طی روزهای اخیر مقامات جمهوری آذربایجان مواضع تامل برانگیزی را در قبال روند صلح در قفقاز در پیش گرفته‌اند. در این چارچوب علی‌اف رئیس جمهور جمهوری آذربایجان در دیدار با فرستاده ویژه اتحادیه اروپا ادعا کرد، سخنان ارمنستان در مورد صلح واقعیت ندارد. الهام علی اف خطاب به مقام اروپایی گفت: با توجه به اینکه شما به سفر خود به ارمنستان اشاره کردید و پیامی از رهبری ارمنستان در مورد صلح دریافت کردید، می‌دانید که ما در تمام سال‌ها این پیام‌ها را شنیده‌ایم که آنها خواهان صلح هستند، اما آنها صادق نبودند. این ادعا در حالی مطرح شده است که پاشینیان نخست وزیر ارمنستان بار دیگر با تقدیر از مواضع روسیه در مذاکرات ارمنستان با باکو گفت، ایروان آماده امضای توافق صلح با جمهوری آذربایجان است. حال این سوال مطرح است که به رغم اقداماتی که از سوی برخی کشورهای منطقه از جمله ایران و روسیه و حتی ترکیه برای رفع تنش ها میان دو کشور صورت گرفته است چرا باکو همچنان بر مواضع جنگ طلبانه اصرار می‌ورد؟ نگاهی به تحولات هفته‌های اخیر قفقاز حکایت از چند نکته قابل توجه دارد.
نخست آنکه در اقدامی مغایر با امنیت منطقه کشورهای اروپایی از اعزام ناظرانی به قفقاز خبر داده‌اند به ادعای آنها زمینه ساز تحقق صلح در منطقه گردند. نیروهایی که سابقه آنها را در سایر نقاط جهان می‌توان مشاهده کرد که نه تنها به بهبود امنیت منجر نشده بلکه زمینه ساز تشدید بحران‌ها شده است.
دوم آنکه این روزها مقامات باکو تصورات و رویاپردازی‌هایی را در منطقه در پیش گرفته‌اند که بخشی از آن شامل اشغال جنوب ارمنستان و بخشی نیز دخالت بحران‌ساز در امور داخلی همسایگان از جمله حمایت از اغتشاش و تجزیه طلبی در ایران است.
در همین حال گزارش‌ها از تصویب تعیین سفیر این کشور در رژیم صهیونیستی حکایت دارد در حالی که غربی‌ها نیز چراغ سبزهای حمایتی از بالکو داشته‌اند. کنار هم قرار دادن این تحولات حکایت از آن دارد که علی اف به جای رویکرد تعاملی منطقه‌ای بار دیگر روی وعده‌های غرب و صهیونیست‌ها حساب باز کرده است تا به زعم خویش سیاست های توسعه طلبانه را اجرایی سازد. سیاستی که البته در نهایت تحقق بخش اهداف ناتو در منطقه در لوای اشغال بخشی دیگر از خاک ارمنستان و برهم زدن روند صلح قفقاز خواهد بود. ناتو با به بازی گرفتن باکو سعی دارد تا توسعه طلبی در منطقه را محقق ساخته و منابع انرژی منطقه را غارت نماید در حالی که همزمان نیز سناریوی مقابله با ایران، روسیه و چین را نیز در دستور کار دارد. تصورات سران باکو در حالی است که تجربه نشان داده که غرب حتی به متحدانش نیز رحم نمی‌کند که سرنوشت صدام و اشرف غنی نمودی از این حقیقت است.
نویسنده: علی تتماج
نخست آنکه در اقدامی مغایر با امنیت منطقه کشورهای اروپایی از اعزام ناظرانی به قفقاز خبر داده‌اند به ادعای آنها زمینه ساز تحقق صلح در منطقه گردند. نیروهایی که سابقه آنها را در سایر نقاط جهان می‌توان مشاهده کرد که نه تنها به بهبود امنیت منجر نشده بلکه زمینه ساز تشدید بحران‌ها شده است.
دوم آنکه این روزها مقامات باکو تصورات و رویاپردازی‌هایی را در منطقه در پیش گرفته‌اند که بخشی از آن شامل اشغال جنوب ارمنستان و بخشی نیز دخالت بحران‌ساز در امور داخلی همسایگان از جمله حمایت از اغتشاش و تجزیه طلبی در ایران است.
در همین حال گزارش‌ها از تصویب تعیین سفیر این کشور در رژیم صهیونیستی حکایت دارد در حالی که غربی‌ها نیز چراغ سبزهای حمایتی از بالکو داشته‌اند. کنار هم قرار دادن این تحولات حکایت از آن دارد که علی اف به جای رویکرد تعاملی منطقه‌ای بار دیگر روی وعده‌های غرب و صهیونیست‌ها حساب باز کرده است تا به زعم خویش سیاست های توسعه طلبانه را اجرایی سازد. سیاستی که البته در نهایت تحقق بخش اهداف ناتو در منطقه در لوای اشغال بخشی دیگر از خاک ارمنستان و برهم زدن روند صلح قفقاز خواهد بود. ناتو با به بازی گرفتن باکو سعی دارد تا توسعه طلبی در منطقه را محقق ساخته و منابع انرژی منطقه را غارت نماید در حالی که همزمان نیز سناریوی مقابله با ایران، روسیه و چین را نیز در دستور کار دارد. تصورات سران باکو در حالی است که تجربه نشان داده که غرب حتی به متحدانش نیز رحم نمی‌کند که سرنوشت صدام و اشرف غنی نمودی از این حقیقت است.
نویسنده: علی تتماج