واقعا حال این روزهای کشور را می‌شود در یک ضرب‌المثل خلاصه کرد «هر دم ازاین باغ بری می‌رسد...»!
موضوعی که می‌خواهیم دراین فرصت به آن بپردازیم، رخدادی ناگوار است که زنان و دختران ایرانی را هدف قرار داده است. این روزها درسایه رها بودن و بی‌صاحب بودن فضای مجازی و نبود کنترل لازم پلیسی، امنیتی و بهداشتی، شاهد فروش قرص‌ها و داروهایی هستیم که برای «تعرض و هتک حرمت زنان ایرانی» استفاده می‌شود. در کانال‌های تلگرامی که نامشان بدون هیچ پوششی «داروی تجاوز» و «داروی بیهوشی» است، تنها با یک پیام کوتاه می‌توان وارد دنیایی شد که در آن این قرص به عنوان ابزار جنایت، عرضه می‌شود. هر ورق با 10 عدد قرص، یک میلیون و پانصد هزار تومان. فروشنده می‌گوید: «هر قرص، برای سه ساعت بیهوشی کافیه. داخل نوشیدنی حل میشه، نه بو داره، نه مزه.!!!»
فروش و توزیع این قرص در کشورهایی مانند آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی، به دلیل سوء استفاده‌های جنسی، غیرقانونی اعلام شده است. اما در ایران و در «فضای بی‌در و پیکر مجازی»، دسترسی به این داروی مرگ‌آور، آسان‌تر از چیزی است که فکرش را بکنید. این موضوع عمیقاً نگران کننده و تکان دهنده است. تجارت و دسترسی آسان به چنین داروهای خطرناکی در فضای مجازی نشان‌دهنده خلأهای جدی در نظارت و کنترل است. این قرص‌ها که به ابزار جنایت تبدیل شده، نه تنها افراد را بی‌دفاع می‌کند بلکه به‌طور مستقیم به تهدید امنیت اجتماعی منجر می‌شود.
سامانه‌هایی مانند تلگرام که به‌عنوان فضای ارتباطی و اطلاع‌رسانی طراحی شده، به بستری برای چنین معاملات غیرقانونی وجنایتکارانه تبدیل شده است. دستگاه‌های مختلفی وظیفه دارند که نظارت و اقدامات جدی‌تری برای جلوگیری از این سوء استفاده‌ها انجام دهند، اما تعلل و سهل انگاری دستگاه‌های مسئول باعث شده است تا بازار این جنایتکاران روز به روز گسترش یابد. هر چند که مسئولیت مقابله با این تهدید تنها بر دوش قانون‌گذاران نیست، ولی لازم است آحاد جامعه در برابر این روش‌های جنایتکارانه آگاهی و حساسیت‌های لازم را داشته باشند.
در کمال تأسف باید بگوییم، نبود نظارت کافی و سهولت دسترسی به چنین داروهایی نشان دهنده ضعف در قوانین سایبری است. در بسیاری از کشورها، توزیع این مواد ممنوع شده، اما فضای مجازی، بدون محدودیت‌های جغرافیایی، این امکان را فراهم کرده تا با چند کلیک ساده، دست مجرمان به آن برسد. این وضعیت نه تنها نیاز به اصلاح قوانین دارد، بلکه آگاهی‌بخشی عمومی و اقدامات پیشگیرانه در سطح جهانی را ضروری می‌کند.
مبارزه با چنین تهدیداتی به همکاری گسترده نیاز دارد؛ از اعمال قوانین سخت‌گیرانه گرفته تا افزایش آگاهی عمومی و استفاده از فناوری‌های پیشرفته برای شناسایی و مقابله با این تجارت خطرناک. حفظ امنیت اجتماعی یک مسئولیت همگانی است و نادیده گرفتن چنین تهدیداتی تنها زمینه را برای افزایش جرایم و آسیب‌های اجتماعی فراهم می‌کند.
برای مقابله با چنین تهدیدی، باید مجموعه‌ای از اقدامات هماهنگ انجام شود. نخست، دولت‌ها و نهادهای قانون‌گذاری باید قوانین سخت‌گیرانه‌تری برای نظارت بر فروش و توزیع داروهای خطرناک در فضای مجازی وضع کنند. مجازات‌های سنگین‌تر و ایجاد سیستم‌های نظارت پیشرفته می‌تواند جلوی سوءاستفاده از این مواد را بگیرد.
از سوی دیگر، شرکت‌های فناوری که بسترهای ارتباطی و شبکه‌های اجتماعی را مدیریت می‌کنند، باید مسئولیت بیشتری در قبال محتوایی که در پلتفرم‌هایشان منتشر می‌شود بپذیرند. هوش مصنوعی و الگوریتم‌های پیشرفته می‌تواند به شناسایی و مسدود کردن فعالیت‌های غیرقانونی کمک کند. علاوه بر اقدامات قانونی و فناوری، آگاهی‌بخشی عمومی نیز نقش مهمی در کاهش این تهدید دارد. رسانه‌ها، نهادهای آموزشی و سازمان‌های اجتماعی باید به اطلاع‌رسانی درباره خطرات این داروها و پیامدهای استفاده از آن‌ها بپردازند. بسیاری از قربانیان ممکن است از تأثیرات مخرب این مواد آگاه نباشند، بنابراین آموزش و اطلاع‌رسانی می‌تواند نقش حیاتی در پیشگیری ایفا کند.
