نزدیک دو قرن از حضور پدیدهای به نام نشر و در ادامه مطبوعات و سپس رسانه میگذرد تا بتوانند ضمن انجام یک رسالت بزرگ، رزقی حلال و طیبوطاهر سر سفره خانواده ببرند و گروهی از این قماش را بکاری پاکیزه و منزه گیرند درحالیکه سختترین و پرمخاطرهترین مشاغل پراسترس را انتخاب کردهاند اما معلوم نیست چرا از روز ازل با زمزمه سوره الرحمن روبرو بودهاند تا هرکس از راه میرسد و دستش برای بریدن نان باز است در آغاز و از میان همه شغلهای کاذب و پرهزینه و کم بازده رسانهها را انتخاب تا سر و دم آنها را به نحوی کوتاه کند.
اگرچه در ظاهر دم از حمایت میزنند اما مطبوعات کشور تنها با داشتن یکی از این دوستان مدعی نیاز به دشمن ندارد! صندوق اعتباری هنر پدیدهای است که همین چند سال پیش با سلاموصلوات آغاز به کار کرد تا بار دیگر چراغی در قلب این جامعه روشن کند اما انجام وظایف آن از چارچوب همیشه بسته اداری خارج نشد تا به عمق وجود یکبهیک اهل آن نفوذ کرده و به جستجو و رفع مشکلات بپردازند که شاید دو سال دوران کرونا را میتوان مسطوره آن دانست زیرا بسیاری از اصحاب هنر و رسانه طی آن با ناکامیهایی مواجه بودند و همچنان با درهای بسته این نهاد مواجه میشدند و مثل همیشه منتظر میماندند تا شاید تحولی ایجاد و این صندوق بجای تفکر پیرامون بستههای حمایتی در اندیشه بقاء رسانهها باشد که حداقل نوع کاغذی و فیزیکی آن پس از گذشت دو قرن نابسامانی، سامان گیرند.
مدیرعامل صندوق اعتباری هنر در نشست خبری همین چند روز پیش دم از امیدواری میزد و میگفت: «در حوزههای گوناگون برنامههای خوبی در دستور کار خود قرار داده که یکی از این برنامهها حمایت از اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه و به دنبال آن (توزیع عادلانه خدمات) در این راستا است. به هر ترتیب مجموعه دولت مردمی مصمم است که فرهنگ و هنر و رسانه بهعنوان عنصری پیشگام در فعالیتهای دولت موردتوجه و اهتمام ویژه قرار گیرد. بر همین اساس طرح موضوع حمایت از هنرمندان و موضوع بسته حمایتی مطرح شد و خوشبختانه روزبهروز این گستردگی رو به افزایش رفته و با پیگیریهای جدی که صورت میگیرد به بخش مهمی از حوزههای حمایتی در دولت تبدیل خواهد شد. در حال حاضر بیش از ۸۶ هزار نفر اعضای صندوق اعتباری هنر را تشکیل میدهند که در قالبهای مختلف از خدمات ارائه شده در حوزههای بیمه تأمین اجتماعی، بیمه تکمیلی، طرح تکریم و حمایت دیگر توسط صندوق استفاده میکنند. ما تقاضای جدیدی برای عضویت در صندوق داشتیم که بیش از ۱۵ هزار نفر نسبت به عضوگیری در صندوق اقدام کردهاند...»
دست گدا پرور شما بیبلا اما سوأل اینجاست که آیا با اینگونه اقدامات، صندوق اعتباری هنر بهنوعی نهاد همزاد برای کمیته امداد امام (ره) تبدیل نمیشود تا بهجای آموزش ماهیگیری به زیرمجموعههای خود که بتوانند از مسیر هنر کسب معاش کنند، ماهی به آنها داده شود تا به خوردن آن عادت نمایند؟ گزارشهای مؤثق حاکی از آن است که کمیته امداد امام (ره) هم در سالهای اخیر مسیر خود را بهسوی سازندگی تغییر داده تا بجای بستههای معیشتی اعضا را ضمن حمایت اجتماعی به دریافت تسهیلات حرفهای مشغول به کاری در توان خود نمایند درحالیکه پیداست این صندوق با جامعه هنر ارتباط دارد و آگاه است اگر امکانات لازم فراهم و مسیرها هموار پرداخت تسهیلات ارزان مهیا شود نیازی به بستههای حمایتی ندارند زیرا دریافت اینگونه مساعدتها بهنوعی صدای الرحمن رسانه را به گوش آنها میرساند تا هرروز صفحات و محتواهای خود را همراه با نیروهای ورزیده از دست بدهند و امیدی به صندوق هنر بهعنوان راهگشا نداشته باشند. امروز ملزومات ادامه حیات رسانههای مکتوب همان است که در دو قرن گذشته برای رکن چهارم یک نظام یعنی مطبوعات تعریف شده تا نیاز آنها به وام جمعی از طریق حسابهای اداره شده دیده شود و همچنین کاغذ، مرکب، زینک و دیگر ملزومات با نرخ ترجیحی و آگهیهای دولتی بر اساس نرخ تورم همچنان پایدار باشند.
