سید ابراهیم رئیسی یکسال پیش از سوی مردم برگزیده شد و در جایگاه ریاست جمهوری قرار گرفت و در مرداد ماه ۱۴۰۰ نیز ریاست جمهوری را از حسن روحانی تحویل گرفت.
آنچه که در میان افکار عمومی از عملکرد دولتها دیده میشود، اقدامات اقتصادی است، به این معنا که اگر وضعیت اقتصادی و معیشت مردم بهبود یابد، رضایت در میان آنها دیده میشود،این مسئله تنها شامل بخشی از جامعه میشود که در سطح متوسط و کمتر از ان قرار دارند و تکلیف برخوردارها روشن است و در هر شرایط توانایی اداره زندگی خود را در سطح بالا دارند.
قدر مسلم بسیاری از سرمایه دارها در کشور به واسطه آشفته بازار اقتصادی سرمایههایشان افزوتر شده یا تعدادی دیگر به دلیل همین وضعیت به جرگه سرمایه دارها پیوستهاند. با توجه به اوضاع اقتصادی کشور، شاهد کاهش شرایط مناسب اقتصادی اقشار کم درآمد و متوسط هستیم که هزینههای زندگی آنها به خاطر بالا رفتن قیمتها افزایش یافته و کفاف زندگی آنها را نمیدهد. با این وجود با توجه به این که دولت مستقر نزدیک یکسال است که روی کار آمده شاید نتیجه گیری از عملکرد آن زود باشد و باید همچنان به آن فرصت داد و شکیبایی کرد تا حداقل در یک دوره از ریاست جمهوری که کمی بیش از ۳ سال باقی است، چه اتفاقاتی خواهد افتاد.
هم اکنون هجمهها از سوی جناج مقابل به دولت سیزدهم سنگین است. رسانههای وابسته به جناح اصلاح طلب و افراد و شخصیت های وابسته به این جناح با دلیل و بی دلیل،با بهانه و بی بهانه مشغول شلیک تیر انتقادات خود از دولتی هستند که انقلابی و جهادی است. با توجه به لقبی که دولت گرفته است،قطعاً رفتارها و گفتارهای اعضای دولت به ویژه شخص ریاست جمهوری باید بسیار سنجیده و دقیق باشد تا از گزند انتقادات غیر منطقی و حتی منطقی جناح رقیب دور بماند. البته انجام کار همراه با نتیجه مثبت بسیار تأثیر گذارتر از سخنرانیهای پر تعداد و طولانی خواهد بود که در مقایسه با دولت گذشته درصد زیادی در این دولت کاهش یافته است.
روشن است که در ایران بجای آن که همه برای حل مشکلات و مسائل همصدا و همفکر شوند تا از بحران خارج شویم، اما بجای کمک و همفکری حتی در جریان رقیب و جناح سیاسی مقابل، کارشکنی، چوب لای چرخ گذاشتن و انتقادات تند و بی منطق رونق بیشتری مییابد که البته این اتفاق برای هر دو جریان سیاسی کشور وجود دارد.
درک این که شرایط مناسب نیست و دولت هم وامدار ضعفهای دولت پیشین است که درباره آن باید گفت نمیتوان به خاطر ارثی که از پیش باقی مانده، همه مشکلات و معضلات را به گردن آن انداخت چرا که هر فردی که به میدان رقابت پا میگذارد با آگاهی از شرایط موجود است که تن به پذیرفتن شرایط میدهد چرا که در هنگام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، قولها و وعدههایی داده است تا شرایط را تغییر دهد و رو به بهبودی گام بردارد.
روشن است که ارث مانده از دولت تدبیر و امید، بدهکاری است، اما جناح حامی دولت تدبیر و امید، با جنگ رسانهای که راه انداخته است، تلاش دارد تا دولت کنونی را ضعیف جلوه دهد و مقصر وضع موجود را دولت انقلاب و جهادی معرفی کند که در گزارههایی که آنها در نقد و انتقادات تند خود از دولت به کار میبرند دیده میشود.
دولت برای خروج از فشارها و کاستن از تأثیرات منفی آن، چه باید بکند؟
قاعدتاً ایجاب میکند دولت با توجه به وعدههایی که داده است، بر روی برآورده کردن آن وعدهها متمرکز شود و از پرداخت به مسائل غیر ضروری و حاشیهای دوری کند و با همت مضاعف بر روی مهمترین مسائل روز کشور، کار و اقدام کند تا از شدت آنها بکاهد. اکنون شرایط مسکن تبدیل به یک بحران شده است، اقداماتی دیده میشود که در این زمینه در حال انجام است، این تصمیمات و اقداماتی که در جلسه سران سه قوه هم تأیید شده خوب به نظر میرسد اما نیاز به ضمانت اجرایی دارد. علاوه بر آن، تداوم قوانینی همچون قانون اجاره مسکن، باید دیده شود و وجود داشته باشد.کافی است از تجربیات دیگران در این زمینه بهره برد. در سرمایه دارترین کشورهای دنیا چنین وضعیتی که در زمینه مسکن در ایران وجود دارد، دیده نمیشود.
باید بپذیریم که مدتها است قانون در کشور به درستی اجرا نشده و یا قوانین بازدارنده برای جلوگیری از سو استفاده برخی وجود نداشته و بجای آن حق به سرمایه داری داده شده که از شانههای مردم بالا رفته و به ثروت رسیده است.