تبادل اطلاعات بین نهادهای امنیتی، مشارکت در برنامه‌های نظارتی مشترک، و همکاری در تحقیقات عمومی می‌تواند تأثیر چشمگیری در محدود کردن دسترسی به این مواد داشته باشدتاهیچ فردی قربانی چنین سوءاستفاده‌هایی نشود، ولذا مبارزه با آن وظیفه‌ای است که بر دوش همگان قرار دارد.آگاهی و هشیاری عمومی نقش بسیار مهمی در مقابله با خطرات این قرص‌ها دارد. زنان به‌ویژه باید نسبت به احتمال سوءاستفاده از این مواد هوشیار باشند و اقدامات پیشگیرانه را در نظر بگیرند، مانند:
1- عدم پذیرش نوشیدنی از افراد ناشناس: در مهمانی‌ها و مکان‌های عمومی، همیشه باید مراقب نوشیدنی خود باشند و از افراد ناشناس چیزی دریافت نکنند.
2- حفظ همراهی با دوستان مورد اعتماد: در مکان‌های عمومی، داشتن همراهان قابل‌اعتماد می‌تواند احتمال وقوع سوءاستفاده را کاهش دهد.
3- آگاهی‌بخشی به اطرافیان: اطلاع‌رسانی به دوستان و خانواده درباره خطرات این قرص‌ها می‌تواند امنیت بیشتری ایجاد کند.
4- گزارش موارد مشکوک: در صورت مشاهده رفتارهای مشکوک، اطلاع‌رسانی به مراجع قانونی می‌تواند از وقوع جرائم جلوگیری کند.
آگاهی و اقدامات پیشگیرانه می‌توانند نقش مهمی در محافظت از افراد در برابر چنین تهدیدهایی داشته باشند.مشارکت در کمپین‌های اطلاع‌رسانی و حمایت از افرادی که قربانی این سوءاستفاده‌ها شده‌اند می‌تواند به افزایش آگاهی عمومی کمک کند. امنیت و محافظت از خود و دیگران یک مسئولیت همگانی است که باید آن راجدی گرفت اما این مهم از بار مسئولیت دستگاه‌هایی چون وزارت بهداشت و پلیس فراجا نمی کاهد و وظیفه اصلی برخورد با چنین جنایتکارانی برعهده این سازمان‌ها می‌باشد و بس!
موضوعی که می‌خواهیم دراین فرصت به آن بپردازیم، رخدادی ناگوار است که زنان و دختران ایرانی را هدف قرار داده است. این روزها درسایه رها بودن و بی‌صاحب بودن فضای مجازی و نبود کنترل لازم پلیسی، امنیتی و بهداشتی، شاهد فروش قرص‌ها و داروهایی هستیم که برای «تعرض و هتک حرمت زنان ایرانی» استفاده می‌شود. در کانال‌های تلگرامی که نامشان بدون هیچ پوششی «داروی تجاوز» و «داروی بیهوشی» است، تنها با یک پیام کوتاه می‌توان وارد دنیایی شد که در آن این قرص به عنوان ابزار جنایت، عرضه می‌شود. هر ورق با 10 عدد قرص، یک میلیون و پانصد هزار تومان. فروشنده می‌گوید: «هر قرص، برای سه ساعت بیهوشی کافیه. داخل نوشیدنی حل میشه، نه بو داره، نه مزه.!!!»
فروش و توزیع این قرص در کشورهایی مانند آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی، به دلیل سوء استفاده‌های جنسی، غیرقانونی اعلام شده است. اما در ایران و در «فضای بی‌در و پیکر مجازی»، دسترسی به این داروی مرگ‌آور، آسان‌تر از چیزی است که فکرش را بکنید. این موضوع عمیقاً نگران کننده و تکان دهنده است. تجارت و دسترسی آسان به چنین داروهای خطرناکی در فضای مجازی نشان‌دهنده خلأهای جدی در نظارت و کنترل است. این قرص‌ها که به ابزار جنایت تبدیل شده، نه تنها افراد را بی‌دفاع می‌کند بلکه به‌طور مستقیم به تهدید امنیت اجتماعی منجر می‌شود.
سامانه‌هایی مانند تلگرام که به‌عنوان فضای ارتباطی و اطلاع‌رسانی طراحی شده، به بستری برای چنین معاملات غیرقانونی وجنایتکارانه تبدیل شده است. دستگاه‌های مختلفی وظیفه دارند که نظارت و اقدامات جدی‌تری برای جلوگیری از این سوء استفاده‌ها انجام دهند، اما تعلل و سهل انگاری دستگاه‌های مسئول باعث شده است تا بازار این جنایتکاران روز به روز گسترش یابد. هر چند که مسئولیت مقابله با این تهدید تنها بر دوش قانون‌گذاران نیست، ولی لازم است آحاد جامعه در برابر این روش‌های جنایتکارانه آگاهی و حساسیت‌های لازم را داشته باشند.
