?>?> سیاست روز - جشنواره کن، فستیوالی تمام سیاسی - نسخه قابل چاپ

کد QR مطلبدریافت صفحه با کد QR

سیاست به جای سینما

جشنواره کن، فستیوالی تمام سیاسی

8 خرداد 1401 ساعت 22:04


جشنواره کن را تحریم کنید،‌ حضور ایران در چنین جشنواره‌ای که همه آداب حرفه‌ای‌گری را کنار گذاشته و با چشم سیاسی به یک فرایند فرهنگی و هنری می‌نگرد، چه سودی دارد؟ آیا انهایی که از ایران به کن رفتند در جریان فضا سازی‌ها و سیاه نمایی‌هایی که علیه ایران شد، اعتراض کردند؟!
جشنواره کَن فرانسه با تمام فراز و نشیب هایش با معرفی برندگان نخل طلا به کار خود پایان داد. زمانی نه چندان دور اکثر بازیگران مطرح و کارگردانان نامدار سینما، جشنواره کن را یکی از معتبرترین رویدادهای سینمایی و همتراز با اسکار می دانستند ولی ظاهرا در این چند سال اخیر با سیاسی بازی هایی که در این فستیوال جهانی مشاهده شده دیگر بیش از این نباید روی اعتبار این جایزه حساب ویژه‌ای باز کرد.
همزمانی برگزاری این فستیوال جهانی با درگیری میان اوکراین و روسیه باعث شد که برخی بازیگران و کارگردانان حاضر در این جشنواره با حمل المان‌هایی از اوکراین مانند پرچم های کوچک بر روی لباسشان یا صحبت از تجاوز روسیه به اوکراین در نشست های خبری، اعتراض خود را نسبت به این قضیه به گوش جهانیان برسانند . این اقدامات در حالی صورت گرفت و به چشم آمد که در بعضی اوقات فراموش می شد که فستیوال کن صرفا یک فستیوال فرهنگی است و این رویداد باید به دور از صحبت های خارج از این زمینه و عاری از هرگونه سیاست زدگی برگزار شود .
پایه و اساس سیاست زدگی جشنواره کن در روز اول این رویداد بنا شد، جایی که در سالن اصلی برگزاری و نمایش فیلم های منتخب در حضور تمامی مدعوین، زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین به صورت ویدیو کنفرانسی سخن گفت و از ظلم هایی که در حق اوکراین در این مدت چند ماهه جنگ شده به میان آورد و در نهایت با پایان صحبت هایش حضار ایستاده چندین دقیقه به تشویق وی پرداختند د رحال یکه همه ادعاهای او بر اساس دروغ بنا شده و غول رسانه‌ای غرب سعی دارد از همه ابزار برای مظلوم نمایی اوکراین بهره ببرد و روسیه را جنایتکار جنگی معرفی کند.
از قدیم گفته اند سالی که نکوست از بهارش پیداست، سخنرانی زلنسکی در مراسم افتتاحیه این جشنواره، مسیر جشنواره را از یک رویداد فرهنگی به سمت سیاسی سوق داد تا جایی که حتی صدای «ژان لوک گدار» بنیان‌گذار موج نوی سینمای فرانسه و سینماگر کهنه کار که اکثر سینماگران او را به شدت قبول دارند و سخنان او را فصل الخطاب قرار می دهند در آورد و مراتب اعتراض خود را نسبت به سیاسی کاری جشنواره کن به گوش برگزارکنندگان این جشنواره رساند.
جشنواره کن امسال علاوه بر سخنرانی تماما سیاسی زلنسکی آبستن حوادث دیگری نیز بود. از جمله حمله زنی نیمه برهنه با پرچم اوکراین به سمت فرش قرمز این جشنواره و یا حضور سلبریتی ها با پرچم های کوچک اوکراین بر روی لباس هایشان که نشان از حمایت همه جانبه از اوکراین در قبال حمله نظامی روسیه به اوکراین داشت.
این جشنواره علاوه بر اینکه همیشه به دلیل حضور اکثر سلبریتی ها و بازیگران برای مخاطبان جذاب است امسال برای ایرانی‌ها هم جذابیت های خاص خودش را داشت.