نویسنده: محمد صفری
آنچه که در میان افکار عمومی از عملکرد دولتها دیده میشود، اقدامات اقتصادی است، به این معنا که اگر وضعیت اقتصادی و معیشت مردم بهبود یابد، رضایت در میان آنها دیده میشود،این مسئله تنها شامل بخشی از جامعه میشود که در سطح متوسط و کمتر از ان قرار دارند و تکلیف برخوردارها روشن است و در هر شرایط توانایی اداره زندگی خود را در سطح بالا دارند.
قدر مسلم بسیاری از سرمایه دارها در کشور به واسطه آشفته بازار اقتصادی سرمایههایشان افزوتر شده یا تعدادی دیگر به دلیل همین وضعیت به جرگه سرمایه دارها پیوستهاند. با توجه به اوضاع اقتصادی کشور، شاهد کاهش شرایط مناسب اقتصادی اقشار کم درآمد و متوسط هستیم که هزینههای زندگی آنها به خاطر بالا رفتن قیمتها افزایش یافته و کفاف زندگی آنها را نمیدهد. با این وجود با توجه به این که دولت مستقر نزدیک یکسال است که روی کار آمده شاید نتیجه گیری از عملکرد آن زود باشد و باید همچنان به آن فرصت داد و شکیبایی کرد تا حداقل در یک دوره از ریاست جمهوری که کمی بیش از ۳ سال باقی است، چه اتفاقاتی خواهد افتاد.
هم اکنون هجمهها از سوی جناج مقابل به دولت سیزدهم سنگین است. رسانههای وابسته به جناح اصلاح طلب و افراد و شخصیت های وابسته به این جناح با دلیل و بی دلیل،با بهانه و بی بهانه مشغول شلیک تیر انتقادات خود از دولتی هستند که انقلابی و جهادی است. با توجه به لقبی که دولت گرفته است،قطعاً رفتارها و گفتارهای اعضای دولت به ویژه شخص ریاست جمهوری باید بسیار سنجیده و دقیق باشد تا از گزند انتقادات غیر منطقی و حتی منطقی جناح رقیب دور بماند. البته انجام کار همراه با نتیجه مثبت بسیار تأثیر گذارتر از سخنرانیهای پر تعداد و طولانی خواهد بود که در مقایسه با دولت گذشته درصد زیادی در این دولت کاهش یافته است.
روشن است که در ایران بجای آن که همه برای حل مشکلات و مسائل همصدا و همفکر شوند تا از بحران خارج شویم، اما بجای کمک و همفکری حتی در جریان رقیب و جناح سیاسی مقابل، کارشکنی، چوب لای چرخ گذاشتن و انتقادات تند و بی منطق رونق بیشتری مییابد که البته این اتفاق برای هر دو جریان سیاسی کشور وجود دارد.
درک این که شرایط مناسب نیست و دولت هم وامدار ضعفهای دولت پیشین است که درباره آن باید گفت نمیتوان به خاطر ارثی که از پیش باقی مانده، همه مشکلات و معضلات را به گردن آن انداخت چرا که هر فردی که به میدان رقابت پا میگذارد با آگاهی از شرایط موجود است که تن به پذیرفتن شرایط میدهد چرا که در هنگام تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، قولها و وعدههایی داده است تا شرایط را تغییر دهد و رو به بهبودی گام بردارد.
روشن است که ارث مانده از دولت تدبیر و امید، بدهکاری است، اما جناح حامی دولت تدبیر و امید، با جنگ رسانهای که راه انداخته است، تلاش دارد تا دولت کنونی را ضعیف جلوه دهد و مقصر وضع موجود را دولت انقلاب و جهادی معرفی کند که در گزارههایی که آنها در نقد و انتقادات تند خود از دولت به کار میبرند دیده میشود.
دولت برای خروج از فشارها و کاستن از تأثیرات منفی آن، چه باید بکند؟
قاعدتاً ایجاب میکند دولت با توجه به وعدههایی که داده است، بر روی برآورده کردن آن وعدهها متمرکز شود و از پرداخت به مسائل غیر ضروری و حاشیهای دوری کند و با همت مضاعف بر روی مهمترین مسائل روز کشور، کار و اقدام کند تا از شدت آنها بکاهد. اکنون شرایط مسکن تبدیل به یک بحران شده است، اقداماتی دیده میشود که در این زمینه در حال انجام است، این تصمیمات و اقداماتی که در جلسه سران سه قوه هم تأیید شده خوب به نظر میرسد اما نیاز به ضمانت اجرایی دارد. علاوه بر آن، تداوم قوانینی همچون قانون اجاره مسکن، باید دیده شود و وجود داشته باشد.کافی است از تجربیات دیگران در این زمینه بهره برد. در سرمایه دارترین کشورهای دنیا چنین وضعیتی که در زمینه مسکن در ایران وجود دارد، دیده نمیشود.
باید بپذیریم که مدتها است قانون در کشور به درستی اجرا نشده و یا قوانین بازدارنده برای جلوگیری از سو استفاده برخی وجود نداشته و بجای آن حق به سرمایه داری داده شده که از شانههای مردم بالا رفته و به ثروت رسیده است.
نویسنده: محمد صفری