در دو ماه محرم و صفر هستیم. ماههایی که امام راحل و گرانقدر فرمودند که محرم و صفر است که اسلام را زنده نگاه داشته است. بیانی پر از نشانه که آنانکه می اندیشند به نیکی عمق آن را درک می کنند. دهه نخست محرم به سر آمد اما روزهای آینده تا اربعین حسینی شیعیان همچنان سیاه پوش هستند تا پیام مهم قیام کربلا همواره تداعی شود. رنگ سیاه هرچند رنگ حزن و اندوه است اما رنگی است که به مانند پرچم بر بدن های آزادیخوهان پیرو اهل بیت کرامت نمادین شده و نباید آن را تنها در حد یک رنگ در نظر گرفت. پیام زندگی از عزادارای های محرم و صفر بر می خیزد. این دو ماه، ماه مرگ و نیستی، نیستند بلکه ماههای حیات بخش و منادی بخش پیام های مهمی هستند که از دلاوران دشت نینوا به ما ارث رسیده است. میراث کربلا را تمامی کسانیکه در آوردگاه حق و باطل حضور داشتند، برجای گذاشتند تا آیندگان در دنیای فانی بدون هدف به حیات خود ادامه ندهند. چه زیبا و پرمفهوم که شیعیان پرچمدار حیات پیام حسینی هستند و این موهبت نصیب مردمان سرزمین ایران شده تا در دنیای پر از کفر و رذلات سپری دربرابر استکبار و نمادهای آن باشند. اما تصور کنید که واقعه کربلا در 1400 سال پیش روی نمی داد و نه حسین و یارانش و نه بازماندگانی چون زینب در آن وادی پربلا حضور نمی یافتند! چه اتفاقی روی می داد و امروز ما چگونه جهانی بود!؟ ابهت و اهمیت واقعه کربلا در محرم را امام حسین (ع) و همراهانش رقم زدند و کار ناتمام را زینب (س) و امام سجاد (ع) به سرانجام رساندند. امام سوم شیعیان به خوبی می دانست که در کربلا چه چیزهایی در انتظار ایشان و خاندانش است ولی آینده اسلام به آن واقعه بستگی داشت. آینده ای که اسلام معاویه و اموی را تنها خوانش اصلی دین خاتم را در دسترس داشت و محال بود ما ذره ای از اسلام راستین خبری در دست داشتیم. حق خواهی با خون امام حسین (ع) و یارانش پایدار ماند. حیات اسلام با قیام کربلا استوار ماند. حیاتی که قرن ها همچون جویباری جریان داشت و یکی از نمودهای برتر آن که به یک رود بزرگ و جاری تبدیل شد، انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) بود. بر همین مبنا باید کربلا را تفسیر کرد که اگر زینب و حسینی نبودند، الگویی برای قیام راستین در دنیای پر از کفر و تزویر وجود نداشت. دنیایی که تنها الگو برای زندگی همین بوق های رسانه ای پر سر و صدا و فرهنگ هالیودی و غربی در روبه روی ما قرار داشتند و بشریت چیزی به نام نبرد حق در برابر باطل در چنته نداشت. قیام دشت نینوا تمام معادلات شیاطین و کفار را برهم ریخت و پیام غوغای کربلا توسط بانوی فرهیخته اهل بیت یعنی حضرت زینب (س) برای بشریت به ارث گذاشته شد. یکی از نمادهای امسال در محرم همزمانی روز خبرنگار و عاشورا بود. همزمانی که در آن خانم زینب (س) برترین چهره اطلاع رسانی و خبررسانی مفاهیم قیام بودند و چنان واقعه قیام حسینی را تشریح فرمودند که پایه های کاخ شیطانی چون یزید به لرزه درآمد. حکومت شیطانی اموی از آن روز به بعد تمام حیثیت و اعتبارش را از دست داد و به زودی نابود شد. اما از آن همه کاخ ها و قدرت دنیوی هیچ چیز باقی نماند ولی در طرف مقابل، اسلام راستین راهش را ادامه داد و تا ابد ادامه خواهد داشت. زینب (س) یکی از مهمترین چهرهای پس از قیام کربلا بودند تا میراث قیام زیر سم اسب ها و پای شیاطین روزگار دفن نشود. هزار و چهارصد سال از واقعه کربلا می گذرد ولی هرسال شاهد برگزاری پر ابهت تر سالگرد شهادت سالار شهیدان و یادآوری پیام آن واقعه هستیم. پیامی که نه تنها مسلمانان و شیعیان بلکه هر اهل دل و آزادیخواهی با هر منش و دینی را به سوی خود جلب می کند و الگوی بسیاری از انقلاب ها و جنبش ها شده است. نگاهی به مراسم پرشکوه اربعین در عراق و در مسیر نجف تا کربلا به ما اثبات می کند که رویارویی نهایی حق در برابر باطل نزدیک است و در آخرالزمان به سر می بریم. انسان های متعددی از قومیت ها و زبان های مختلف در اربعین حضور پیدا می کنند و لشکر میلیونی شکل می گیرد که بیش از بسیت میلیون زائر را شامل می شود. هر سال نیز بر تعداد عاشقان اربعین افزوده می شود و همین امر باعث شده تا دنیای غرب و استکبار به دنبال حاشیه سازی و کم اهمیت جلوه دادن آن باشد؛ موضوعی که به هیچ شکلی امکانپذیر نیست و در نهایت به ابهت و شکوه آن معترف می شوند و ملت ها نیز بیدارتر تا با چشمان خود ببینند در دنیای شیعیان چه خبر است که چنین جمعیت انبوهی با اتحاد، همدلی و مهربانی در کنار یکدیگر حضور پیدا می کنند و چنین مناظری هرگز در دنیای ما به وقوع نمی پیوست اگر حسین و زینبی در دشت کربلا حضور پیدا نمی کردند. **مصطفی هدایی