جشنواره فیلم فجر با قوت و ضعف، به کار خود ادامه می دهد و تا پایان این جشنواره چند روزی بیشتر باقی نمانده است.آنچه که در این جشنواره مسلم گشت، شکست پروژه به تعطیلی کشاندن جشنواره‌هایی بود که در دهه فجر پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می‌شود.
آنهایی که دست به تحریم زدند، در واقع چهره واقعی خود را نشان دادند و نسبت به افکار عمومی بی احترامی کردند در حالی که خود را فرهیخته، هنرمند و مردمی می پندارند. جشنواره فیلم فجر و دیگر جشنواره ها حتی در زمان دفاع مقدس نیز برگزار می شد در حالی که جوانان کشور در جبهه ها جنگ در حال دفاع از ایران و مردم بودند و در این نبرد نابرابر به شهادت می رسیدند و یا جانباز و مجروح می شدند.بازیگرانی که جشنواره فیلم فجر را تحریم کردند، در عزای کدام کشته شده‌ها نشسته‌اند؟
کشور با هجمه گسترده ای از سوی فضای مجازی و واقعی قرار گرفت و در کنار حملات سنگین رسانه ها، عملیات نظامی و تروریستی هم علیه کشور انجام شد. درک و تشخیص حق از باطل در این برهه از زمان، عیار هر فرد را نشان می دهد، آن هم در عرصه ای که قشر به اصطلاح هنرمند نباید خود را وارد مسائل سیاسی کند و تحت تدثیر تبلیغات و فریب های رسانه ای قرار گیرد.
آیا جشنواره کن که در فرانسه برگزار می شود تحت تأثیر اعتراضات، راهپیمایی ها و سرکوب معترضان از سوی دولت فرانسه، با تحریم روبرو می شود؟اما در همان جشنواره فیلم هایی از ایران حاضر می شود و بازیگران و دیگر عوامل فیلم هم در «کن» شرکت می کنند و علیه کشورشان سخن می‌گویند!
برخی از فیلم هایی که در جشنواره فیلم فجر در سینمای پردیس ملت تهران به نمایش در آمده عوامل آنها در نشست خبری حاضر نشده اند که این افراد همان تحریم کنندگان جشنواره هستند.
برخی بازیگران به نشست خبری نیامده اند و برخی هم کارگردان ها، اما آیا این افراد برای سال بعد نمی خواهند فعالیت کنند و تن به بازی در فیلمی بدهند؟ آیا قرار است که بازیگری را ببوسند و بگذارند کنار؟
البته که اگر دست به چنین کاری بزنند یعنی از بازیگری دست بشویند و به کسب و کاری دیگر بپردازند، شاید برای جوان ترها میدان باز شود تا آنها نیز بتوانند استعدادهای خود را بروز دهند.
بازیگری در عرصه سینمای ایران بنا به دلایلی در انحصار برخی افراد بود که با مواضعی که این روزها از آنها دیده شده است، نبود آنها بهتر از بودنشان خواهد بود.
نه شما «مارلون براندو» یا «صوفیالورن» هستین نه کارگردان های ما «آلفرید هیچکاک» یا «مارتین اسکورسیزی.»
شاعر شیرین سخن و پر آوازه ایران پندی دارد در این باب که سروده؛
«اندازه نگه‌دار که اندازه نکوست
هم لایق دشمن است و هم لایق دوست»
با توجه به رفتار و کردار شمایان،، اندازه نگه نداشتید و رو به سوی دشمن غش کردید.
نباید پس از این هم انتظار داشته باشید که برایتان فرش قرمز پهن کنند، چرا که راه فعالیت در عرصه بازیگری و ساخت فیلم را خود بستید.
اما در باره برگزاری جشن پایانی جشنواره فیلم فجر، حال که برخی از بازیگران و کارگردان ها و برخی دیگر از عوامل جشنواره را تحریم کرده اند، برای حاضر نشدن آنهایی که برنده سیمرغ شده اند چه باید کرد؟
طبیعی است که برگزار شکنندگان جشنواره و داوران، وظیفه حرفه ای خود را انجام می دهند و به تحریم کنندگان نگاه منفی نخواهد داشت و از میان آنها نیز خواهند بود که سیمرغ بر روی شانه آنها خواهد نشست. برگزار کنندگان بدون توجه به حاشیه ها و فرافکنی هایی که تحریم کنندگان ایجاد کرده اند، آیین پایانی جشنواره فیلم فجر را هم برگزار کنند و واهمه ای هم از حاضر نشدن برخی بازیگران و کارگردان ها نداشته باشند.
به هنرمندان و بازیگران و کارگردان هایی که در جشنواره حاضر شدند باید سیمرغ مردمداری و ایران دوستی اهدا شود چرا که خود را در معرض حملات وحشیانه رسانه ای دشمن قرار دادند و پا پس نکشیدند.
