چندماه از اعتراضات اجتماعی به موضوع درگذشت مهسا امینی می گذرد و درباره ابعاد مختلف آن سخن گفته شده اما بعد فرهنگی آن کمتر مورد توجه قرار گرفته است. شاید از آنجا که مخالفان نظام حجاب را از امری اجتماعی به موضوعی سیاسی تبدیل کرده و با تمام قوا در حال تقابل افکنی در این زمینه هستند بیشتر تحلیل ها به ابعاد سیاسی و امنیتی معطوف بوده است و در این میان حجم مطالب مربوط جنگ شناختی و هیبریدی که گفته می شود مخالفان نظام آن را در پیش گرفته اند بسیار زیاد است. بدون آنکه بخواهیم این تحلیل ها را نادرست بخوانیم می پرسیم پس چه کسانی و چه نهادی باید متکفل پرداختن به روش های فرهنگی در این زمینه یا به تعبیر بیشتر مقبول این روزها جنگ هیبریدی و شناختی «متقابل» باشد؟! وقتی صورت غالب گفتمان رسمی حجاب حتی از زبان روحانیان فقط تهدید و تحدید است یا دستکم فقط بر ماجرای قانونی بودن حجاب تاکید می شود چگونه می توان به پیروزی در جنگ شناختی مورد ادعا امید داشت؟ جز این است که با ادامه رویه فعلی ( رویه محدود به جنبه سخت قانون حجاب) که هیچ نسبتی با جنگ یاد شده ندارد در عمل مشغول ارسال تسلیحات پیشرفته و حاضر-آماده برای جبهه مقابل هستیم؟!
کار به جایی رسیده که حتی برخی از مدعیان دفاع از آموزه های دینی به بیانیه رسمی وزارت کشور نیز که به اندازه کافی هشدار دهنده است می تازند و آن را ناکافی و دیرهنگام می خوانند! گویا از نظر اینان تنها راه و مطلوب ترین راه همان اقدامات خودسرانه برخی شهروندان به بهانه دفاع از حجاب است کسانی که بدون شناخت کافی از فریضه امر به معروف و حتی بعضا با انگیزه هایی ناخالص در این زمینه اقدام به کنشگری‌های هزینه ساز و غیردینی می کنند. نمونه اخیر این نوع برخوردها همین ویدئوی کوتاهی است که در آن مردی از یک سطل ماست کمک می گیرد! سال هاست که بسیاری از کارشناسان دینی فرهیخته تاکید می کنند برای ترویج آموزه های دینی باید عمق و کیفیت را در نظر داشت نه سطح و کمیت را. لازمه این امر نیز افزایش معرفت دینی به جای عواطف و ظواهر دینی است. این توجه از همان سال های نخستین پیروزی انقلاب مورد توجه و درخواست بزرگان انقلاب بوده و معلوم نیست چرا این روزها برای بیان اهمیت آن باید جد و جهد به خرج داد و نگران تهمت اباحه گری بود! بدون این عمق و معرفت دینی هر اقدام مدعی ترویج آموزه‌های دینی در سطح باقی خواهد ماند اگر که اساسا زیان‌بار نباشد. برخورد آن شهروند مدعی حجاب که به سطل ماست متوسل شد صورت مجسمی است از همان تعبیر عامیانه «ماست مالی» کردن امور مهم به جای اصلاح آن. شهروند مدعی ما با این کار در واقع حجاب را ماست مالی کرد، این فریضه مهم دینی را ماست مالی نکنیم!

^{حسین علی زاده}