نگاهی به ساعت تلفنم انداختم، ۱۰ دقیقه به هفت عصر بود. با عجله از طبقه دوم پردیس ملت پایین آمدم، از قضا چای و بیسکوییت رایگان که برای اهالی رسانه گذاشتند برداشتم و برای اینکه دیر به سالن اکران نرسم تصمیم گرفتم چای را در را بنوشم. از پله برقی ها پایین رفتم و به ورودی سال ۹ رسیدم، پرنده پر نمی‌زد، خلوت، فقط چند نفری نشسته بودند و منتظر اعلام دست اندرکاران که وارد سالن شوند. هفت شد خبری نبود، هفت و ده دقیقه باز هم خبری نشد، در صف منتظر بودم که عکاس های خبری تعدادشان بیشتر شد و از صف منتظر در ورودی سالن شروع به عکسبرداری کردند در این میان جوش و خروش و جنب و جوش در سالن از همیشه بیشتر بود ، با کمی دقت از دور دیدم که جمعی از عکاسان در حال عکسبرداری از شخصیتی هستند که شمایلش از دور نمایان نبود با نزدیک شدنش متوجه شدم اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد تشریف فرما شدند و قصد دارند که فیلم «گل‌های باوارده» را از نزدیک به تماشا بنشینند. بعد از چند دقیقه دوباره شلوغ شد، خزاعی رئیس سازمان سینمایی تشریف فرما شدند و مقابل دوربین عکاسان قرار گرفتند و بعد از چند دقیقه مجتبی امینی دبیر جشنواره هم به همین ترتیب، در دلم گفتم این عکاسان هم عجب کار سختی دارند خوب سه نفری باهم میومدین تا این بندگان خدا آنقدر بالا و پایین نپرند برای گرفتن یک عکس درست و حسابی!
همینطور که مشغول تماشای این عکاسی بودم نگاهی به ساعت تلفنم انداختم، هفت و بیست دقیقه و هنوز پیجر محترم اعلام نکرده بود که برای تماشای فیلم به داخل سالن برویم، برای پر کردن وقتم نگاهی به مجلات صبا و فجر ۴۱ انداختم و روزنامه جام جم هم که در این مدت ویژه نامه چاپ می کند از نظر گذراندم ، هفت و نیم شده بود و من و دیگران کلافه! با همراهان مشورتی کردیم و تصمیم گرفتیم عطای فیلم را به لقایش ببخشیم و سالن را ترک کنیم. در حال خروج از پردیس ملت عکاسان شلوغ کده بودند، وزیر نفت قرار بود تشریف فرما بشوند و همه منتظر ورود ایشان.
باران بود و سرما، خودم را به خانه رساندم با افکاری پر از پرسش که برخی مسئولان چرا برای مردم ارزش قائل نمی شوند. به محض رسیدن تلگرام را باز کردم تا سری به کانال جشنواره بزنم « اکران گل های باوارده کنسل شد»، از یک طرف خوشحال که زودتر برگشته بودم و از طرف دیگر عصبی؛ مسئولان برگزاری نه عذرخواهی بلدند و نه مدیریت کافی دارند، هیچ کجای دنیا چنین خبری از یک فستیوال معتبر به بیرون درز نمی‌کند، کاش برای یکبار هم که شده روش مدیریت برخی فستیوال های خارجی را قبل از برگزاری جشنواره داخلی جزوه کنید و آن را یکبار روخوانی کنید.
نویسنده: باربُد-الف
همینطور که مشغول تماشای این عکاسی بودم نگاهی به ساعت تلفنم انداختم، هفت و بیست دقیقه و هنوز پیجر محترم اعلام نکرده بود که برای تماشای فیلم به داخل سالن برویم، برای پر کردن وقتم نگاهی به مجلات صبا و فجر ۴۱ انداختم و روزنامه جام جم هم که در این مدت ویژه نامه چاپ می کند از نظر گذراندم ، هفت و نیم شده بود و من و دیگران کلافه! با همراهان مشورتی کردیم و تصمیم گرفتیم عطای فیلم را به لقایش ببخشیم و سالن را ترک کنیم. در حال خروج از پردیس ملت عکاسان شلوغ کده بودند، وزیر نفت قرار بود تشریف فرما بشوند و همه منتظر ورود ایشان.
باران بود و سرما، خودم را به خانه رساندم با افکاری پر از پرسش که برخی مسئولان چرا برای مردم ارزش قائل نمی شوند. به محض رسیدن تلگرام را باز کردم تا سری به کانال جشنواره بزنم « اکران گل های باوارده کنسل شد»، از یک طرف خوشحال که زودتر برگشته بودم و از طرف دیگر عصبی؛ مسئولان برگزاری نه عذرخواهی بلدند و نه مدیریت کافی دارند، هیچ کجای دنیا چنین خبری از یک فستیوال معتبر به بیرون درز نمی‌کند، کاش برای یکبار هم که شده روش مدیریت برخی فستیوال های خارجی را قبل از برگزاری جشنواره داخلی جزوه کنید و آن را یکبار روخوانی کنید.
نویسنده: باربُد-الف