در کمال تأسف باید بگوییم، نبود نظارت کافی و سهولت دسترسی به چنین داروهایی نشان دهنده ضعف در قوانین سایبری است. در بسیاری از کشورها، توزیع این مواد ممنوع شده، اما فضای مجازی، بدون محدودیت‌های جغرافیایی، این امکان را فراهم کرده تا با چند کلیک ساده، دست مجرمان به آن برسد. این وضعیت نه تنها نیاز به اصلاح قوانین دارد، بلکه آگاهی‌بخشی عمومی و اقدامات پیشگیرانه در سطح جهانی را ضروری می‌کند.
مبارزه با چنین تهدیداتی به همکاری گسترده نیاز دارد؛ از اعمال قوانین سخت‌گیرانه گرفته تا افزایش آگاهی عمومی و استفاده از فناوری‌های پیشرفته برای شناسایی و مقابله با این تجارت خطرناک. حفظ امنیت اجتماعی یک مسئولیت همگانی است و نادیده گرفتن چنین تهدیداتی تنها زمینه را برای افزایش جرایم و آسیب‌های اجتماعی فراهم می‌کند.
برای مقابله با چنین تهدیدی، باید مجموعه‌ای از اقدامات هماهنگ انجام شود. نخست، دولت‌ها و نهادهای قانون‌گذاری باید قوانین سخت‌گیرانه‌تری برای نظارت بر فروش و توزیع داروهای خطرناک در فضای مجازی وضع کنند. مجازات‌های سنگین‌تر و ایجاد سیستم‌های نظارت پیشرفته می‌تواند جلوی سوءاستفاده از این مواد را بگیرد.
از سوی دیگر، شرکت‌های فناوری که بسترهای ارتباطی و شبکه‌های اجتماعی را مدیریت می‌کنند، باید مسئولیت بیشتری در قبال محتوایی که در پلتفرم‌هایشان منتشر می‌شود بپذیرند. هوش مصنوعی و الگوریتم‌های پیشرفته می‌تواند به شناسایی و مسدود کردن فعالیت‌های غیرقانونی کمک کند. علاوه بر اقدامات قانونی و فناوری، آگاهی‌بخشی عمومی نیز نقش مهمی در کاهش این تهدید دارد. رسانه‌ها، نهادهای آموزشی و سازمان‌های اجتماعی باید به اطلاع‌رسانی درباره خطرات این داروها و پیامدهای استفاده از آن‌ها بپردازند. بسیاری از قربانیان ممکن است از تأثیرات مخرب این مواد آگاه نباشند، بنابراین آموزش و اطلاع‌رسانی می‌تواند نقش حیاتی در پیشگیری ایفا کند.
تبادل اطلاعات بین نهادهای امنیتی، مشارکت در برنامه‌های نظارتی مشترک، و همکاری در تحقیقات عمومی می‌تواند تأثیر چشمگیری در محدود کردن دسترسی به این مواد داشته باشدتاهیچ فردی قربانی چنین سوءاستفاده‌هایی نشود، ولذا مبارزه با آن وظیفه‌ای است که بر دوش همگان قرار دارد.آگاهی و هشیاری عمومی نقش بسیار مهمی در مقابله با خطرات این قرص‌ها دارد. زنان به‌ویژه باید نسبت به احتمال سوءاستفاده از این مواد هوشیار باشند و اقدامات پیشگیرانه را در نظر بگیرند، مانند:
1- عدم پذیرش نوشیدنی از افراد ناشناس: در مهمانی‌ها و مکان‌های عمومی، همیشه باید مراقب نوشیدنی خود باشند و از افراد ناشناس چیزی دریافت نکنند.
2- حفظ همراهی با دوستان مورد اعتماد: در مکان‌های عمومی، داشتن همراهان قابل‌اعتماد می‌تواند احتمال وقوع سوءاستفاده را کاهش دهد.
3- آگاهی‌بخشی به اطرافیان: اطلاع‌رسانی به دوستان و خانواده درباره خطرات این قرص‌ها می‌تواند امنیت بیشتری ایجاد کند.
4- گزارش موارد مشکوک: در صورت مشاهده رفتارهای مشکوک، اطلاع‌رسانی به مراجع قانونی می‌تواند از وقوع جرائم جلوگیری کند.
آگاهی و اقدامات پیشگیرانه می‌توانند نقش مهمی در محافظت از افراد در برابر چنین تهدیدهایی داشته باشند.مشارکت در کمپین‌های اطلاع‌رسانی و حمایت از افرادی که قربانی این سوءاستفاده‌ها شده‌اند می‌تواند به افزایش آگاهی عمومی کمک کند. امنیت و محافظت از خود و دیگران یک مسئولیت همگانی است که باید آن راجدی گرفت اما این مهم از بار مسئولیت دستگاه‌هایی چون وزارت بهداشت و پلیس فراجا نمی کاهد و وظیفه اصلی برخورد با چنین جنایتکارانی برعهده این سازمان‌ها می‌باشد و بس!
فرهاد خادمی
