برزو نیک نژاد، کارگردانی که بیشتر او را با ساخت سریال برای تلویزیون می‌شناسیم این روزها فیلم دوزیست را بر روی پرده سینماها در حال اکران دارد.
دوزیست فیلمی به کارگردانی و نویسندگی برزو نیک نژاد و تهیه کنندگی سعید خانی محصول سال ۱۳۹۸ که در بخش سودای سیمرغ سی و هشتمین جشنواره فجر نیز حضور داشت.
قصه فیلم دوزیست درباره سه دوست به نام‌های «عطا»، «مجتبی» و «حمید» است که در خانه‌ای در جنوب شهر با هم زندگی می‌کنند. آن‌ها در عین دوستی، به فکر منافع خودشان هستند و چهره واقعی‌شان را پنهان می‌کنند. ورود ناگهانی یک دختر جوان و غریبه به خانه آن‌ها، زندگی این سه دوست را با تغییر و تحولاتی مواجه می‌کند. جواد عزتی و پژمان جمشیدی که نقش «عطا» و «مجتبی» را بازی کرده‌اند، هر دو از بازیگران دوست داشتنی سینما نزد مردم هستند و حضورشان در فیلم بخشی از گیشه آن را تامین خواهد کرد.
سینماگران بیشتر نیک نژاد را در قامت سریال ساز می‌شناسند. دردسرهای عظیم ۱ و ۲، پنچری، ساخت ایران، دودکش و این اواخرآفتاب پرست تنها گوشه‌ای از سریال‌های موفق و پرمخاطبی است که نیک نژاد در تلویزیون و همچنین شبکه نمایش خانگی ارائه کرده است.
دوزیست که پس از فیلم های ناخواسته، زاپاس و لونه زنبور چهارمین اثر سینمایی نیک نژاد است این روزها سر و صدای زیادی به پا کرده است و از قضا در همین چند روزی که از اکرانش می‌گذرد به آمار فروش خوب ۳ میلیارد تومان هم نزدیک شده و قطعا در طول مدت زمان اکرانش می‌تواند رکورد خوبی برای برزو نیک نژاد به جا بگذارد.
برزو نیک نژاد که تجربه موفقی را در سریال دردسرهای عظیم با جواد عزتی پشت سر گذاشته بود اینبار هم تصمیم گرفته که در فیلم سینمایی اش نقش اصلی را به عزتی بسپارد «عطا» نقشی که به جواد عزتی سپرده شده، جوانی است زخم خورده که خاطره ی خوبی از زندگی گذشته خود و روابط پدر و مادر خود را تجربه نکرده است و همین خاطرات در زندگی فعلی آن مشهود و تاثیر گذار است. عزتی که در این سال های اخیر به خوبی نشان داده که چقدر بازیگر کاربلد و قابل اطمینانی است این بار هم با بازی در این نقش نشان داد که از عهده هر نقشی بر می‌آید.
پژمان جمشیدی، هادی حجازی‌فر، ستاره پسیانی، سعید پورصمیمی و همچنین مانی حقیقی دیگر بازیگران دوزیست هستند که به خوبی توانسته اند کار را برای برزو نیک نژاد دربیاورند.
تِم کلی داستان دوزیست چیزی متفاوت از آن شمایلی است که از فیلم ها و سریال های برزو نیک نژاد قبلا دیده بودیم و می‌شناختیم. طنز و کمدی چاشنی ای که در اکثر کارهای کارگردان دوزیست کاملا محسوس و قابل لمس بود اینبار تنها در یک یا دو سکانس آن هم در حد یک یا دو دیالوگ کوتاه ظاهر شد... بعضی از منتقدان و اهالی سینما اعتقاد دارند که نیک نژاد از پس این کار برنیامده و فیلمش را به سمت فیلم فارسی های قبل از انقلاب سوق داده و حتی بعضی اعتقاد دارند که کارگردان فیلم، کاراکتر جواد عزتی در این فیلم را بر اساس کاراکترهای محمد علی فردین در فیلم های موسوم به فیلم فارسی شکل داده است.
