گروه سیاسی - «محسن رفیقدوست (زاده ۱۳۱۹ در تهران) تروریست و نظامی ایرانی است که از ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۱ رئیس اداره تدارکات سپاه پاسداران و از بنیانگذاران آن بود.»
این متن برگرفته از «ویکی پدیا» است که پس از مصاحبه اخیر محسن رفیقدوست به اینگونه تنظیم شده است. چرا که او در آن مصاحبه ادعا کرده بود که مسئولیت ترور بختیار، آخرین نخست وزیر دوران پهلوی، فریدون فرخزاد مجری و شومن تلویزیون و چند تن دیگر را در آن زمان بر عهده داشته است.
محسن رفیق دوست 85 ساله، از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷ وزارت سپاه پاسداران را برعهده داشت و پس از آن از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۸ رئیس بنیاد مستضعفان و جانبازان بود. محسن رفیقدوست در طول فعالیت و تلاش خود برای انقلاب زحمات زیادی کشیده است، اما با مصاحبه اخیر، آن تلاشها را به باد داد چرا که خاطرات و ادعاهایی را مطرح کرد که حتی غربیها نیز نتوانستند آنها را اثبات کنند.
مصاحبهای که محسن رفیقدوست به صورت ویدئو انجام داده با بازتابها و واکنشهای زیادی همراه شد و بحث شد تا از روی سایت آن رسانه حذف شود، شاید هم به آنها تأکید کردند که این مصاحبه از روی سایت حذف شود، اما این مصاحبه تأثیر خود را گذاشت و از روی آن کپیبرداری و منتشر شد. در واقع، مصداق این ضربالمثل شد که «آب ریخته جمع شدنی نیست.»
اما چرا محسن رفیقدوست با آن سابقه انقلابی، دست به چنین کاری زد؟ چرا مطالبی را بیان کرد که حتی در صورت وجود آنها، محرمانه و فوق محرمانه محسوب میشوند؟
ادعای ترور شاهپور بختیار و فریدون فرخزاد از سوی رفیقدوست، که سالها است پرونده آنها بسته و مختومه شده بار دیگر باعث شد تا این مسئله در رسانهها و محافل سیاسی مطرح شود و رسانههای فارسی زبان به این موضوع بپردازند و از آن علیه ایران سوء استفاده کنند.
آنچه که اکنون مهمترین مسئله و نکته در اینگونه اظهار نظرات از سوی برخی مسئولان سابق در جمهوری اسلامی ایران است، این است که پس از خدمت و مسئولیتهایی که داشتند باید کنار بکشند، خود را بازنشسته کنند و درباره مسائل و اتفاقاتی که در حوزه مسئولیتشان افتاده سخن نگویند، چرا که در مناصب حساس حضور داشتند و کوچکترین اشتباهی در اظهارنظر از سوی چنین اشخاصی باعث دادن بهانه به دشمن میشود.
رسانههای بسیاری از بیبیسی فارسی تا رویترز، منوتو، اینترنشنال و... پس از انتشار این مصاحبه سرخط گزارشهای خود را به سخنان محسن رفیقدوست اختصاص دادند.
او اکنون 85 سال دارد و باید باقی مانده عمر خود را در آرامش بگذراند، اما چرا برای ایران هزینه میتراشد و آب به آسیاب دشمن میریزد؟
محسن رفیقدوست قطعاً و حتماً ناگفتههای مگویی نیز دارد، اکثر مسئولان در دنیا چنین خاطراتی در دوران مسئولیت خود دارند و پس از چندسال آنها را در قالب کتاب چاپ میکنند، اما سعی میکنند همه مسائل امنیتی و اطلاعاتی را نیز لحاظ کنند و اینگونه بیمحابا و بدون منطق اظهار نظر نمیکنند.
قطعاً سن بالای فردی چون محسن رفیقدوست که اکنون در 85 سالگی به سر میبرد در نقل اشتباه تأثیرگذار است، معمولاً مسئولان و سیاستمداران در دنیا خاطرات و اتفاقات دوران مسئولیت خود را روزانه یادداشت میکنند و در همان زمان نیز چون در سن و سال مناسبتری قرار دارند، منطقیتر و عاقلانهتر درباره آنها تصمیم گیری میکنند.
