?>?> سیاست روز - چند خط براي مردي كه ايستاده مرد خرم آن نغمه كه مردم بسپارند به ياد - نسخه قابل چاپ

کد QR مطلبدریافت صفحه با کد QR

چند خط براي مردي كه ايستاده مرد خرم آن نغمه كه مردم بسپارند به ياد

2 خرداد 1390 ساعت 10:35


نفرين بر سرطان! نفرين بر مرض لاعلاجي كه پير و جوان نمي‌شناسد، نفرين بر مرضي كه بر جان ناصر حجازي، اسطوره فوتبال ايران افتاد. اسطوره اي كه اعتبارش را از مردم گرفت و تا آخرين روزهاي عمر فراموش نكرد، محبوبيتش را مديون چه كساني است. حجازي در طول دوران بازيگري، به تمام افتخاراتي كه يك بازيكن آسيايي مي تواند دست يابد، رسيد. او همراه با تيم ملي ايران، قهرمان جام ملت هاي آسيا و بازي هاي آسيايي شد و حضور در المپيك و جام جهاني را تجربه كرد. همراه با تيم باشگاهي اش هم، قهرمان آسيا و ليگ تخت جمشيد شد. اما عناوين و افتخارات متعدد، براي اسطوره شدن كافي نيست. براي اينكه بتواني دل هاي مردم را تسخير كني، بايد دغدغه هايت، دغدغه هاي مردم باشد. او مصداق مرد هميشه معترضي بود كه بدون مصلحت انديشي، از «حق» و «حقيقت» دفاع مي كرد. حجازي در دوران مربيگري اش، با استقلال قهرمان ليگ و نايب قهرمان آسيا شد و اگر مي توانست كمي چشم هايش را ببندد و اهل سازش باشد، سال هاي بيشتري را روي نيمكت تيم محبوبش مي گذراند. حجازي حتي در روزهايي كه به بستر بيماري افتاد، صراحت كلامش را از ياد نبرد و در پاسخ به يكي از مسئولان كه به او وعده كمك داده بود، گفت: من آن گلبرگ مغروم كه مي ميرم ز بي آبي/ ولي با خواري و ذلت پي شبنم نمي گردم.... هيچ كس نمي خواست باور كند ناصر حجازي، ستاره خوش لباس و جذاب فوتبال ايران، اينگونه تمام شود. بر سرصفحه سايت مرحوم حجازي كه در حين بيماري راه‌ اندازي‌اش كرد اين جملات با خط خود ناصر حجازي خودنمايي مي‌كند: "سپاس ايزد بي‌همتايي كه با مشعل فروزان ايمان به او و عشق خويش به سرزمين پارس مرا مورد لطف هموطنانم قرار داد ". حجازي‎ سالها درون دروازه تيم ملي ايران و استقلال درخشيد و بارها با پروازهايش نگاه ها را به خود خيره كرد و مرد اسطوره اي لقب گرفت، اما پرواز ناصر خان در روز دوم خرداد ديگر فرودي نداشت و سنگربان نام‏آشناي فوتبال ايران در بيمارستان براي هميشه پرواز كرد و فقط خاطراتش را جا گذاشت و رفت. حجازي در يك نگاه ناصر حجازی دروازه‌بان اسطوره‌ای فوتبال ایران روز 28 آذرماه سال 1328 دیده به جهان گشود. وی همراه با 4 خواهر و یک برادرش در خانواده‌ای هشت نفری زندگی می‌کرد. پدرش متولد تبریز بود و آژانس املاک داشت. حجازی دوره ابتدایی را در دبستان هخامنش و دوره دبیرستان را در دبیرستان‌های سعادت، سینا، سهند و شرق طی کرد. در سال 1350 وارد مدرسه عالی ترجمه شد و بعد از 6 سال به دلیل مسافرت‌های ورزشی موفق شد، لیسانس خود را دریافت کند. حجازی دارای دو فرزند به نام‌های آتوسا و آتیلاست که هردو فوتبالیست بوده‌اند. آتیلا چند سال در تیم استقلال تهران بازی می‌کرد و آتوسا هم نخستین کاپیتان تیم ملی فوتسال بانوان ایران بود. دامادش (همسر آتوسا) سعید رمضانی هم بازیکن حرفه‌ای فوتبال است و فرزند آنها نیز امیرارسلان نام دارد. اسطوره چگونه فوتبالیست شد؟ رشته ورزشی اصلی‌اش بسکتبال بود و در 16 سالگی در تیم منتخب دبیرستان ابومسلم بازی می‌کرد و حتی به اردوی تیم جوانان بسکتبال ایران هم دعوت شد. در آن زمان در زمین‌های خاکی واقع در منطقه دامپزشکی فعلی، جامی به نام جام شهرزاد برگزار می‌کردند که حجازی نیز در تیمی به عنوان مهاجم بازی می‌کرد. حجازی روزی با دوستانش به تماشای مسابقات فوتبال منطقه 8 می‌رود و در آنجا تیم منتخب مدرسه‌اش بازی داشت که اتفاقا دروازه‌بان تیم آسیب دیده بود. حسین دستگاه (خبرنگار وقت کیهان ورزشی) که مربی تیم مدرسه بود، وی را صدا می‌زند و پست دروازه‌بانی را به او می‌سپارد. خودش ماجراي آن روز را این چنین تعریف می‌کند: "من فوتبال را تنها به صورت تفریحی دنبال می‌کردم و رشته اصلی‌ام بسکتبال بود و حتی برای تیم جوانان بسکتبال ایران هم انتخاب شدم. ماجرای فوتبال بازی کردنم از اینجا شروع شد که روزی با دوستان به تماشای بازی آموزشگاهی که تیم مدرسه ما هم در آن شرکت داشت رفتیم. در همان روز دروازه‌بان تیم مدرسه ما آسیب دید مربی تیم مرا صدا زد و گفت ناصر بیا درون دروازه بایست من هم گفتم آقا اصلا من نمی‌توانم من فقط گاهی فوتبال بازی می‌کنم آنهم هافبک تیم نه دروازه‌بان". حجازی ادامه داد: "‌مربی دست بردار نبود و می‌گفت تو قد بلند هستی و بسکتبالیست هم بودی حتما می‌توانی چند توپ هوایی رو بگیری. خلاصه با اصرار مربی و با ترس و لرز و دلهره رفتم درون دروازه. آن روز برای من، روزی بیاد ماندنی و خاطره‌انگیز است. خودم هم باورم نمی‌شد با وجود آنکه برای اولین‌بار درون دروازه ایستاده بودم، اینقدر خوب توپ می‌گرفتم. بازی که تمام شد همه تماشاگرانی که برای دیدن مسابقه آماده بودند تشویقم کردند". دو ماه بعد همراه با تیم کیهان ورزشی که بازیکنانی همچون غلام وفاخواه، مهدی مناجاتی و مجید حلوایی را به خدمت داشت راهی گرگان می‌شود تا برای این تیم بازی کند. در گرگان در حالی که تنها 16 سال داشت، عملکرد خوبی را به نمایش می‌گذارد ولی در نهایت تیمش نتیجه را یک برصفر واگذار کرد. حضور حجازی در عرصه بازیگری حجازی در دوران بازیگری در تیم‌های فوتبال نادر، تاج، شهباز و استقلال بازی کرد. تیم نادر اولین باشگاه حجازی بود که با دریافت 300 تومان با این تیم قرارداد بست. نادر در آن زمان در دسته دوم باشگاه‌های تهران بازی می‌کرد. ناصر حجازی سپس دروازه‌بان باشگاه تاج شد. زمانی‌که تیم ملی از ترکیه بازگشت مرحوم علی دانایی‌فرد پیشنهاد بازی در تاج را به حجازی داد و از سویی دیگر مرحوم آقا مدد نیز علاقمند بود که حجازی را به راه‌آهن ببرد. حجازی در نهایت با دریافت مبلغ 6 هزار تومان با تاج قرارداد امضا کرد و در ماه نیز 250 تومان حقوق برایش در نظر گرفته شد. این انتقال برای ناصر حجازی بسیار خوش یمن بود و حجازی در همان سال اول، قهرمانی در مسابقات فوتبال جام باشگاه‌های آسیا و لیگ فوتبال کشور را با تیم تاج سابق جشن گرفت. ناصر حجازی با تیم تاج سابق در سال‌های 1345 و 1350 قهرمان تهران و در سال 1353 قهرمان لیگ دوم تخت جمشید شد. حجازی در سال 1356 به شهباز رفت و یک سال و نیم بازی برای این تیم را تجربه کرد و در سال 1358 به استقلال بازگشت. اسطوره در مرحله دوم حضور در جمع آبی‌پوشان، هفت سال دیگر در این تیم بازی کرد و با آبی‌های تهران دو بار در سال‌های 1362 و 1364 در حالی که بازوبند کاپیتانی تیمش را بر بازو می‌بست، قهرمان مسابقات فوتبال جام باشگاه‌های تهران شد. حجازی زمانی که با تیم ملی به فرانسه رفت (پیش از جام جهانی 1978 آرژانتین) با پیشنهاد تیم پاریسن ژرمن فرانسه مواجه شد. نماینده این تیم در اردوی تیم با مهاجرانی درباره انتقال حجازی صحبت کرد اما حشمت مهاجرانی حجازی را متقاعد کرد که بعد از جام جهانی ممکن است با پیشنهادهای بهتری روبه‌رو شود و به این ترتیب این انتقال صورت نگرفت. وی بعد از حضور در جام جهانی در سال 1356 از طرف باشگاه منچستر یونایتد پیشنهادی دریافت کرد و یک ماه با این تیم تمرین کرد و 5 بازی نیز در تیم ذخیره‌های منچستر انجام داد. آنها در نخستین بازی در اولدترافورد 5 بر صفر بولتون را شکست دادند و حجازی درخشش چشمگیری در آن بازی داشت. بعد از آن دیدار "دیوید فکستون" سرمربی منچستر حجازی را پسندید تا در یکی دیگر از بازی‌های تدارکاتی حجازی در برابر تیم استوک‌سیتی برای منچستر یونایتد بازی کرد. حضور در عرصه ملی حجازی در 17 سالگی توسط رایکوف به تیم فوتبال جوانان کشورمان دعوت شد. در نخستین بازی‌اش در این تیم در دیداری دوستانه در امجدیه مقابل تیم تاج بازی کرد که بسیاری از بزرگان آن زمان حضور داشتند و آن بازی به تساوی 3 بر 3 رسید. وی پس از چند بازی دوستانه در آستانه حضور تیم ملی جوانان در رقابت‌های آسیایی بانکوک در یکی از تمرینات از ناحیه کتف مصدوم شد و از سفر به تایلند بازماند. این دروازه‌بان در سن 18 سالگی و پس از اینکه نامش در اسامی دعوت شدگان به تیم ملی نبود، به فدراسیون فوتبال رفت و با رایکوف صحبت کرد. این مربی اصرار داشت دروازه‌بانی که کتفش شکسته دیگر گلر نمی‌شود اما اصرار حجازی اصرار داشت و در نهایت انتخاب شد. بعد از دو هفته حضور در اردوی تیم ملی به عنوان دروازه بان اصلی انتخاب و سپس به تورنمنتی در شوروی اعزام شدند. ناصر حجازی در حالی دروازه‌بان اول تیم ملی فوتبال شد که بزرگانی مثل مهدی کشاورز و مرحوم فرهنگ بادکوبه در تاج قدیم و فرامرز ظلی و عزیز اصلی در تیم‌های دیگر، همچنان در حال قدرت نمایی بودند. در سال 1348 و در سن 19 سالگی دروازه بان اول تیم ملی فوتبال ایران شد و نخستین بازی ملی خود را در 22 شهریور 1348 در آنکارا در مقابل پاکستان انجام داد که با نتیجه 4 بر 2 به نفع ایران پایان یافت. بعد از ملحق شدن به تیم ملی ایران وی توانست با تصاحب جام ملت‌های آسیا در سال 1346 به افتخارات خود بیافزاید. وی قهرمانی در جام ملت‌های آسیا را دوبار دیگر در سال‌های 1350 و 1354 همراه با تیم ملی ایران تجربه کرد. یک قهرمانی در بازی‌های آسیایی 1974، حضور در المپیک 1972 مونیخ و جام جهانی 1978 آرژانتین، کسب سهمیه حضور در المپیک 1976 مونترال و مقام سومی جام ملت‌های آسیا 1980 را در کارنامه ورزشی‌اش دارد. ناصر حجازی، آخرین بار سال 1359 و در حالی که تنها 29 سال داشت و در بازی ایران - کویت درون دروازه تیم ملی قرار گرفت. حجازی تا سال 1359 دروازه بان اول ایران بود اما بعد از آن به خاطر قانون 29 ساله‌ها که حضور در دروازه را برای بازیکنانی که بیش از 29 سال دارند منع می‌کرد، در اوج دوران ورزشی از تیم ملی کنار گذاشته شد و سرانجام در سال 1365 فوتبال را در 36 سالگی کنار گذاشت. آغاز دوران مربیگری نخستین تجربه مربیگری حجازی در محمدان بنگلادش بود، نقطه اوج این باشگاه در سال 1367 با پیروزی بر پرسپولیس و صعود به یک‌چهارم‌نهایی جام باشگا‌های آسیا رقم خورد. حجازی به تیم فوتبال محمدان بنگلادش رفت و بعد از مدت کوتاهی سنگربانی، تبدیل به سرمربی موفقی برای این تیم شد و در آن سال محمدان بنگلادش را به جمع هشت تیم برتر آسیا رساند. حجازی در مورد آن مسابقه می‌گوید: "رئیس باشگاه گفت می‌خواهم بیایم رختکن بگویم کمتر گل بخورید آبرویمان نرود. گفتم می‌خواهی بیایی روحیه بچه‌ها را تضعیف کنی؟ لازم نکرده، خودم به رختکن رفتم و گفتم بچه‌ها من پرسپولیس را می‌شناسم اصلا تیم نیست. خلاصه به داخل زمین رفتیم. در نیمه اول با گل کرمانی از ما جلو افتادند. در بین دو نیمه حسابی به بچه‌ها توپیدم. چشم‌تان روز بد نبیند با گل بیژن طاهری بازی را مساوی کردیم. بعد از آن گل خیلی فشار آوردیم چون برای صعود نیاز به پیروزی داشتیم. بازی طوری شده بود که فنونی‌زاده کاپیتان پرسپولیس می‌گفت بچه‌ها بزنید زیرش، یک بر یک هم می‌ریم بالا! در دقیقه 88 سانتری شد و مهاجم خارجی و سرعتی ما توپ را از زیر دستان سلطانی وارد دروازه کرد تا 2 بر یک پیروز شویم. این برد در تاریخ محمدان بنگلادش بی‌سابقه بود. بعد از بازی جشنی گرفتند که باورنکردنی بود. تمام مردم شهر بیرون آمده بودند. در جشن شهردار و وزیر امور خارجه هم حضور داشتند". ناصر حجازی در سال 1369 و در حالی که 40 ساله بود، به ایران بازگشت. وی مربی بسیاری از تیم‌های فوتبال از قبیل بانک تجارت، شهرداری کرمان، ماشین سازی تبریز، ذوب‌آهن و سپاهان اصفهان، نساجی مازندران، استقلال تهران، استقلال رشت و استقلال اهواز بوده است. در زمان مربیگری تیم استقلال تهران، ناصر حجازی توانست با این تیم به فینال جام باشگاه‌های آسیا برسد ولی در نهایت آبی پوشان را به نایب قهرمانی قاره کهن رساند. در طی دوران مربیگری، ناصر حجازی توانسته است بازیکنانی مانند علی دایی و رحمان رضایی را به فوتبال ایران معرفی کند. حجازی از محبوب‌ترین و مشهورترین فوتبالیست‌های ایرانی به شمار می‌رود و در استقلال تهران از او به عنوان تنها اسطوره این باشگاه نام برده می‌شود. در سال 1378 کنفدراسیون فوتبال آسیا وی را به عنوان دومین دروازه‌بان برتر قرن بیستمِ این قاره انتخاب کرد. ضمن اینکه فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال حجازی را دومین دروازه‏‌بان برتر قرن بیستم قاره آسیا پس از محمد الدعایه عربستانی معرفی کرده‌است. حالا بايد ميان خاطره‌هايمان آن «مرد» را جست‌وجو كنيم. حالا ما مانده‌ايم و چسبيده‌ها و خاطره‌هايي دير و دور. بدرود آقاي هميشه شماره يك . خداحافظ ناصرخان . خدانگهدار آقاي حجازي، روحت شاد و سپاس كه اسطوره بودي، اسطوره ماندي و به دنبال باد نرفتي. چهارشنبه ، وداع با حجازي در خبرها آمده بود مراسم تشييع پيكر ناصر حجازي فردا صبح در ورزشگاه شيرودي برگزار خواهد شد. اما به گفته پسر حجازي هنوز محل تشييع و محل دفن آن مرحوم مشخص نيست. ظاهرا دليل اين امر مخالفت شوراي تامين استان به دليل ازدحام احتمالي جمعيت و قرار گيري ورزشگاه شيرودي در مركز شهر عنوان شده است و احتمال دارد اين مراسم به ورزشگاه آزادي منتقل شود. ضمنا هنوز محل دفن حجازي نيز مشخص نشده است.


کد مطلب: 65069

آدرس مطلب :
https://www.siasatrooz.ir/fa/news/65069/چند-خط-براي-مردي-ايستاده-مرد-خرم-نغمه-مردم-بسپارند-ياد

سیاست روز
  https://www.siasatrooz.ir