در این که نیک نژاد در خلق آثاری در ژانر کمدی تبحر بیشتری دارد شکی نیست ولی از حق نگذریم دوزیست با خلق فضایی آمیخته با طنزی تلخ می‌تواند مخاطب را با خود همراه و در نهایت راضی از سینما بیرون ببرد.
هادی حجازی فر که با ایفای نقش های متفاوتی همچون کاراکتر شهید احمد متوسلیان در فیلم ایستاده در غبار و یا شهید مهدی باکری در فیلم موقعیت مهدی و همچنین بازی در فیلم هایی همچون آتابای و لاتاری رد خون نشان داده که بازیگر درجه یک و توانمندی است اینبار با بازی در فیلم دوزیست و ایفای نقش شخصیتی طناز و موذی یکی از وزنه های سنگین فیلم برزو نیک نژاد محسوب می‌شود. حجازی فر با شوخی های به جا به راحتی در فیلمی اجتماعی از مخاطب خنده می‌گیرد و بیننده را بیش از پیش متقاعد می‌کند به دیدن ادامه داستان بنشیند.
هرچند که شاید حضور جواد عزتی و پژمان جمشیدی در فیلم دوزیست باعث شود که مخاطب تصور کند این فیلم کمدی است اما برخلاف انتظارات «دوزیست» سوژه‌ای جدی و اجتماعی دارد و تنها در بعضی از سکانس‌ها لحظات بامزه‌ای اتفاق می‌افتد. فیلم برای آن دسته از مخاطبانی که در سینما به دنبال قصه و سرگرم شدن هستند، اثر راضی کننده‌ای است. درگیری‌هایی که بین سه دوست قصه رخ می‌دهد و ماجراهایی که پیش می‌آید، قابلیت همراه کردن تماشاچی را دارد، او را خسته نمی‌کند و دارای کشش لازم است.
ترکیب این بازیگران نام آشنا و ستاره با تجربه بازیگری شخصی همچون سعید پورصمیمی دل نشین و تماشایی است. سعید پور صمیمی که در دوزیست نقش پدر «عطا» را بر عهده دارد با بازی زیبا و خارج از اغراقش و همچنین شیرینی بیان با چاشنی طنزش یکی دیگر از نکات مثبت فیلم نیک نژاد است که می‌تواند نظر مخاطبین را به خود جلب کند.
از بازی های خوب و فضای دل نشین دوزیست گفتیم ولی هر فیلمی در هر ژانری قاعدتا نقص هم دارد.فیلمنامه دوزیست روایتی است خطی که پیچیدگی خاصی ندارد. اینکه توقع داشته باشیم هر فیلمی باید پیچیدگی داشته باشد و مخاطب را دچار سردرگمی شیرین کند کاملا اشتباه است ولی نیک نژاد با علم بر اینکه متن اولیه فیلمنامه اش دارای پیچیدگی خاصی نیست سعی بر این داشت که در دیالوگ ها و حتی میزانسن طوری داستان را جلوه بدهد که مخاطب را دچار سردرگمی کند و سوال در ذهنش به جای بگذارد.
یکی از دلایلی که نیک نژاد برای فیلم دوزیست بیشتر مورد نقد منفی قرار گرفت این بود که ژانر پایه و اصطلاحا تخصص وی کمدی اجتماعی است و اکثر مخاطبین او را با این ژانر می‌شناسند لذا ساخت چنین فیلمی هرچقدر هم که موفق باشد و ایرادهای کمی بر آن وارد باشد عده ای را به صرافت می‌اندازد که با مقایسه با آثار گذشته و ژانر غالب، سعی بر تخریب اثر داشته باشند.
می شود دوزیست را این گونه توصیف کرد ؛ دوزیست داستان آدم‌های خاکستری است، افرادی که مانند یک دوزیست نمی‌توانند تنها در خشکی بمانند و گاهی باید زیرآبی بروند تا زندگی‌شان پیش برود. زیرآب زدن‌ها و زیر آبی رفتن‌ها در فیلم دوزیست، گاه با منطق همراه بوده و گاه صرفا برای جذابیت داستان و بدون دلیل خاصی صورت می‌گیرد
در کل ؛ دوزیست فیلمی تماشاگر پسند محسوب می‌شود و با تمام نواقصی که در فیلمنامه و کارگردانی دارد می‌تواند به فروش خوبی در گیشه دست پیدا کند.
نویسنده: علی کلانتری
دوزیست فیلمی به کارگردانی و نویسندگی برزو نیک نژاد و تهیه کنندگی سعید خانی محصول سال ۱۳۹۸ که در بخش سودای سیمرغ سی و هشتمین جشنواره فجر نیز حضور داشت.
قصه فیلم دوزیست درباره سه دوست به نام‌های «عطا»، «مجتبی» و «حمید» است که در خانه‌ای در جنوب شهر با هم زندگی می‌کنند. آن‌ها در عین دوستی، به فکر منافع خودشان هستند و چهره واقعی‌شان را پنهان می‌کنند. ورود ناگهانی یک دختر جوان و غریبه به خانه آن‌ها، زندگی این سه دوست را با تغییر و تحولاتی مواجه می‌کند. جواد عزتی و پژمان جمشیدی که نقش «عطا» و «مجتبی» را بازی کرده‌اند، هر دو از بازیگران دوست داشتنی سینما نزد مردم هستند و حضورشان در فیلم بخشی از گیشه آن را تامین خواهد کرد.
سینماگران بیشتر نیک نژاد را در قامت سریال ساز می‌شناسند. دردسرهای عظیم ۱ و ۲، پنچری، ساخت ایران، دودکش و این اواخرآفتاب پرست تنها گوشه‌ای از سریال‌های موفق و پرمخاطبی است که نیک نژاد در تلویزیون و همچنین شبکه نمایش خانگی ارائه کرده است.
دوزیست که پس از فیلم های ناخواسته، زاپاس و لونه زنبور چهارمین اثر سینمایی نیک نژاد است این روزها سر و صدای زیادی به پا کرده است و از قضا در همین چند روزی که از اکرانش می‌گذرد به آمار فروش خوب ۳ میلیارد تومان هم نزدیک شده و قطعا در طول مدت زمان اکرانش می‌تواند رکورد خوبی برای برزو نیک نژاد به جا بگذارد.
برزو نیک نژاد که تجربه موفقی را در سریال دردسرهای عظیم با جواد عزتی پشت سر گذاشته بود اینبار هم تصمیم گرفته که در فیلم سینمایی اش نقش اصلی را به عزتی بسپارد «عطا» نقشی که به جواد عزتی سپرده شده، جوانی است زخم خورده که خاطره ی خوبی از زندگی گذشته خود و روابط پدر و مادر خود را تجربه نکرده است و همین خاطرات در زندگی فعلی آن مشهود و تاثیر گذار است. عزتی که در این سال های اخیر به خوبی نشان داده که چقدر بازیگر کاربلد و قابل اطمینانی است این بار هم با بازی در این نقش نشان داد که از عهده هر نقشی بر می‌آید.
پژمان جمشیدی، هادی حجازی‌فر، ستاره پسیانی، سعید پورصمیمی و همچنین مانی حقیقی دیگر بازیگران دوزیست هستند که به خوبی توانسته اند کار را برای برزو نیک نژاد دربیاورند.
تِم کلی داستان دوزیست چیزی متفاوت از آن شمایلی است که از فیلم ها و سریال های برزو نیک نژاد قبلا دیده بودیم و می‌شناختیم. طنز و کمدی چاشنی ای که در اکثر کارهای کارگردان دوزیست کاملا محسوس و قابل لمس بود اینبار تنها در یک یا دو سکانس آن هم در حد یک یا دو دیالوگ کوتاه ظاهر شد... بعضی از منتقدان و اهالی سینما اعتقاد دارند که نیک نژاد از پس این کار برنیامده و فیلمش را به سمت فیلم فارسی های قبل از انقلاب سوق داده و حتی بعضی اعتقاد دارند که کارگردان فیلم، کاراکتر جواد عزتی در این فیلم را بر اساس کاراکترهای محمد علی فردین در فیلم های موسوم به فیلم فارسی شکل داده است.
در این که نیک نژاد در خلق آثاری در ژانر کمدی تبحر بیشتری دارد شکی نیست ولی از حق نگذریم دوزیست با خلق فضایی آمیخته با طنزی تلخ می‌تواند مخاطب را با خود همراه و در نهایت راضی از سینما بیرون ببرد.
