تاریخ درس‌هایی با خود دارد که شناخت ابعاد آن در هر عصری می‌تواند چراغ راهی برای آینده باشد. گاه مشاهده می‌شود که نظام سلطه با بهره‌گیری از بی‌توجهی جوامع به گذشته و مسیری که طی کرده‌اند آنها را دچار اشتباه محاسباتی کرده که گاه به فروپاشی و چندپاره شدن آن کشور منجر شده است که نمود عینی آن را در افغانستان و لیبی می‌توان مشاهده کرد. یکی از این رویدادهای تاریخی شانزده آذر است در تاریخ ایران روزی به یادماندنی است که برگرفته از حرکت استقلال خواهانه و ضد امپریالیستی دانشجویان است. روزی که به یاد مانده از قیام شانزده آذر ۱۳۳۲ دانشجویان علیه سفر نیکسون معاون رئیس جمهور آمریکا به ایران و نیز احیای روابط تهران با انگلیس چند ماه پس از کودتای آمریکایی- انگلیسی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ می‌باشد. حال این سوال مطرح است که در شرایط کنونی دانشجویان چگونه می‌توانند در جهت تحکیم استقلال و پیشرفت کشور گام بردارند و نقش و جایگاه خویش را در مدیریت کشور کسب نمایند؟
پیش از پاسخ به این سوال، بیان این نکته مهم ضروری است که دانسجویان کشور ظرفیت‌های عظیمی هستند که مدیران و مسولان با اعتماد و واگذاری امور به آنها می‌توانند کشور را از این ظرفیت در جهت تحقق اهداف کشور در عرصه داخلی، منطقه‌ای و جهانی برخوردار سازند. اما در باب چگونگی ایفای نقش دانشجویان در رفع مشکلات چند نکته قابل توجه است.
نخست آنکه عرصه علمی کشور هر چند که دستاوردهای بسیاری داشته است اما همچنان راه بسیاری برای رسیدن به دانش‌های روز جهان وجود دارد که دانشجویان با روحیه پژوهشگری و کنجکاوانه خویش می‌توانند خود را به سطح علوم جهانی رسانده و در گام بعدی علوم جدیده را مطرح و به نام خویش ثبت نمایند. از مولفه‌های مهم علمی دنیای امروز ورود به عرصه هوش مصنوعی و صنایع هوا فضاست بگونه‌ای که در آینده کشوری حرف برای گفتن خواهد داشت که در این علوم پیشرفت کرده باشد.
دوم آنکه آنچه تا به امروز بیشتر در عرصه آموزشی کشور مشاهده می‌شود رویکرد آموزشی صرف بدون پشتوانه عملی است که موجب شده تا استعداد واقعی و ارزشمند دانشجویان مغفول ماند و از سوی دیگر از این ظرفیت عظیم دانشگاهی برای حل مشکلات کشور بهر برداری نشود. هدایت صحیح دانشگاه‌ها به عرصه مسئله محور مولفه‌ای مهم برای حل این نقیصه است بگونه‌ای که نمود آن را در دوران کرونا به خوبی می‌توان مشاهده کرد که ظرفیت علمی کشور در جهت تولید واکسن و نیازهای پزشکی و بهداشتی کشور هدایت و توانست کشور را در جمع سازندگان واکسن و پیشگامان مبارزه با کرونا قرار دهد. امروز بحران اصلی کشور در حوزه آب و هوا، تغییرات اقلیمی و جوی، تامین نیازهای صنایع کشاورزی و.. است که جا دارد تا عرصه تحقیقاتی دانشگاه‌ها به این سمت سوق یابد.
