این روزها بنیاد سینمای فارابی پروژه‌ای را با عنوان «سینما نوستالژی» آغاز کرده است. رویدادی پر سر و صدا که بنا دارد تا زمان شروع سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان هر هفته یکی از آثار تاریخ سینما را در بنیاد سینمایی فارابی اکران کند. در مواجهه با این خبر پرسش‌های متعددی فضا و میدان سینمای کشور را فرا گرفته است. در واقع این رویداد شروع نشده، مرکز تولید حواشی متعددی شده است.
در همین رابطه با چند تن از کارشناسان و اهالی حوزه سینمای کودک و نوجوان گفتگو داشته‌ایم که در ادامه ارائه می‌شود.
رضا منتظری منتقد سینما در گفتگو با فارس به این نکته اشاره داشت که: هر نهاد دولتی در سنیمای ایران شرح وظایفی دارد که مطابق با آن فعالیت می‌کند، متولی سینما کودک و نوجوان و جشنواره آن از سالیان گذشته بنیاد سینمایی فارابی است و مسئولیت اکران آثار گذشته نیز با موزه سینما است که در این رویداد فارابی پا در کفش موزه سنیما کرده است.
وی ادامه داد: در شرایط فعلی در روزهای بد و افت سینما کودک و نوجوان هستیم و این بنیاد باید به‌جای انجام این فعالیت‌ها فکری به حال این دسته از آثار سینمایی داشته باشد، آخرین تولید فارابی در این حوزه کدام فیلم است؟ شرایط جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان چگونه است؟ این‌ها سوالاتی است که فارابی باید پاسخگوی آن باشد.
منتظری در پایان خاطرنشان کرد: باید پرسید برنامه جدید فارابی چه نفعی برای سینمای کودک و نوجوان دارد که هزینه جدیدی را به مخارج فارابی افزوده است؛ این‌ها همه مسائلی‌است که باید مورد بررسی قرار بگیرد که اساسا بنیاد سینمایی فارابی این برنامه را مطابق با کدام بند از وظایف و مسئولیت‌های خود انجام داده و بنا داشته به کدام یک از اهداف مصوبش برسد.
وظایف اصلی فارابی فراموش شده است
در همین زمینه با امیرمشهدی عباس از تولیدکنندگان و سینماگران حوزه کودک ونوجوان به گفت‌وگو پرداختیم، وی با اشاره به برگزاری رویداد «سینما نوستالژی»فارابی گفت: در رابطه با برگزاری این رویداد سینمایی در فارابی باید گفت خیلی خوب هست که بنیاد سینمایی فارابی به همیچین موضوعی پرداخته و آثار سینمایی که مخاطب، سال‌های دور برای آن مهم و ارزشمند بوده دوباره دیده می‌شود؛ ولی من فکر می‌کنم این بنیاد سینمایی آنقدر وظایف و کارهای مهم‌تر از این دارد که این اتفاق مثل این بوده که شما میهمان داشته باشید و غذای اصلی درست نکنید و همه توان خود را صرف آماده‌سازی سالاد و دسر کنید.
وی ادامه داد: آنقدر بنیاد فارابی باید کارهای مهم‌تر و بنیادی‌تری انجام دهد که فکر می‌کنم این اتفاق واقعاً در حد یک حاشیه ظریف است که جایگزین کار اصلی شده و اصلاً چیزی نیست که بخواهد قابل بحث باشد، احساس می‌کنم فارابی کار اصلیش را انجام نمی‌دهد، افرادی که خودشان تولیدکننده این آثار نوستالژی هستند نگاهی به این رویداد ندارند و منتظرند با حمایت بنیاد سینمایی فارابی آثاری درخور برای این حوزه تولید کنند؛ این اتفاق بسیار حاشیه‌ای است. مشهدی عباس در ادامه عنوان کرد: این رویداد می‌توانست برای سینمای کودک و نوجوان مفید باشد اگر سینمایی برای کودک و نوجوان وجود داشته باشد، باید دید فارابی در دوسال گذشته چه فیلمی را تولید کرده و در این حوزه چه فعالیتی کرده است.