هادی حجازی فر که با ایفای نقش های متفاوتی همچون کاراکتر شهید احمد متوسلیان در فیلم ایستاده در غبار و یا شهید مهدی باکری در فیلم موقعیت مهدی و همچنین بازی در فیلم هایی همچون آتابای و لاتاری رد خون نشان داده که بازیگر درجه یک و توانمندی است اینبار با بازی در فیلم دوزیست و ایفای نقش شخصیتی طناز و موذی یکی از وزنه های سنگین فیلم برزو نیک نژاد محسوب می‌شود. حجازی فر با شوخی های به جا به راحتی در فیلمی اجتماعی از مخاطب خنده می‌گیرد و بیننده را بیش از پیش متقاعد می‌کند به دیدن ادامه داستان بنشیند.
هرچند که شاید حضور جواد عزتی و پژمان جمشیدی در فیلم دوزیست باعث شود که مخاطب تصور کند این فیلم کمدی است اما برخلاف انتظارات «دوزیست» سوژه‌ای جدی و اجتماعی دارد و تنها در بعضی از سکانس‌ها لحظات بامزه‌ای اتفاق می‌افتد. فیلم برای آن دسته از مخاطبانی که در سینما به دنبال قصه و سرگرم شدن هستند، اثر راضی کننده‌ای است. درگیری‌هایی که بین سه دوست قصه رخ می‌دهد و ماجراهایی که پیش می‌آید، قابلیت همراه کردن تماشاچی را دارد، او را خسته نمی‌کند و دارای کشش لازم است.
ترکیب این بازیگران نام آشنا و ستاره با تجربه بازیگری شخصی همچون سعید پورصمیمی دل نشین و تماشایی است. سعید پور صمیمی که در دوزیست نقش پدر «عطا» را بر عهده دارد با بازی زیبا و خارج از اغراقش و همچنین شیرینی بیان با چاشنی طنزش یکی دیگر از نکات مثبت فیلم نیک نژاد است که می‌تواند نظر مخاطبین را به خود جلب کند.
از بازی های خوب و فضای دل نشین دوزیست گفتیم ولی هر فیلمی در هر ژانری قاعدتا نقص هم دارد.فیلمنامه دوزیست روایتی است خطی که پیچیدگی خاصی ندارد. اینکه توقع داشته باشیم هر فیلمی باید پیچیدگی داشته باشد و مخاطب را دچار سردرگمی شیرین کند کاملا اشتباه است ولی نیک نژاد با علم بر اینکه متن اولیه فیلمنامه اش دارای پیچیدگی خاصی نیست سعی بر این داشت که در دیالوگ ها و حتی میزانسن طوری داستان را جلوه بدهد که مخاطب را دچار سردرگمی کند و سوال در ذهنش به جای بگذارد.
یکی از دلایلی که نیک نژاد برای فیلم دوزیست بیشتر مورد نقد منفی قرار گرفت این بود که ژانر پایه و اصطلاحا تخصص وی کمدی اجتماعی است و اکثر مخاطبین او را با این ژانر می‌شناسند لذا ساخت چنین فیلمی هرچقدر هم که موفق باشد و ایرادهای کمی بر آن وارد باشد عده ای را به صرافت می‌اندازد که با مقایسه با آثار گذشته و ژانر غالب، سعی بر تخریب اثر داشته باشند.
می شود دوزیست را این گونه توصیف کرد ؛ دوزیست داستان آدم‌های خاکستری است، افرادی که مانند یک دوزیست نمی‌توانند تنها در خشکی بمانند و گاهی باید زیرآبی بروند تا زندگی‌شان پیش برود. زیرآب زدن‌ها و زیر آبی رفتن‌ها در فیلم دوزیست، گاه با منطق همراه بوده و گاه صرفا برای جذابیت داستان و بدون دلیل خاصی صورت می‌گیرد
در کل ؛ دوزیست فیلمی تماشاگر پسند محسوب می‌شود و با تمام نواقصی که در فیلمنامه و کارگردانی دارد می‌تواند به فروش خوبی در گیشه دست پیدا کند.
نویسنده: علی کلانتری