نویسنده: محمد صفری
آنهایی که دست به تحریم زدند، در واقع چهره واقعی خود را نشان دادند و نسبت به افکار عمومی بی احترامی کردند در حالی که خود را فرهیخته، هنرمند و مردمی می پندارند. جشنواره فیلم فجر و دیگر جشنواره ها حتی در زمان دفاع مقدس نیز برگزار می شد در حالی که جوانان کشور در جبهه ها جنگ در حال دفاع از ایران و مردم بودند و در این نبرد نابرابر به شهادت می رسیدند و یا جانباز و مجروح می شدند.بازیگرانی که جشنواره فیلم فجر را تحریم کردند، در عزای کدام کشته شده‌ها نشسته‌اند؟
کشور با هجمه گسترده ای از سوی فضای مجازی و واقعی قرار گرفت و در کنار حملات سنگین رسانه ها، عملیات نظامی و تروریستی هم علیه کشور انجام شد. درک و تشخیص حق از باطل در این برهه از زمان، عیار هر فرد را نشان می دهد، آن هم در عرصه ای که قشر به اصطلاح هنرمند نباید خود را وارد مسائل سیاسی کند و تحت تدثیر تبلیغات و فریب های رسانه ای قرار گیرد.
آیا جشنواره کن که در فرانسه برگزار می شود تحت تأثیر اعتراضات، راهپیمایی ها و سرکوب معترضان از سوی دولت فرانسه، با تحریم روبرو می شود؟اما در همان جشنواره فیلم هایی از ایران حاضر می شود و بازیگران و دیگر عوامل فیلم هم در «کن» شرکت می کنند و علیه کشورشان سخن می‌گویند!
برخی از فیلم هایی که در جشنواره فیلم فجر در سینمای پردیس ملت تهران به نمایش در آمده عوامل آنها در نشست خبری حاضر نشده اند که این افراد همان تحریم کنندگان جشنواره هستند.
برخی بازیگران به نشست خبری نیامده اند و برخی هم کارگردان ها، اما آیا این افراد برای سال بعد نمی خواهند فعالیت کنند و تن به بازی در فیلمی بدهند؟ آیا قرار است که بازیگری را ببوسند و بگذارند کنار؟
البته که اگر دست به چنین کاری بزنند یعنی از بازیگری دست بشویند و به کسب و کاری دیگر بپردازند، شاید برای جوان ترها میدان باز شود تا آنها نیز بتوانند استعدادهای خود را بروز دهند.
بازیگری در عرصه سینمای ایران بنا به دلایلی در انحصار برخی افراد بود که با مواضعی که این روزها از آنها دیده شده است، نبود آنها بهتر از بودنشان خواهد بود.
نه شما «مارلون براندو» یا «صوفیالورن» هستین نه کارگردان های ما «آلفرید هیچکاک» یا «مارتین اسکورسیزی.»
شاعر شیرین سخن و پر آوازه ایران پندی دارد در این باب که سروده؛
«اندازه نگه‌دار که اندازه نکوست
هم لایق دشمن است و هم لایق دوست»
با توجه به رفتار و کردار شمایان،، اندازه نگه نداشتید و رو به سوی دشمن غش کردید.
نباید پس از این هم انتظار داشته باشید که برایتان فرش قرمز پهن کنند، چرا که راه فعالیت در عرصه بازیگری و ساخت فیلم را خود بستید.
اما در باره برگزاری جشن پایانی جشنواره فیلم فجر، حال که برخی از بازیگران و کارگردان ها و برخی دیگر از عوامل جشنواره را تحریم کرده اند، برای حاضر نشدن آنهایی که برنده سیمرغ شده اند چه باید کرد؟
طبیعی است که برگزار شکنندگان جشنواره و داوران، وظیفه حرفه ای خود را انجام می دهند و به تحریم کنندگان نگاه منفی نخواهد داشت و از میان آنها نیز خواهند بود که سیمرغ بر روی شانه آنها خواهد نشست. برگزار کنندگان بدون توجه به حاشیه ها و فرافکنی هایی که تحریم کنندگان ایجاد کرده اند، آیین پایانی جشنواره فیلم فجر را هم برگزار کنند و واهمه ای هم از حاضر نشدن برخی بازیگران و کارگردان ها نداشته باشند.
به هنرمندان و بازیگران و کارگردان هایی که در جشنواره حاضر شدند باید سیمرغ مردمداری و ایران دوستی اهدا شود چرا که خود را در معرض حملات وحشیانه رسانه ای دشمن قرار دادند و پا پس نکشیدند.
نویسنده: محمد صفری