سوم آنکه ریشه اصلی در تحقق این امور، خودباوری و اعتقاد به این مهم است که با توان داخلی می‌توان به حل مشکلات پرداخت. آنچه بعضا از سوی برخی مسئولان داخلی و در ابعاد گسترده از سوی خارج از مرزها القا می‌شود، اصل ناتوانی ایرانیان در حل مشکلات و لزوم وابسته بودن و به بن بست رسیدن کشور است. اقدام برخی مسئولان در به کار بردن واژگانی همچون ایرانی جز ساختن لوله هنگ و پختن آبگوشت بز باش توان دیگری ندارد و یا اینکه حل تمام مشکلات کشور حتی آب خوردن به برجام ارتباط دارد نمودی از این آدرس غلط دادن‌هاست که نتیجه آن تضعیف روحیه خودباوری در میان مردم بویژه جامعه دانشگاهی کشور می‌شود حال آنکه نگاهی واقعی به دستاوردهای علمی و فنی کشور نشانگر الگوهایی است که توان و ظرفیت‌های درونی کشور را آشکار می‌سازد. نباید فراموش کرد که ریشه ماندگار شدن ۱۶آذرها روحیه خودباوری و ضد استعماری و ضد استبدادی دانشجویان بوده است که امروز در تکیه بر داشته‌های داخلی و چشم بستن بر وعده‌های خارجی تحقق پذیر است.
شناخت دقیق شرایط و آنچه اولویت و لازمه داشتن کشوری پویا و فعال است اصلی مهم باید اصلی مهم برای فعالیت ها و رویکردهای دانشجویی باشد. چنانکه آنچه به عنوان شعار دانشجویی عنوان می‌شود بیشتر تداعی گر سوء استفاده تجزیه طلبان و قاتلان مردم ایران همچون کموله و دموکرات و جیش الظلم است که کشتار و جنایات‌های خود را در لوای شعارهای دانشجویی مشروعیت می‌بخشند. نسبت دادن نیروهای مسلح کشور به داعش، شعارهایی که در لوای نام حمایت از کردستان و سیستان و بلوچستان سرداده می‌شود و.. نمودی از این شعارهای ساخت شده تجزیه طلبان و ویرانگران ایران است که برای توجیه رفتارهای مسلحانه و جنایاتی است که طی هفته‌های اخیر در سیستان و بلوچستان، کردستان و مهاباد رقم زده‌اند. آنچه امروز نیاز و اولویت جامعه دانشجویی کشور است نگاهی به تاریج این جریان‌ها و انچه آمریکا، انگلیس، فرانسه و .... بر سر ایران و ایرانی آورده‌اند می‌باشد تا به درکی درست از آنانی که امروز ادعای حمایت از مردم ایران را سر می‌دهند دست یابند و بدانند که آنها گرگانی هستند در لباس بره که در نهایت به دنبال نابودی ایران هستند.
نویسنده: قاسم غفوری
پیش از پاسخ به این سوال، بیان این نکته مهم ضروری است که دانسجویان کشور ظرفیت‌های عظیمی هستند که مدیران و مسولان با اعتماد و واگذاری امور به آنها می‌توانند کشور را از این ظرفیت در جهت تحقق اهداف کشور در عرصه داخلی، منطقه‌ای و جهانی برخوردار سازند. اما در باب چگونگی ایفای نقش دانشجویان در رفع مشکلات چند نکته قابل توجه است.
نخست آنکه عرصه علمی کشور هر چند که دستاوردهای بسیاری داشته است اما همچنان راه بسیاری برای رسیدن به دانش‌های روز جهان وجود دارد که دانشجویان با روحیه پژوهشگری و کنجکاوانه خویش می‌توانند خود را به سطح علوم جهانی رسانده و در گام بعدی علوم جدیده را مطرح و به نام خویش ثبت نمایند. از مولفه‌های مهم علمی دنیای امروز ورود به عرصه هوش مصنوعی و صنایع هوا فضاست بگونه‌ای که در آینده کشوری حرف برای گفتن خواهد داشت که در این علوم پیشرفت کرده باشد.