حضور فیلم « برادران لیلا» به کارگردانی سعید روستایی، آخرین ساخته علی عباسی کارگردان ایرانی - سوئدی مقیم دانمارک به نام « عنکبوت مقدس» و همچنین حضور اصغر فرهادی کارگردان ایرانی در این فستیوال بیش از پیش حواس مخاطبان ایرانی را به این جشنواره معطوف کرده بود.
از حواشی فرش قرمز فیلم برادران لیلا اگر بگذریم، مصاحبه ها و سخنانی که در نشست های خبری توسط عوامل فیلم برادران لیلا زده شده، تمام نکات سیاهی از اوضاع داخلی کشور بود که نه تنها هیچ ربطی به فیلم اکران شده و موضوع نشست خبری نداشت، تنها باعث دروغ پردازی‌ها و سیاه نمایی‌هایی بود که حتی فرصت پاسخ گویی هم داده نشد.
قضاوت یک طرفه برخی بازیگران در اکثر جشنواره‌های خارجی بدون اشاره به تحریم های ظالمانه ای که از سوی کشورهای اروپایی و خصوصا آمریکا علیه مردم ایران و کشورمان اعمال می شود نه تنها باعث حل مشکل و بهتر شدن اوضاع نمی شود بلکه بیشتر باعث نشدید فشارهای دشمنان می‌شود ولی متاسفانه سلبریتی ها بدون توجه به عواقب صحبت هایشان هر حرفی را به زبان می آورند و همین موضوع باعث می شود که دیدگاه کشورهای اروپایی و آمریکایی بیش از پیش نسبت به ایران منفی‌تر شود.
سیاسی بازی جشنواره کن شب گذشته به نهایت رسید جایی که با اعلام برندگان نخل طلا نامی از بازیگر ایرانی الاصل فیلم عنکبوت مقدس که چند سال پیش از ایران خارج و به عنوان خبرنگار دسته چندم برای رسانه‌های معاند کار می کرد، به چشم می‌خورد.
جدای از سمت و سوی سیاسی این بازیگر و اظهار نظرهایی که در مورد ایران و اوضاع داخلی کشور به زبان آورد، باید از دیدگاه فرهنگی و سینمایی نسبت به انتخاب شک کرد.
این بازیگر دست چندم قبل از خروج از ایران در یک سریال به ایفای نقش پرداخت آن هم نقش چندم و بسیار کمرنگ، بعد از خروج از ایران هم در چند شبکه به عنوان مجری و خبرنگار به کار خود ادامه داد و باید به بگوییم که او بازیگر خوب و تراز اولی نبوده اما او را یک شبه از فرش به عرش می‌رسانند.
موج تبریک ها و ابراز علاقه های داخلی به این بازیگر توسط سلبریتی های داخلی هم در نوع خود جالب توجه بود برخی از سلبریتی ها طوری قضیه را بازنمایی کردند که اگر از سبقه این بازیگر خبر نداشته باشند، او را فردی تصور می کنند که در کشور خودش مورد ظلم و تبعیض قرار گرفته و به کشور دیگری پناه برده است . این بازیگر از آن دست کسانی بود که با گره زدن مشکلات شخصی خود به کشور و مملکت قصد داشت از آب گل آلود ماهی بگیرد و با القای حس نداشتن امنیت سریعا به کشور دیگر پناهنده شود و همین طور هم شد.
کلام آخر؛ خیلی از عشق به سینماها سال به سال منتظرند که اسکار و کن برگزار شود تا دوباره یک دوجین فیلم جدید برای دیدن و لذت بردن و نقد کردن در دسترس داشته باشند، ولی با این سیاسی کاری که کن و اسکار در پیش گرفته اند و همه چیز را در سیاست به سینما و این فستیوال ها ربط می دهند، باید فاتحه فیلم خوب و جشنواره خوب را از همین امروز بخوانیم!


نویسنده: علی کلانتری


کد مطلب: 122739

آدرس مطلب :
https://www.siasatrooz.ir/fa/report/122739/جشنواره-کن-فستیوالی-تمام-سیاسی

سیاست روز
  https://www.siasatrooz.ir