اما شخصی چون رفیقدوست در یک مصاحبه با یک سایت خبری شرکت کرده و در معرض پرسشهایی قرار گرفته که نتیجه آن پاسخهای هیجانی بدون سند و مدرکی است که از زبان رفیقدوست گفته شده است.آیا رفیقدوست تنشه دیده شدن است؟
رفیقدوست در آن مصاحبه ادعا کرده رهبری تیمهای عملیاتی ترور اویسی، شهریار شفیق، فریدون فرخزاد و شاپور بختیار را به کمک اعضای جداییطلبان باسک اسپانیا برعهده داشته است.
آیا چنین جریان خارجی حتی برای پول تن به خواسته رفیقدوست میدهد؟ اینگونه ترورها هیچگاه از سوی ایران صورت نگرفته، چرا که در این صورت باید یک ردی از ایران باقی میماند و قطعاً غربیها به آن دست پیدا میکردند و از آن علیه جمهوری اسلامی ایران بهره میبردند.
فریدون فرخزاد پیش از مرگش بر اساس آنچه که از او باقی مانده و سفیر وقت ایران نیز آنها را بازگو کرده قصد بازگشت به ایران را داشته و از اقدامات خود ابراز پشیمانی کرده بود. در این صورت ایران چرا باید او را ترور کند و برای خود هزینه بسازد؟ او چه مهره مهمی بود که باید حذف میشد؟ منافقین و دیگر گروههای معاند در قتل او نقش داشتند چرا که پشیمان شده بود.
شخصیتهایی که در ایران مسئولیت داشتند و اکنون پا به سن گذاشته و در خود خاطراتی هم دارند، باید یک نهاد و سازمانی مانند مرکز اسناد انقلاب اسلامی با آنها بر اساس اسناد و مدارک و شواهد گفتوگو کند و این خاطرات و گفتهها را در قالب کتاب و ویدئو به افکار عمومی عرضه کند.
افرادی باید این مصاحبهها را انجام دهند که از اطلاعات کافی در زمینه مسئولیت آن اشخاص داشته باشند تا از بروز اتفاقاتی چون سخنان محسن رفیقدوست جلوگیری کند.
این متن برگرفته از «ویکی پدیا» است که پس از مصاحبه اخیر محسن رفیقدوست به اینگونه تنظیم شده است. چرا که او در آن مصاحبه ادعا کرده بود که مسئولیت ترور بختیار، آخرین نخست وزیر دوران پهلوی، فریدون فرخزاد مجری و شومن تلویزیون و چند تن دیگر را در آن زمان بر عهده داشته است.
محسن رفیق دوست 85 ساله، از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷ وزارت سپاه پاسداران را برعهده داشت و پس از آن از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۸ رئیس بنیاد مستضعفان و جانبازان بود. محسن رفیقدوست در طول فعالیت و تلاش خود برای انقلاب زحمات زیادی کشیده است، اما با مصاحبه اخیر، آن تلاشها را به باد داد چرا که خاطرات و ادعاهایی را مطرح کرد که حتی غربیها نیز نتوانستند آنها را اثبات کنند.
مصاحبهای که محسن رفیقدوست به صورت ویدئو انجام داده با بازتابها و واکنشهای زیادی همراه شد و بحث شد تا از روی سایت آن رسانه حذف شود، شاید هم به آنها تأکید کردند که این مصاحبه از روی سایت حذف شود، اما این مصاحبه تأثیر خود را گذاشت و از روی آن کپیبرداری و منتشر شد. در واقع، مصداق این ضربالمثل شد که «آب ریخته جمع شدنی نیست.»
اما چرا محسن رفیقدوست با آن سابقه انقلابی، دست به چنین کاری زد؟ چرا مطالبی را بیان کرد که حتی در صورت وجود آنها، محرمانه و فوق محرمانه محسوب میشوند؟
ادعای ترور شاهپور بختیار و فریدون فرخزاد از سوی رفیقدوست، که سالها است پرونده آنها بسته و مختومه شده بار دیگر باعث شد تا این مسئله در رسانهها و محافل سیاسی مطرح شود و رسانههای فارسی زبان به این موضوع بپردازند و از آن علیه ایران سوء استفاده کنند.