این هنرمند افزود: سینما کودک نوجوان سینمای گیشه نیست، نه به این معنا که در گیشه موفق نمی‌شود بلکه به این معناکه کسی برای کسب درآمد و یا شهرت وارد این فضا نمی‌شود؛ افرادی برای کودک و نوجوان تولید می‌کنند که دغدغه آن را دارند، فارابی باید با استفاده از این افراد این سینما را زنده نگه دارد، اگر وظایفش را انجام داد می‌تواند هر رویداد دیگری را هم برگزار کند.
جمع بندی
آشکارا سینمای کودک و نوجوان میدان مهمی است. آن هم در زمانه‌ای که جنگ ترکیبی و شناختی تمام ارکان زندگی شهروندان را گرفته است. بررسی نظرگاه کارشناسان نشان می‌دهد که در این میان اصلی‌ترین نهاد متولی تولید فیلم‌های کودک و نوجوان بنیاد فارابی است، و آشکارا نه تنها این میدان مهم را رها کرده است بلکه با کارهای نمایشی و هزینه‌های کلانی که صرف آن‌ها می‌کند درگیر راهبردهای اشتباه است. آن‌ها معتقدند فارابی به جای فعالیت‌های بنیادین و تخصصی، روز به روز از اهداف مشخص شده خود دور می‌شود.
به زعم آن‌ها برگزاری چنین رویدادی از سوی بنیاد فارابی موازی کاری و اقدامی حاشیه‌ای است که ذیل اساسنامه «موزه سینما» تعریف شده است. اینکه بنیاد سینمایی فاربی به جای پرداختن به محورهای اساسنامه خود، پا در کفش نهاد هم خانواده‌اش کرده است اتفاقی است که سازمان سینمایی می‌بایست پاسخگوی آن باشد.
عجیب‌تر از اجرای پروژه «سینما نوستالژی»، سپردن آن به شخصی است که هیچ تجربه‌ای در این حوزه ندارد. نه تنها در حوزه کودک بلکه در حوزه سینما هم صاحب هیچ تجربه‌ای نیست. رسانه‌ها عموما ایشان را با جدل‌های طولانی و دفاع تمام قد از فیلیمو و شبکه نمایش خانگی و ... می‌شناسند. سازمان سینمایی و بنیاد سینمای فارابی می‌بایست به این پرسش پاسخ دهند که چرا این انتخاب صورت گرفته است؟ با کدام متر و معیار یک پروژه سینمایی آن هم در حوزه تخصصی کودک و نوجوان به شخصی با کارنامه تماما روابط عمومی سپرده شده است؟
در همین رابطه با چند تن از کارشناسان و اهالی حوزه سینمای کودک و نوجوان گفتگو داشته‌ایم که در ادامه ارائه می‌شود.
رضا منتظری منتقد سینما در گفتگو با فارس به این نکته اشاره داشت که: هر نهاد دولتی در سنیمای ایران شرح وظایفی دارد که مطابق با آن فعالیت می‌کند، متولی سینما کودک و نوجوان و جشنواره آن از سالیان گذشته بنیاد سینمایی فارابی است و مسئولیت اکران آثار گذشته نیز با موزه سینما است که در این رویداد فارابی پا در کفش موزه سنیما کرده است.
وی ادامه داد: در شرایط فعلی در روزهای بد و افت سینما کودک و نوجوان هستیم و این بنیاد باید به‌جای انجام این فعالیت‌ها فکری به حال این دسته از آثار سینمایی داشته باشد، آخرین تولید فارابی در این حوزه کدام فیلم است؟ شرایط جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان چگونه است؟ این‌ها سوالاتی است که فارابی باید پاسخگوی آن باشد.
منتظری در پایان خاطرنشان کرد: باید پرسید برنامه جدید فارابی چه نفعی برای سینمای کودک و نوجوان دارد که هزینه جدیدی را به مخارج فارابی افزوده است؛ این‌ها همه مسائلی‌است که باید مورد بررسی قرار بگیرد که اساسا بنیاد سینمایی فارابی این برنامه را مطابق با کدام بند از وظایف و مسئولیت‌های خود انجام داده و بنا داشته به کدام یک از اهداف مصوبش برسد.
وظایف اصلی فارابی فراموش شده است
در همین زمینه با امیرمشهدی عباس از تولیدکنندگان و سینماگران حوزه کودک ونوجوان به گفت‌وگو پرداختیم، وی با اشاره به برگزاری رویداد «سینما نوستالژی»فارابی گفت: در رابطه با برگزاری این رویداد سینمایی در فارابی باید گفت خیلی خوب هست که بنیاد سینمایی فارابی به همیچین موضوعی پرداخته و آثار سینمایی که مخاطب، سال‌های دور برای آن مهم و ارزشمند بوده دوباره دیده می‌شود؛ ولی من فکر می‌کنم این بنیاد سینمایی آنقدر وظایف و کارهای مهم‌تر از این دارد که این اتفاق مثل این بوده که شما میهمان داشته باشید و غذای اصلی درست نکنید و همه توان خود را صرف آماده‌سازی سالاد و دسر کنید.
وی ادامه داد: آنقدر بنیاد فارابی باید کارهای مهم‌تر و بنیادی‌تری انجام دهد که فکر می‌کنم این اتفاق واقعاً در حد یک حاشیه ظریف است که جایگزین کار اصلی شده و اصلاً چیزی نیست که بخواهد قابل بحث باشد، احساس می‌کنم فارابی کار اصلیش را انجام نمی‌دهد، افرادی که خودشان تولیدکننده این آثار نوستالژی هستند نگاهی به این رویداد ندارند و منتظرند با حمایت بنیاد سینمایی فارابی آثاری درخور برای این حوزه تولید کنند؛ این اتفاق بسیار حاشیه‌ای است. مشهدی عباس در ادامه عنوان کرد: این رویداد می‌توانست برای سینمای کودک و نوجوان مفید باشد اگر سینمایی برای کودک و نوجوان وجود داشته باشد، باید دید فارابی در دوسال گذشته چه فیلمی را تولید کرده و در این حوزه چه فعالیتی کرده است.
این هنرمند افزود: سینما کودک نوجوان سینمای گیشه نیست، نه به این معنا که در گیشه موفق نمی‌شود بلکه به این معناکه کسی برای کسب درآمد و یا شهرت وارد این فضا نمی‌شود؛ افرادی برای کودک و نوجوان تولید می‌کنند که دغدغه آن را دارند، فارابی باید با استفاده از این افراد این سینما را زنده نگه دارد، اگر وظایفش را انجام داد می‌تواند هر رویداد دیگری را هم برگزار کند.
جمع بندی
آشکارا سینمای کودک و نوجوان میدان مهمی است. آن هم در زمانه‌ای که جنگ ترکیبی و شناختی تمام ارکان زندگی شهروندان را گرفته است. بررسی نظرگاه کارشناسان نشان می‌دهد که در این میان اصلی‌ترین نهاد متولی تولید فیلم‌های کودک و نوجوان بنیاد فارابی است، و آشکارا نه تنها این میدان مهم را رها کرده است بلکه با کارهای نمایشی و هزینه‌های کلانی که صرف آن‌ها می‌کند درگیر راهبردهای اشتباه است. آن‌ها معتقدند فارابی به جای فعالیت‌های بنیادین و تخصصی، روز به روز از اهداف مشخص شده خود دور می‌شود.
به زعم آن‌ها برگزاری چنین رویدادی از سوی بنیاد فارابی موازی کاری و اقدامی حاشیه‌ای است که ذیل اساسنامه «موزه سینما» تعریف شده است. اینکه بنیاد سینمایی فاربی به جای پرداختن به محورهای اساسنامه خود، پا در کفش نهاد هم خانواده‌اش کرده است اتفاقی است که سازمان سینمایی می‌بایست پاسخگوی آن باشد.
عجیب‌تر از اجرای پروژه «سینما نوستالژی»، سپردن آن به شخصی است که هیچ تجربه‌ای در این حوزه ندارد. نه تنها در حوزه کودک بلکه در حوزه سینما هم صاحب هیچ تجربه‌ای نیست. رسانه‌ها عموما ایشان را با جدل‌های طولانی و دفاع تمام قد از فیلیمو و شبکه نمایش خانگی و ... می‌شناسند. سازمان سینمایی و بنیاد سینمای فارابی می‌بایست به این پرسش پاسخ دهند که چرا این انتخاب صورت گرفته است؟ با کدام متر و معیار یک پروژه سینمایی آن هم در حوزه تخصصی کودک و نوجوان به شخصی با کارنامه تماما روابط عمومی سپرده شده است؟