گرفت، پمپئو که پیش از آن رئیس سازمان «سیا» بود به وزارت خارجه رفت و به جای آن یک زن به نام «جینا هاسپل» را به ریاست سازمان سیا منصوب کرد.
هر دو فرد منصوب شده، افرادی افراطی و ضد برجام و ضد جمهوری اسلامی ایران هستند، ضدیت آنها نشانه‌ای از سیاستی است که آمریکا در حال اجرا و پیاده‌سازی آن است.
مایک پمپئو وزیر خارجه جدید آمریکا یکی از سرسخت‌ترین مخالفان توافق هسته‌ای و همچنین ایران است. چینش چنین افرادی از سوی ترامپ در پست‌های مهم و حساس دولت آمریکا یک پیام مهم را درخود دارد و آن رویکردی تندتر و رفتاری خصمانه تر با جمهوری اسلامی و البته توافق هسته‌ای خواهد بود. تحلیل‌گران و کارشناسان سیاست خارجی نیز دیدگاه مشترکی نسبت به تغییرات در دولت آمریکا دارند و اعتقاد آنها بر این است که اولویت اول آمریکا ایران است و به همین خاطر جمهوری اسلامی نیز باید تدابیر و سیاست‌های لازم را برای مقابله با آمریکا تدارک ببیند.
آمریکا از برجام به آنچه که نیاز داشت رسید و اکنون سیری ناپذیری این رژیم برای دست درازی به دیگر توانمندی‌هایی است که جمهوری اسلامی دارا است.
آمریکا پس از فناوری هسته‌ای ایران، چشم طمع به توانمندی‌های موشکی و نظامی کشور دوخته است، فشارهایی که ایالات متحده و اروپا به این منظور به ایران وارد کرده و در صورت دریافت نکردن پاسخ قاطع، افزایش هم خواهد یافت، در همین زمینه است. آمریکا توافق هسته‌ای را یک عقب‌نشینی از سوی ایران تلقی می‌کند و این برداشت تا اندازه زیادی درست به نظر می‌رسد به همین خاطر است که فشارهای وارد شده بر سر موضوع موشکی برای عقب راندن ایران تدارک دشده شده است، در صورت اتخاذ چنین سیاستی از سوی ایران، این پایان ماجرا نخواهد بود، هرگام به عقب از سوی ایران، پیشروی سریع و وسیع آمریکا را در پی خواهد داشت.
نقش‌آفرینی ایران در بحران‌هایی که آمریکا، رژیم اسرائیل و برخی کشورهای عربی در غرب آسیا به ویژه در سوریه و عراق ایجاد کرده‌اند، دیگر خواسته‌ای است که در مرحله بعدی قرار دارد. اولویت برای آمریکا، امتیازگیری هر چه بیشتر از ایران است، دستیابی به هر یک از آن دو مورد در برنامه‌های ایالات متحده در دستور کار قرار دارد و اگر در درون کشور، نشانه‌ای از کوتاه آمدن ببینند، مسائل دیگر مطرح خواهد شد.
اکنون که دولت ترامپ به مهره‌های افراطی خود میدان می‌دهد تا در صحنه نقش بیشتر و کارآمدی‌تری برای اهداف آمریکا بازی کنند، جمهوری اسلامی ایران به ویژه دولت چه برنامه‌ای را باید در دستور کار خود داشته باشد؟
آیا همگام با تغییرات در دولت آمریکا، نیازی به تغییر در کابینه دولت برای مقابله با سیاستی که علیه ایران در پیش گرفته است، احساس می‌شود؟!
هر چند در نوع ساختاری که در حاکمیت نظام اسلامی با حاکمیت آمریکا وجود دارد، تفاوت‌های زیادی دیده می‌شود، اما تغییر در ترکیب و یا حداقل تغییر در نوع سیاست‌های دولت باید شکل بگیرد تا بتواند خوابی که برای ایران دیده شده، آشفته کند.
دولت، هم باید خود را آماده در کمین نگهدارد و هم آماده «پاتک» باشد، چرا که دشمن «تک» خود را آغاز کرده است و برای این که به اهداف از پیش تعیین شده دست یابد، تدارک لازم را دیده است.
جمهوری اسلامی‌ایران نیز، باید یا با تغییر در ترکیب برخی از وزارت‌خانه‌ها مانند وزارت خارجه و یا تغییر در سیاست‌های کنونی، آماده باشد تا بتواند به تک دشمن «پاتک» جانانه‌ای بزند.
همه مسئولین، دستگاه‌ها، نهادها و ارگان‌های نظام، باید در این زمینه همفکر و همدل شوند و در گفتار و رفتار به گونه‌ای عمل کنند که اگر آمریکا از برجام خارج شد، همه یک صدا ادبیات مشترک داشته باشد و شرایط هسته‌ای را به پیش از برجام بازگردانند و حتی از آن فراتر هم بروند.
برای استحکام بخشیدن به تصمیم نظام اسلامی در این زمینه، به نظر می‌رسد لازم است تا بخش کوچکی از توانمندی موشکی ایران به رخ دشمن کشیده شود تا خیال خام در سر نپروراند.
آمریکا، ایران پایبند به برجام را می‌پسندد، در حالی که خود از برجام هم خارج شود، توقع دارد که ایران همچنان در برجام باقی بماند، اما چنین گزینه‌ای گرچه تاکنون اجرا شده است، اما با خروج رسمی آمریکا دیگر جایگاهی نخواهد داشت.
از هم اکنون باید تدارک لازم برای بازآفرینی تاسیسات هسته‌ای ایران آغاز شود، فرصتی است تا ضربه‌ای دیگر به سیاست‌های آمریکا وارد شود.
نویسنده: محمد صفری