آنچه که اکنون مهمترین مسئله و نکته در اینگونه اظهار نظرات از سوی برخی مسئولان سابق در جمهوری اسلامی ایران است، این است که پس از خدمت و مسئولیتهایی که داشتند باید کنار بکشند، خود را بازنشسته کنند و درباره مسائل و اتفاقاتی که در حوزه مسئولیتشان افتاده سخن نگویند، چرا که در مناصب حساس حضور داشتند و کوچکترین اشتباهی در اظهارنظر از سوی چنین اشخاصی باعث دادن بهانه به دشمن میشود.
رسانههای بسیاری از بیبیسی فارسی تا رویترز، منوتو، اینترنشنال و... پس از انتشار این مصاحبه سرخط گزارشهای خود را به سخنان محسن رفیقدوست اختصاص دادند.
او اکنون 85 سال دارد و باید باقی مانده عمر خود را در آرامش بگذراند، اما چرا برای ایران هزینه میتراشد و آب به آسیاب دشمن میریزد؟
محسن رفیقدوست قطعاً و حتماً ناگفتههای مگویی نیز دارد، اکثر مسئولان در دنیا چنین خاطراتی در دوران مسئولیت خود دارند و پس از چندسال آنها را در قالب کتاب چاپ میکنند، اما سعی میکنند همه مسائل امنیتی و اطلاعاتی را نیز لحاظ کنند و اینگونه بیمحابا و بدون منطق اظهار نظر نمیکنند.
قطعاً سن بالای فردی چون محسن رفیقدوست که اکنون در 85 سالگی به سر میبرد در نقل اشتباه تأثیرگذار است، معمولاً مسئولان و سیاستمداران در دنیا خاطرات و اتفاقات دوران مسئولیت خود را روزانه یادداشت میکنند و در همان زمان نیز چون در سن و سال مناسبتری قرار دارند، منطقیتر و عاقلانهتر درباره آنها تصمیم گیری میکنند.
اما شخصی چون رفیقدوست در یک مصاحبه با یک سایت خبری شرکت کرده و در معرض پرسشهایی قرار گرفته که نتیجه آن پاسخهای هیجانی بدون سند و مدرکی است که از زبان رفیقدوست گفته شده است.آیا رفیقدوست تنشه دیده شدن است؟
رفیقدوست در آن مصاحبه ادعا کرده رهبری تیمهای عملیاتی ترور اویسی، شهریار شفیق، فریدون فرخزاد و شاپور بختیار را به کمک اعضای جداییطلبان باسک اسپانیا برعهده داشته است.
آیا چنین جریان خارجی حتی برای پول تن به خواسته رفیقدوست میدهد؟ اینگونه ترورها هیچگاه از سوی ایران صورت نگرفته، چرا که در این صورت باید یک ردی از ایران باقی میماند و قطعاً غربیها به آن دست پیدا میکردند و از آن علیه جمهوری اسلامی ایران بهره میبردند.
فریدون فرخزاد پیش از مرگش بر اساس آنچه که از او باقی مانده و سفیر وقت ایران نیز آنها را بازگو کرده قصد بازگشت به ایران را داشته و از اقدامات خود ابراز پشیمانی کرده بود. در این صورت ایران چرا باید او را ترور کند و برای خود هزینه بسازد؟ او چه مهره مهمی بود که باید حذف میشد؟ منافقین و دیگر گروههای معاند در قتل او نقش داشتند چرا که پشیمان شده بود.
شخصیتهایی که در ایران مسئولیت داشتند و اکنون پا به سن گذاشته و در خود خاطراتی هم دارند، باید یک نهاد و سازمانی مانند مرکز اسناد انقلاب اسلامی با آنها بر اساس اسناد و مدارک و شواهد گفتوگو کند و این خاطرات و گفتهها را در قالب کتاب و ویدئو به افکار عمومی عرضه کند.
افرادی باید این مصاحبهها را انجام دهند که از اطلاعات کافی در زمینه مسئولیت آن اشخاص داشته باشند تا از بروز اتفاقاتی چون سخنان محسن رفیقدوست جلوگیری کند.