دوم آنکه آنچه تا به امروز بیشتر در عرصه آموزشی کشور مشاهده می‌شود رویکرد آموزشی صرف بدون پشتوانه عملی است که موجب شده تا استعداد واقعی و ارزشمند دانشجویان مغفول ماند و از سوی دیگر از این ظرفیت عظیم دانشگاهی برای حل مشکلات کشور بهر برداری نشود. هدایت صحیح دانشگاه‌ها به عرصه مسئله محور مولفه‌ای مهم برای حل این نقیصه است بگونه‌ای که نمود آن را در دوران کرونا به خوبی می‌توان مشاهده کرد که ظرفیت علمی کشور در جهت تولید واکسن و نیازهای پزشکی و بهداشتی کشور هدایت و توانست کشور را در جمع سازندگان واکسن و پیشگامان مبارزه با کرونا قرار دهد. امروز بحران اصلی کشور در حوزه آب و هوا، تغییرات اقلیمی و جوی، تامین نیازهای صنایع کشاورزی و.. است که جا دارد تا عرصه تحقیقاتی دانشگاه‌ها به این سمت سوق یابد.
سوم آنکه ریشه اصلی در تحقق این امور، خودباوری و اعتقاد به این مهم است که با توان داخلی می‌توان به حل مشکلات پرداخت. آنچه بعضا از سوی برخی مسئولان داخلی و در ابعاد گسترده از سوی خارج از مرزها القا می‌شود، اصل ناتوانی ایرانیان در حل مشکلات و لزوم وابسته بودن و به بن بست رسیدن کشور است. اقدام برخی مسئولان در به کار بردن واژگانی همچون ایرانی جز ساختن لوله هنگ و پختن آبگوشت بز باش توان دیگری ندارد و یا اینکه حل تمام مشکلات کشور حتی آب خوردن به برجام ارتباط دارد نمودی از این آدرس غلط دادن‌هاست که نتیجه آن تضعیف روحیه خودباوری در میان مردم بویژه جامعه دانشگاهی کشور می‌شود حال آنکه نگاهی واقعی به دستاوردهای علمی و فنی کشور نشانگر الگوهایی است که توان و ظرفیت‌های درونی کشور را آشکار می‌سازد. نباید فراموش کرد که ریشه ماندگار شدن ۱۶آذرها روحیه خودباوری و ضد استعماری و ضد استبدادی دانشجویان بوده است که امروز در تکیه بر داشته‌های داخلی و چشم بستن بر وعده‌های خارجی تحقق پذیر است.
شناخت دقیق شرایط و آنچه اولویت و لازمه داشتن کشوری پویا و فعال است اصلی مهم باید اصلی مهم برای فعالیت ها و رویکردهای دانشجویی باشد. چنانکه آنچه به عنوان شعار دانشجویی عنوان می‌شود بیشتر تداعی گر سوء استفاده تجزیه طلبان و قاتلان مردم ایران همچون کموله و دموکرات و جیش الظلم است که کشتار و جنایات‌های خود را در لوای شعارهای دانشجویی مشروعیت می‌بخشند. نسبت دادن نیروهای مسلح کشور به داعش، شعارهایی که در لوای نام حمایت از کردستان و سیستان و بلوچستان سرداده می‌شود و.. نمودی از این شعارهای ساخت شده تجزیه طلبان و ویرانگران ایران است که برای توجیه رفتارهای مسلحانه و جنایاتی است که طی هفته‌های اخیر در سیستان و بلوچستان، کردستان و مهاباد رقم زده‌اند. آنچه امروز نیاز و اولویت جامعه دانشجویی کشور است نگاهی به تاریج این جریان‌ها و انچه آمریکا، انگلیس، فرانسه و .... بر سر ایران و ایرانی آورده‌اند می‌باشد تا به درکی درست از آنانی که امروز ادعای حمایت از مردم ایران را سر می‌دهند دست یابند و بدانند که آنها گرگانی هستند در لباس بره که در نهایت به دنبال نابودی ایران هستند.
نویسنده: قاسم غفوری