لیز تراس وزیر امور خارجه انگلیس طی روزهای اخیر مواضعی قابل تامل را مطرح است چنانکه دیروز رسما به روسیه در باب هرگونه اقدام علیه اوکراین هشدار داد و پیش از آن نیز یک شب مانده به مذاکرات میان ایران و گروه ۱+۴ در یادداشتی با لاپید همتای صهیونیست خویش بر مقابله با فعالیتهای هستهای و رفتارهای منطقهای ایران تاکید کرد. البته باید مواضع پیشتر وی علیه چین را نیز به این موضعگیریها افزود.
حال این سوال مطرح است که چرا وی چنین مواضعی را در پیش گرفته و چه اهدافی را دنبال میکند؟ بخشی از این رویکرد را در بحرانهای داخلی انگلیس میتوان جستجو کرد که با هوچی گری به دنبال انحراف افکار عمومی از بحران اقتصادی و کرونایی جاری در درون این کشور است. نکته دیگر آن است که لندن بر اساس مقامات رسمی این کشور به دنبال توسعه نظامی گری در جهان است و سعی دارد تا از شرایط تضعیف جایگاه جهانی آمریکا برای توسعه نظامی گری بهره گیرد. انگلیس در حالی با جوسازی علیه کشورهایی همچون روسیه، ایران و چین به دنبال ایجاد فضای رعب و وحشت در جهان است که همزمان با ادعای حمایت از آنچه متحدان انگلیس مینامد به توجیه نظامیگریهایش میپردازد.
این رویکرد سلطه گرایانه در حالی صورت میگیرد که جهان فراموش نکرده است که استفاده انگلیس از اورانیوم در اشغال عراق چگونه صدها هزار عراقی را به سرطان مبلا و موجب کودکان ناقص الخلقه بیشماری در عراق بویژه بصره شده است. انگلیس نه تنها ناجی نمیباشد بلکه باید به عنوان متهم در کنار رژیم صهیونیستی و آمریکا و برخی دیگر از دولتهای غربی مورد بازخواست جهانی قرار گیرد تا گامی برای صلح و امنیت جهان برداشته شود.
نویسنده: علی تتماج
حال این سوال مطرح است که چرا وی چنین مواضعی را در پیش گرفته و چه اهدافی را دنبال میکند؟ بخشی از این رویکرد را در بحرانهای داخلی انگلیس میتوان جستجو کرد که با هوچی گری به دنبال انحراف افکار عمومی از بحران اقتصادی و کرونایی جاری در درون این کشور است. نکته دیگر آن است که لندن بر اساس مقامات رسمی این کشور به دنبال توسعه نظامی گری در جهان است و سعی دارد تا از شرایط تضعیف جایگاه جهانی آمریکا برای توسعه نظامی گری بهره گیرد. انگلیس در حالی با جوسازی علیه کشورهایی همچون روسیه، ایران و چین به دنبال ایجاد فضای رعب و وحشت در جهان است که همزمان با ادعای حمایت از آنچه متحدان انگلیس مینامد به توجیه نظامیگریهایش میپردازد.
این رویکرد سلطه گرایانه در حالی صورت میگیرد که جهان فراموش نکرده است که استفاده انگلیس از اورانیوم در اشغال عراق چگونه صدها هزار عراقی را به سرطان مبلا و موجب کودکان ناقص الخلقه بیشماری در عراق بویژه بصره شده است. انگلیس نه تنها ناجی نمیباشد بلکه باید به عنوان متهم در کنار رژیم صهیونیستی و آمریکا و برخی دیگر از دولتهای غربی مورد بازخواست جهانی قرار گیرد تا گامی برای صلح و امنیت جهان برداشته شود.
نویسنده: علی تتماج