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
اگرچه در ظاهر دم از حمایت میزنند اما مطبوعات کشور تنها با داشتن یکی از این دوستان مدعی نیاز به دشمن ندارد! صندوق اعتباری هنر پدیدهای است که همین چند سال پیش با سلاموصلوات آغاز به کار کرد تا بار دیگر چراغی در قلب این جامعه روشن کند اما انجام وظایف آن از چارچوب همیشه بسته اداری خارج نشد تا به عمق وجود یکبهیک اهل آن نفوذ کرده و به جستجو و رفع مشکلات بپردازند که شاید دو سال دوران کرونا را میتوان مسطوره آن دانست زیرا بسیاری از اصحاب هنر و رسانه طی آن با ناکامیهایی مواجه بودند و همچنان با درهای بسته این نهاد مواجه میشدند و مثل همیشه منتظر میماندند تا شاید تحولی ایجاد و این صندوق بجای تفکر پیرامون بستههای حمایتی در اندیشه بقاء رسانهها باشد که حداقل نوع کاغذی و فیزیکی آن پس از گذشت دو قرن نابسامانی، سامان گیرند.
مدیرعامل صندوق اعتباری هنر در نشست خبری همین چند روز پیش دم از امیدواری میزد و میگفت: «در حوزههای گوناگون برنامههای خوبی در دستور کار خود قرار داده که یکی از این برنامهها حمایت از اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه و به دنبال آن (توزیع عادلانه خدمات) در این راستا است. به هر ترتیب مجموعه دولت مردمی مصمم است که فرهنگ و هنر و رسانه بهعنوان عنصری پیشگام در فعالیتهای دولت موردتوجه و اهتمام ویژه قرار گیرد. بر همین اساس طرح موضوع حمایت از هنرمندان و موضوع بسته حمایتی مطرح شد و خوشبختانه روزبهروز این گستردگی رو به افزایش رفته و با پیگیریهای جدی که صورت میگیرد به بخش مهمی از حوزههای حمایتی در دولت تبدیل خواهد شد. در حال حاضر بیش از ۸۶ هزار نفر اعضای صندوق اعتباری هنر را تشکیل میدهند که در قالبهای مختلف از خدمات ارائه شده در حوزههای بیمه تأمین اجتماعی، بیمه تکمیلی، طرح تکریم و حمایت دیگر توسط صندوق استفاده میکنند. ما تقاضای جدیدی برای عضویت در صندوق داشتیم که بیش از ۱۵ هزار نفر نسبت به عضوگیری در صندوق اقدام کردهاند...»
دست گدا پرور شما بیبلا اما سوأل اینجاست که آیا با اینگونه اقدامات، صندوق اعتباری هنر بهنوعی نهاد همزاد برای کمیته امداد امام (ره) تبدیل نمیشود تا بهجای آموزش ماهیگیری به زیرمجموعههای خود که بتوانند از مسیر هنر کسب معاش کنند، ماهی به آنها داده شود تا به خوردن آن عادت نمایند؟ گزارشهای مؤثق حاکی از آن است که کمیته امداد امام (ره) هم در سالهای اخیر مسیر خود را بهسوی سازندگی تغییر داده تا بجای بستههای معیشتی اعضا را ضمن حمایت اجتماعی به دریافت تسهیلات حرفهای مشغول به کاری در توان خود نمایند درحالیکه پیداست این صندوق با جامعه هنر ارتباط دارد و آگاه است اگر امکانات لازم فراهم و مسیرها هموار پرداخت تسهیلات ارزان مهیا شود نیازی به بستههای حمایتی ندارند زیرا دریافت اینگونه مساعدتها بهنوعی صدای الرحمن رسانه را به گوش آنها میرساند تا هرروز صفحات و محتواهای خود را همراه با نیروهای ورزیده از دست بدهند و امیدی به صندوق هنر بهعنوان راهگشا نداشته باشند. امروز ملزومات ادامه حیات رسانههای مکتوب همان است که در دو قرن گذشته برای رکن چهارم یک نظام یعنی مطبوعات تعریف شده تا نیاز آنها به وام جمعی از طریق حسابهای اداره شده دیده شود و همچنین کاغذ، مرکب، زینک و دیگر ملزومات با نرخ ترجیحی و آگهیهای دولتی بر اساس نرخ تورم همچنان پایدار باشند.
نویسنده: حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت